17-ноябрь – Студенттердин эл аралык күнү. Учурда студенттер майрамга карата укмуштуудай пландарды түзүп, акча чогултуп даярданып жаткан чагы. Өмүрдүн эң таттуу күндөрү деп айтылган ушул мезгилди ар бир муун ар кандай өткөрөрү бышык. Анда бул күндөрдү ким кандай өткөргөн, студент баянга көңүл буруңуз.

Алина Жетигенова: "КЫЗДАР ТАМАК КАЛБАГАНДА МЕНИ СЫРТКА ЧЫГАРЫП КОЮШЧУ"


– 1982-жылы филармониянын алдындагы студияга тапшырып, көркөм сүрөт окуу жайынын жатаканасында жашап калдым. Бөлмөдөгүлөр кезектешип айылга барып тамак-аш алып келчүбүз. Жатаканада муздаткыч жок да, алып келген эттерибизди марлиге ороп, бөлмөнүн сыртына терезеден мык кагып, илип койчу элек.
Бир жолу терезенин айнеги тырс-тырс дегенинен бизге жигиттер келген экен деп көчөнү карасак эч ким көрүнбөйт. 1-2 сааттан кийин үстүнкү кабаттагы балдар конокко чакырышты. Эт салышыптыр, тоё жеп, балдарга ыраазы болуп бөлмөбүзгө келдик. Көрсө, баягы терезе тырсылдаганда бизди конок кылгандар илинип турган үндүгүбүздүн этин алып жатышкан экен. Ошентип өзүбүздүн этке өзүбүздү коноктошуптур. Билгенден кийин аябай ыза болуп, өч ала албай жүрдүк.
Мен ким эмне сурап келбесин жок дей албай акыркы наныбызга чейин берип салчумун. Эч нерсебиз жок ачка калганда "биздин тамакты сен таратып саласың, бар эми таап кел" деп кыздар мени сыртка чыгарып коюшчу. Ар кайсы бөлмөнү тыкылдатып нан, туз, чай сурап келет элем.

Азамат Сарыбаев: "СТУДЕНТТЕР КҮНҮН 1 АЙ МУРУН МАЙРАМДАГАНБЫЗ"



– 1996-жылы филармониянын алдындагы 2 жылдык студиянын студенти болдум. 1-курста тайпадагылардын баары 17-октябрда 20 сомдон чогултуп нан, суусундук, салат сатып алып, азыркы КМКТАУнун жатаканасында жашаган бир баланын бөлмөсүндө майрамдадык. Кыздар бирөөнүн үйүнө чогулуп манты түйүп алып келишти. Кийин гана билип жатпайбызбы студенттер күнү 17-ноябрь экенин.
Студияны аяктаган соң Кыргыз улуттук консерваториясында окудум. Ачка, тамак-аш, жол кире жок калган күндөр баштан көп өттү. Бир жолу картошка кууруйлу десек кичине май, 2 даана картошка калыптыр. Анан свет да өчүп калды. Бирок коңшулардыкы бар экен. "Картошка кууруп алалычы" деп сурансак макул болушту. Алар да тамак жасаганы жатышкан окшойт, картошка, сабиз, пияз аарчып коюшуптур. Алардын картошкасын өзүбүздүкүнө кошо баштадым, ары жакта сызык туруптур аны да коштум. Ошол тамагыбыз укмуш даамдуу болгон эле.

Нурмат Садыров: "АЧКАЛЫКТАН КУЛАП КАЛГАМ"



– 2004-жылы Мураталы Күрөңкеев атындагы музыкалык окуу жайына тапшыргам. 1-курстан тартып эле кафеде музыкант болуп иштеп, күнүнө 500 сом тапчумун. Анын 300 сому аппаратуранын ижара акысына, 100 сому кечинде таксиге кетип, өзүмө күнүнө 100 сом калчу. Бир жолу ачкалыктан маршруттук таксиден кулап калганым эсимде. Бирок ага өзүм күнөөлүүмүн. Ал күнү жумушка барбай кечинде эрте жатып алгам. Эртең менен тамак ичпей окууга шашып кетип, түштө да тамактанбай калдым. Анан бир баланын туулган күнү болуп шарап ичтик. Ошентип алып үйгө бара жатканда маршруттук таксиден кулап калыптырмын. Бир убакта эсиме келсем эң алдына отургузуп коюшуптур. Ошондон кийин ачкарын ичимдик ичкенден коркуп калгам.

Айымжан: "БИЗДЕ МУГАЛИМДИ СТУДЕНТ ӨЗҮ ТАНДАЙТ"



– Учурда Бишкектеги Борбордук Азиядагы Америка университетинин 1-курсунда окуп жатам. Бизде сабактарды, сабакка келчү учурду, мугалимди студент өзү тандайт. Мен аптасына 3 күн – дүйшөмбү, шаршемби, жума күндөрү окуйм. Калган 2 күнү чыгармачылык менен алектенем. Биз окууга ар кандай убакта келгендиктен тайпалаштарымды тааныбайм. Сабак учурунда суусундук ичкенге уруксат, ал эми тамак-ашты тыныгуу учурунда жейбиз. Окууда жүргөндө тамагыма 200-300 сом коротом. Ата-энемден акча сурабайм. Ырдап тапканым өзүмдүн капчыгыма түшөт.

Cүйүн Кулматова
star@super.kg