– Бекчоро, биринчи жолу эл алдына ырдап чыкканың эсиңдеби?
– Алгачкы жолу эл алдына 1-класста «Алиппе майрамында» ырдап чыккам. Ошондо ырдаганым мугалимдерге да, келген ата-энелерге да абдан жагыптыр. Бир агайымдын улам мени кучактап «жакшы ырдайт экенсиң» деп айткандары али эсимде. Ойлосом ошондо ме­нин тушоом кесилген экен. Андан кийин мектепти бүткөнчө кечелердин биринен да калбай ырдап жүрдүм. Мектепти бүткөн соң, эки жылдай айылда ата-энеме жардам берип жүрүп калдым. Жандүй­нөмө чыгармачылык жакын болгондуктан, айылдан Бишкекке келип кафелердин биринде музыкант болуп ишке орноштум.
– Кафеде ырдап иш­төө жаш ырчы үчүн чоң мектеп дегенге кошуласыңбы?
– Албетте, кафеде күнүгө ырдап машыгасың. Бул жаш ырчы үчүн тажрыйба топтоо десем болот. Кафеде музыкант болуп иштеп жүргө­нүмдө 3 жылдын ичинде чыгармачылыкка чындап баш-отум менен аралаша баштадым. Продюсерим Нурлан Мамакеев менен тааныштым. Ошентип, музыка дүй­нөсүнө жандүйнөм менен багыт алдым.
– Бекчоро, өзүңдүн музыкалык билимиң барбы?
– Музыкалык окуу жайды бүткөн эмесмин. Бирок, филармонияда Эсенгул Ибраевдин колунда вокал бөлү­мүн бүтүргөм. Ошондон улам билимим болбосо да түшүнүгүм бар. Бирок, келечекте профессионалдуу ырчы болуш үчүн сөзсүз түр­дө музыкалык билим алышым керек.
– Популярдуу болуу үчүн эмне керек деп ойлойсуң?
– Биринчиден талант, дарамет, аракет. Анан фи­нансы десем ашык болбосо керек.
– Кандай кыздарды жактырасың, айылдык кыздардыбы же шаардыктардыбы?
– Мен кыздарды айылдык же шаардык деп бөлбөйм. Негизгиси, адамгерчилик­түү, назик, сулуу болсо болду.
– Жүрөгүңдөн орун алган адамың барбы?
– Чынын айтсам, мен азырынча өзүмө ылайыктуу кыз таба элекмин.
– Алдыда кандай пландарың бар?
– Учурда мен жалаң чыгармачылык менен алектенип жатам. Чыгармачылыгыма жолтоо болуп калбасын деп кафеде иштегенди да токтоттум. Буюрса, жаңы ыр­ларды жаздырып, эл алдына көбүрөөк чыгып, элдин батасына арзысам деген тилегим бар.

Маектешкен Жаркынай Нусубалиева