Чаткалдын тоосун ашканда мен,
Чар булут каптап асманда.
Чачымдан сылап ойготтуң сен,
Чатырда уктап жатканда.

Кайырма:
Жакшы эле көрөм,
Жакшы эле көрөм,
Жакшы эле көрөм өзүңдү.

Көк ойдун тоосун ашканда мен,
Көк булут каптап асманда.
Көкүлүм сылап ойготтуң сен,
Көлөкөлөп уктап жатканда.

Кайырма:

Бозойдун тоосун ашканда мен,
Боз булут каптап асманда.
Жүзүмө сылап ойготтуң сен,
Боз үйдө уктап жатканда.

Кайырма:

Жаныңда турамын сөзүмдү айта албай,
Жалгандарды курамын сени мен аяй.
Жалгыздык аралында калсам мейли мен,
Көзүмдөн аккан жаштын себебин билем.
Жараланган куштай,
Жалгызмын мен учпай,
Жан дүйнөм ыйлап турат кетсең сен узай.

Кайырма:
Өзүңдү кармабайын мен,
Бактыңды байлабайын мен,
Өткөнгө кайрылбастан уча бер...
Жылмаям, жашыбаймын мен,
Жакшынын баары сен элең,
Жайнаган жүзүң кетпейт эсимден.

Акылдан адашкандай издейм жолумду,
Аргасыз сен башкага бердиң колуңду.
Ойлорум туңгуюкка камады мени,
Алыстап бизден кетти арзуу кемеси.
Жараланган куштай,
Жалгызмын мен учпай,
Жан дүйнөм ыйлап турат кетсең сен узай.

Кайырма:
Өзүңдү кармабайын мен,
Бактыңды байлабайын мен,
Өткөнгө кайрылбастан уча бер...
Жылмаям, жашыбаймын мен,
Жакшынын баары сен элең,
Жайнаган жүзүң кетпейт эсимден.

Зымырап артты карабай,
Убакыт учат саналбай.
Орчундуу сырлар курчашып,
Оюмду турам чече албай.

Кайырма:
Жашоодо жаман нерсе болбосочу,
Дүйнөдө жалаң жакшы орносочу.
Ай-ий, оорубас адам болсочу,
Ай-ий, жаңылбас пенде болсочу.

Бирине бирин өч кылган,
Болбосо уруш-жалгандан.
Адамды жаман ат кылган,
Арам жок болсо ааламда.

Кайырма:

Агына кара ширелген,
Сырлардан жашоо тигилген.
Жетишип баары турса да,
Баары бир дүйнө бири кем.
Аи-ий, тараза дүйнө бири кем

Кайырма:

Ар адамга жараласың ден соолук,
Асыл байлык алтын болуп, кен болуп.
Чындыгында адам кылган адамды,
Бакыт экен, таалай экен ден соолук.

Ойлоп, ойлоп сыздап кетет кабыргам,
Башкаларга сөз айта албай жалынам.
Алтын таажы кийгизейин башыңа,
Ден соолугум оорун алчы жанымдан.

Ар адамга жараласың ден соолук,
Асыл байлык алтын болуп, кен болуп.
Чындыгында адам кылган адамды,
Бакыт экен, таалай экен ден соолук.

Карагаттай көзүңдөн, ай, Жамиля,
Балдай ширин сөзүңдөн, Жамиля.
Күндө сага келемин, ай, Жамиля,
Сен карабай өтөсүң, ай, Жамиля.

Кайырма:
Жамиля, Жамиля,
Жамиля, Жамиля.
Жамиля, Жамиля,
Жамиля, Жамиля.

Мен жүрөмүн көчөдө, ай, Жамиля,
Сенин ширин көздөрүң, ай, Жамиля.
Бак аралап басалы, ай, Жамиля,
Балдай ширин сөзүңдөн, Жамиля.

Кайырма:
Жамиля, Жамиля,
Жамиля, Жамиля.
Жамиля, Жамиля,
Жамиля, Жамиля.

Карагаттай көзүңдөн, ай, Жамиля,
Балдай ширин сөзүңдөн, Жамиля.
Күндө сага келемин, ай, Жамиля,
Сен карабай өтөсүң, ай, Жамиля.

Кайырма:

Гүлзар жайнап, таң сүргөндө ачылып,
Жыпар жыты гүлдүн чачылып.
Турган өңдүү мага азыр сезилип,
Махабаттын сыры катылып.

Кайырма:
Роза гүлү, тартып мени өзүңө,
Айперидей көрүнөсүң көзүмө.
Сүйүп калдым, сүйүп калдым деп айтсам,
Роза гүлү, ишен айткан сөзүмө.

Улам сага сагынычым артылып,
Жан дилимден жакын тартылып.
Роза гүлү, кеткенимди түшүндүм,
Махабатты сенде калтырып.

Кайырма:

Жаштыгымды жалгыз сага арнайын,
Тагдырымды издеп талбайын.
Таң аттырып сени сүйгөн жүрөккө,
Тагдырымдын колун кармайын.

Кайырма:

Ооруп калды деп угуп капысынан,
Узак болуп күндүн да батышы улам.
Ойлор кечип отурдум өмүр тилеп,
Жол түшсө деп ак таңдын атышынан.

Кайырма:
Ооруу сизден адашсын болуп алыс,
Жакшылыкта жадырап жолугабыз.
Жарык дүйнө бардыгын эске салчы,
Оорусаңыз таарынам, оорубаңыз...

Сиз мен үчүн сыйлуусуз, эбегейсиз,
Балким буга түшүнбөй неге дейсиз.
Ак жүрөктүү асылдар аз болушат,
Сиздей таза, кадамын ченебей түз.

Кайырма:

Билбейм неге мен сизди аяп турам,
Амандыкты чакырып канаат кылам.
Бийиктикке сиз турган шаты коюп,
Бийлик кылып биз сезим баратты улам.

Кайырма:

Бир көргөндө сүйбөйм дечү элем,
Сүйгөндөрдү көрүп күлчү элем.
Жазасыбы тагдыр таш болгон.
Кайгысы жок жандай жүрчү элем.

Кайырма:
Жаным назданбачы,
Жаным жамалың катып.
Жаным барктанбачы,
Жаным жаныма баттың.

Ойлор кетпейт чексиз бураган,
Оору болдум байкуш кураган.
Сен болбосоң жашоо жакшы эле,
Кайдан келсең кетчи суранам.

Кайырма:

Балким сага жагат ушундай,
Баркым билип койсоң болду эле.
Абайлачы барга бурулбай,
Азап тартпай жалгыз мен эле.

Кайырма: