|
![]() №573 ![]() ![]() Аскаттын апасы жан талаша суроолорун берип, жооп алган соң ойлуу отуруп калды. Аны тиктеп отуруп, өзүмдүн сезимиме жооп таба албадым... толугу менен ![]() №615 ![]() ![]() Зуура эже келин-уулунун урушуп жатканына аргасыз кулак төшөп жатып оор үшкүрүп алды. Кулагын басса да үндөр угулуп жатты... толугу менен ![]() ![]() №720 ![]() ![]() Кайрат Примбердиев деген ысым учурда көпчүлүктүн жүрөгүнөн түнөк таап, элибиздин сыймыгына айланды... толугу менен ![]() №726 ![]() ![]() Негизи эле маңдайыма "бактысыз болосуң" деп жазылган окшойт... толугу менен ![]() ![]() №772 ![]() ![]() Жамиля ооруп калды. Тамакка такыр табити жок, көңүлү да ачылбайт... толугу менен ![]() №709 ![]() ![]() – Шеф, ал жигитти көрдүм. Джинин унаасына чогуу түшүп кетти. Эмне кылайын? толугу менен ![]() ![]() №809 ![]() ![]() – Уулум, билесиңби, биз сага бир нерсени айталы деп турабыз,- деди Керем... толугу менен ![]() №557 ![]() ![]() Окурмандарга түшүнүктүү болуш үчүн чыгарманын 1-2-бөлүмүндөгү окуяны кыскача баяндай кетели. Депутат Аскар Токтосуновичтин жалгыз уулу Аскат табышмактуу түрдө каза болот... толугу менен ![]() ![]() №692 ![]() ![]() Сөөк Бишкекке алынып келинди. Көп кабаттуу үйлөрдүн жанына тургузулган боз үйдүн айланасына Аруукеге жакын кишилер өкүрүк салып кошок айтып турушту... толугу менен ![]() ![]() ![]() №783 ![]() ![]() Кетти. Ишендиби же ишенбедиби? Сүйбөй калдыбы же ооруп жаткан жүрөгү бир аз... толугу менен ![]() №568 ![]() ![]() ![]() 23-сентябрь – Мамлекеттик тил күнү. Ар бир элди улут катары тааныткан анын тили. ЭНЕ ТИЛ! Кандай жөнөкөй, кандай терең, кандай улук сөз! Дал ушул сөз ар бирибиздин каныбызды ойнотуп, сезимибизди ойготуп, акылыбызды арыштатып турат. Акындардын ыр сабында кыргыз тили укмуш даңазаланып келет. толугу менен ![]() ![]() №204 ![]() ![]() «Бала... Жашоого келген ар адамдын артында калтыраар изи бала да. А менин боор этим менен тең болгон баламды бир шаарда туруп жүзүн бир көрө албай жүргөнүм кандай азап...» Жолдо темтеңдей басып бара жаткан жигиттин оюна ушулар келди. Көчөдө ойноп отурган кичине балдарды көрүп, жанына баргысы, куса кылган бала жытын искегиси келет. Кайгысы тула боюн каптап, мас адамдай... толугу менен ![]() №675 ![]() ![]() Эмнегедир ошол жылы сентябрь абдан жамгырлуу болгон эле. Жанар таң эрте университетти көздөй кол чатырга жашына чуркап бара жаткан... толугу менен ![]() ![]() №513 ![]() ![]() Айылдын керемет таңы. Чымчыктар өз тилинде сайрап, тиричилик башталган эле. Таң эрте ойгонгон Шааркан эне үйдөгүлөрдү ойготуп албайын деп акырын кыймылдай баштады. Ашканага кирип, ун салган каптын оозун ачып, камыр жууруганга киришти. Түшүнө маркум абышкасы кирген экен... толугу менен ![]() №463 ![]() ![]() Аскар бир топко үн катпай отурду да, акырын сүйлөй баштады. – Бегимай, кызым, сен эч нерсени билбейсиң али. Аскаттын өлүмүнө бир гана мен күнөөлүүмүн. Жашырганда эмне, бийликти жакшы көрчүмүн. Өмүр бою бийлик дедим. Жолум ушундай болушун кааладым беле, каалабадым беле... толугу менен ![]() ![]() №616 ![]() ![]() Назик! Кантип эле ошондой болсун? Канчалык көңүлүмө күдүк түшсө да, мен ушул ойду ойлогум келбей турду. Балким, бул дал келүүдүр... Кантип эле бир боорумдай болгон жан ушундай кадамга барсын?... толугу менен ![]() №496 ![]() ![]() Адам баласы бактысыздык жөнүндөгү ойлору менен чынында эле бактысыз болуп калат экен. Роберт Вальзер толугу менен ![]() |
Бөлүмдүн статистикасы
соңку 15 мүнөт ичинде колдонуучу (Катталган: , коноктор: ) бул рубрикага кирди:
|