Мурунку сандарыбызда куудул ЖАКУТ СЫДЫКОВдун бакма бала болуп чоңойгондугун, кийин ырчы болом деп шаарга келип, батирде жашап, кожоюндун кызын сүйүп, ага үйлөнгөндүгүн баяндаган элек.

Алладан сурап тапкансыз,
Алдейлеп мени баккансыз.
Уйкусуз жашап уулум деп,
Аз эле кирпик каккансыз.

Айылда жалгыз апакем,
Асырап алган жан элем.
«Алдыңа кетейиним» деп,
Ал кезде, апа, бар элең.

Айрылган кезде ыйлагам,
Анда да сизди кыйнагам.
Кечигип баарын кеч билдим,
Кечиргин, апа, суранам.

Апа деп сизди тааныгам,
Апаке, сизди сагынам.
Бар кезде баркың билбеген,
Эң жаман экен баарынан.

Азыркы жайың караңгы,
Ага мен чырак жагамбы?
Үзүлдүң эле уулум деп,
Үмүтүң актай аламбы?

Кечиргин эрке балаңды,
Тынчытпайт элем санааңды.
Акырет күнү жолуксак,
Жүзүңдү карай аламбы?

Апаке, карап сүрөтүң,
Арманда жүрөм, билесиң.
Мен сизге дуба кылууга,
Меккеге баруу – ниетим.

Бейиштин кандай экенин,
Билгиңер келет нечениң.
Энеге кызмат кылгандар,
Көрүшөт кандай экенин.

Бейиш дейт эне таманы,
Энелер сүйөт баланы.
Биз болсо тирүү кезинде
Урматтап-сыйлап алалы.

Батасын алып эненин,
Бейишке бирге баралы.

P.S. Фотороман чыныгы окуянын негизинде тартылды. Фотороманда баяндалган окуя актёр, актрисалардын жеке жашоосуна тиешеси жок.

Асхат Субанбеков
Адилет Бектуров
lira@super.kg