Чыңгыз Айтматовдун ааламы абдан кенен, берейин деген ою да терең. Залкар жазуучунун чыгармаларында учкул кепке айланган кээ бир ойлоруна көз салсак.

• Адамдын башкаларга кылар эң чоң жакшылыгы – үйүнөн адам болор балдарды тарбиялап өстүрүү.

• Эгер Мекен баштыктай сүйрөп өзүң менен алып жүрөр нерсе болсо, анын баасы сокур тыйынга татыбас эле.

• Канча жер, канча мейкиндик жана канча жарык болсо да адамга баары бир бир нерсе жетпейт. Баарынан биринчи – эркиндик.

• Адамдар тагдырды издейт, а тагдыр адамдарды.

• Адамдын ичи-коюну ачыгы эле жакшы, сасыткылар кайра ошол тымпыйгандардан чыгат.

• Өткөндү эстеп, келечекти күтө билгендигибиз үчүн биз барбыз.

• Көзгө көрүнгөндүн баарын күбө кылып тырмактын астынан кир издеп турган заманда бирөөгө таарынуунун өзү чекилик.

• Улуу адам – жанындагылардан да улуулук касиетти көрүүгө умтулат.

• Чиркин, адамдын ички дүйнөсүнүн байлыгы, акыл-эси качан модага айланар экен?

• Акыйкат кеч болсо да салтанат курат.

• Ойдун ылдамдыгы эбегейсиз, ал эми жарыктын ылдамдыгы саналуу.

• Кыянатчылыктан кыянатчылык жаралат.

• Мансап деген бийик жана жооптуу даража, аны көрүнгөн адам көтөрө албайт.

• Акчанын арааны жүргөн жерде адалдык орун таппай чыркырап качат.

• Ар бир башталган нерсе эртеби, кечпи аяктайт.

• Өзгөгө – сабак, өзүңө – жаза.

• Өмүрдүн чыныгы баркы – ишенимде, бактысы да – ишенимде.

• Аял – бул аял. Аялдар бат-баттан ыйлашат. Ыйлашат, анткени баарын аяшат.

• Өмүрдө аталык сезимден артык, андан күчтүү сезим жок.

• Миң адамдын арасында жалгызсың. Жалгыз калсаң да жалгызсың.

• Сен дем алып турганда өлүм дайыма сени менен, өлүмдөн кийин өлүм жок.