Бул окуя «аракечтикти элдик медицина менен дарылоо» сериясына таандык экендиги чын. Анын каармандары – учурда жашап жаткан реалдуу адамдар.
Анын күйөөсү катуу ичип кеткен эле. Ичкени бир нече аптага созулчу. Аялы түрдүү ыкмалар менен ичкенин койдурууга аракет кылды: наркологиялык диспансерде дарылатып, биоток менен дарылоого да алып барды. Баары убактылуу жыйынтык берип жатты.
Ошондой күн­дөр­дүн биринде чогуу иштешкендердин бири элдик медицина менен дарылатууга кеңеш берет. Китепканадан аракечтикти элдик медицина менен дарылоо боюнча жазылган түрдүү китептерди алды. Дээрлик ар бир китепте ишенимдүү жана коопсуз каражат катары ак козу карын (илимий аталышы копринус) тууралуу жазылганын баамдайт. Кесиптеши татымал (приправа) түрүндөгү табигый копринусту сатып алууга кеңеш айтты.
Көрсө, мындай түр­дө­гү козу карын пайдалуу табигый касиетин жакшы сактайт экен. Ошентип, күйөөсүнүн тамагына өлчөмүн абдан так сактап, 1 суткада 0,5 граммдан татымал түрүндөгү копринусту кошуп берүүгө өтөт. Жыйынтык өзү күткөндөн да ашып түштү. Күйөөсү ичпей калды. Анын бөтөлкө­лөш достору да ичкиликти таш­ташты.