Н.: – Аселдин аткаруусундагы «Сага айтайын», «Кыя албайм» деген ырлардын обондору меники. «Роза гүлү» чыгармасынын аранжировкасын мен жазгам. Асел экөөбүз чыгармачылыкты жаңы баштаганда тааныштык. Ошондо Асел максаттарына жетсе экен дечү элем. Азыр өзүнүн аудиториясы бар ырчы. Менин ырларымдын көбү эле Аселге арналган.
А.: – Мисалы, «Көпөлөгүм» деген ырды мени менен телефондон сүйлөшүп отуруп, мага арнап жазган.

Н.: – Биз кыз-жигит катары 7 жыл сүйлөштүк. Бул чоң убакыт. Бул аралыкта таарынышуулар, сагынышуулар болду. Экөөбүз тең жашпыз да, таарынышканда «болду сүйлөшпөйбүз» демиш болобуз да, кайра эле сагынышабыз, жазылышабыз.
А.: – Мен эмоционалдуумун, эмне болбосун дароо сыртыма чыгарам. Нурлан токтоо, ал баарын ичине сактайт. Бирок экөөбүз тең ак көңүлбүз. Окшош жактарыбыз көп.

А.: – Ар бир айым сезимтал болот. Мен Нурландын көзүнөн, сөзүнөн мени жакшы көрөрүн билип турам. Нурлан мени ошол жакшы көргөнү менен өзүнө тартты, менин сүйүүм андан да эки эсе күчтүү.
Н.: – Аселдин кыял-жоругу, мүнөзү, жан дүйнөсү, кыскасы, баары жагат. Турган-турпаты менен көзүмө жакшы көрүнөт. Кээде машина менен аны бир жерге жеткирип баруу керек болот да. Ал машинадан түшүп баратканда эле сагынып кетем.

Н.: – Асел «туулган күнүмдү өткөрүп бер» деген. Ошол күнү колун сурап, шакек салууну пландап толкунданып жүрдүм. Апам менен кеңешсем, батасын берди. Колун сураарымды Асел билбейт эле, баарын даярдап коюп телефон чалсак албайт. Мен «атылдым» деп ойлодум. Телефонун албаса үйүнө барып эле шакекти колуна салайын деп ойлой баштадым. Кудай жалгап бир убакта байланышка чыкты.
А.: – 19-март – туулган күнүмдө чакыруу менен бир жакка кеткендиктен 20-мартта белгилейли дегенбиз. Бирок аны унутуп, уктап калыптырмын. Балдар телефон чалып чакырышты. Барсам Нурлан жок, көрсө, атайын кечигип жатыптыр. Кыздар «ушу бүгүн бирдеме болот» дешет, мен «жок, эч нерсе болбойт» деп коём. Бир убакта кучак толо гүл көтөрүп келип, гүлдөрдүн арасынан шакекти таппай колдору калтырап, бир топко толкунданды. Мындайды күтпөгөн менин абалымды сүрөттөгөнгө сөз жок. Нурландан өтүп мен да катуу толкундандым.

Н.: – 25-апрелде Аселди кыргыздын салты менен ата-энесинин колунан Оштон алып кетем. Анан 4-майда Бишкекте экөөбүздүн 1-концертибиз болот. Айрымдар концерттен түшкөн акчага үйлөнүү тоюн өткөрөт деп жатышат. Бишкектеги концертке көп каражат жумшалат, түшкөн акча өзүн жапса, бул жакшы.
А.: – Той-концерт беребиз. Үлпөт тоюбузга күйөрмандарыбыздын баарын чакыра албайбыз. Ошондуктан концертке келген көрөрмандарыбызга таттууларды таратып, жакшылыгыбыздан ооз тийгизели деп чечтик.

"Супер-Инфо" гезитинин жалпы жамааты эки жашка түбөлүк сүйүү, бакубат жашоо, чыгармачылык бийиктик каалайт!