Көрүнбөчү карегиме кадалып,
Капилеттен жүрөгүмөн жай алып.
Күлмүңдөгөн көздөрүңө арбалам,
Көксөөм канып, суктанамын байланып.
Кайырма:
Неге, неге, неге, ай, ай, эмнеге?
Кызганамын, жаным, толкуйм мен не эле?
Мендиктигиң билбей, кызганарым билбей,
Жаным, сени баары самашат неге?
Ызалансам койгун мени сооротпой,
Кайрылбагын сезимимди ойнотпой.
Сенин демиң, сенин өзүң мен үчүн
Жашоодогу көркөмдөлгөн боёктой.
Кайырма: