«Орусиянын ысык-суугуна чыдап иштеп, эки балам менен кошо күйөөмдү ичинтип, кийинттим. Күйөөмө машина да алып бердим. Бирок мен акыркы ирет Орусиядан иштеп келгиче ал башкага үйлөнүп алыптыр. Үй-бүлөм бузулуп, 40ка чыкканда же үйдөн жок, же күйөөдөн жок калдым. Кантип эми жашоомду жаңыдан баштайм?»- деп сөзүн баштады Айша эже.
– Баарын баштан баяндап берейин. Атым Айша. Бир кезде биз да бактылуу үй-бүлөлөрдөн элек. Эгиз балалуу болуп, эл катары жашап жатканбыз. Балдарды чоңойтуп, бутуна тургузуп, окутуп билим берсек деп тилечүбүз. Бирок турмуш түйшүгү бизди өйдө-ылдый калчады. Бара-бара күйөөм арак ичүүнү адатка айлантты. Акырында арактын артынан сая кууп, бир ичкенде 1-2 жума көзүн ачпай ичип калды. Балдарды, үй-жайды карамак турсун, биздин бар экенибизди унутуп коёт. Акыркы жылдары жашоонун кыйынчылыгынан, акчанын тартыштыгынан улам мен Орусияга барып иштеп келүүнү чечтим. Ошентип, балдарымды ата-энеме таштап, айласыздан Орусияга үч ирет барып, иштеп келдим. Ал жактагы көргөн кыйынчылыктарды айтпай эле коёюн. Баарына чыдап иштедим. Тапкан акчама күйөөм ичкенин таштап, алаксыйбы деп машина да алып бердим. Бирок ал оңолбой эле, мен акыркы жолу Орусияга иштөөгө кеткенимде бул жакта ойнош таап, ал тургай ага үйлөнүп алыптыр (өткөн жылдын октябрь айында). Жаңы жыл түнү “мен кетем, мага машинанын ачкычын бергиле. Сен жокто мен башкага үйлөнүп алгам. Ошого кетем” деп ачыгын айтты. Башыма бирөө таяк менен бир койгондой эле нес болуп туруп калдым. Никелешкен аялы, эки баласы туруп, башкага үйлөнүп, аны менен да, мени менен да жашап жүрүптүр.
Көрсө, менден башкасынын баары билет экен, анын башка аялы бар экенин. Кээде кайненем күйөөм ишке кеткенде “жакшы жетип алдыңбы?” деп сурап калчу. Бул кайненемдин “тиги аялыңдыкына аман-эсен жеттиңби?” дегени тура. Күйөөм от жагуучу болуп бир күн иштеп, бир күн эс алчу. Көрсө, ал «ишке кеттим» деп коюп, ишке барбай эле тигинисиникине кетчү экен. “Жумушуңдан жейсиң” деп мен салып берген тамак-ашты ойношу экөө бөлүп жеп, 1 күн эс алып, анан үйгө келип калчу тура. Башка үй-бүлөсү бар экенин билгенден кийин балдарды алып кетейин десем, кайненем мени кетирбей койгонунан, күйөөм үйдөн өзү чыгып кеткен. Ал кеткенден кийин кайненем менен жашай берүү мен үчүн оор болду. «Кетем» десем, “тиги алган жер тилкеге үй салып, балдарың менен ошол жакка бөлүнүп чыгып кет. Сен кетсең, тиги келинди алып келип аламын, төрөйүн деп калды” дейт кайненем. Эми болсо эгиз балдарымды ата-энеме таштап, шаарда иштеп-жашап жатам. Азырынча мага тиешелүү буюм-тайымдардын баары кайненемдикинде. Аларды алып кетсем, коёрго үй-жай деле жок. Үй-бүлөнүн түйшүгүн мойнума алып, акча таап, балдарымды, күйөөмдү да багам деп жүрүп, көчөдө калдым. Кээде туруп Орусияга барбай койсом, үй-бүлөм бузулбайт беле деп да ойлоп кетем.

Айша, Бишкек шаары.

Жыпара Досумбетова
kenesh@super.kg