Кайгынын кара күчү таштуу жардай,
Эңгиреп ичим бопбош, капчыгайдай.
Бейтааныш жан өңдөнүп өтө бердиң,
Көзүңдөн бир тоголок жаш чыгарбай.

Кайырма:

Тагдырдын табышмактуу соту кандай?
Ойлоймун жата албай же отура албай.
Мезгилсиз менин сүйүүм өтүп кетти,
Мезгилсиз көзүн жумган боз уландай.

Элестен өткөргөндү өткөрө албай,
Мунуңду эп көрүп же жек көрө албай.
Кыйналам олку-солку абалыңдан,
Мен сени жек көрөм деп жек көрө албай.

Кайырма:

Сүйбөйсүң “сүйөмүн” деп айткан менен,
Сүйүү экен бул дүйнөдө ашкан терең.
Эңгиреп ичим бопбош жүрөмүн,
Баары бир мен башканы тапкан менен.

Кайырма: