Жашалбаган жашоо кандай таттуу да,
Ыйланбаган көз жаш кандай таптаза...
Адам таппай жакшылыгын айтууга,
Балким, мага эртең бирөө кат жазат.

Отурамын сүйлөбөй да, эстебей,
Эңшерилткен эски сүйүү кайгысын.
Мына дагы жүрөк согуп чечкинсиз,
Мына дагы түшүп барат кан басым.

Жашалбаган жашоо кандай таттуу да,
Ыйланбаган көз жаш кандай таптаза...
Адам таппай жакшылыгын айтууга,
Балким мага эртең бирөө кат жазат.

Жалгыздыгы бөксөрсүн деп ушунун,
Балким, мага бирөө узун кат жазат...

Жүрөмүн элесиңден карыш калбай,
Кыйналам жүрөгүңө жол таба албай.
Түшүнбөйм деги кайда баратамын,
Акылым жүрөгүмдү башкара албай.

Кайырма:

Жүрөккө барчу жолду билген барбы?
Жүрөгүм жипсиз сага байланабы?
Тагдырым башка экенин жакшы билем,
Арзуулар же арманга айланабы?

Кабагын карыш түйгөн булут болуп,
Турамын нур көздөрүм жашка толуп.
Сен үчүн азап чегип өтөөрүм чын,
Бир жылуу көз караштын кулу болуп.

Кайырма:

Турмуштун туура көргөн катасы үчүн,
Жашайбыз эки өйүздө жалгызсырап.
Бизге азыр бүтүн болуп жашаш үчүн,
Дүйнөнүн бүтүндүгү аздык кылат.

Билбеймин кайда барам, кагылайын,
Өзүңө буйрубаган сүйүүм менен.
Мен сенин үзүлбөгөн жалбырагың,
Сен менин жалбырагым үзүлбөгөн.

Бар туруп, бул дүйнөдө жартыбыз биз,
Өтөбүз өксүк бойдон сүйүү издеп.
Башкалар жашап эми бактыбызды,
Башкалар эми биздей сүйүлүшөт.

Санап, санап эсептесем өмүрдү,
Өткөн өмүр балдан ширин көрүндү.
Жел жетпеген желмаяндай мал минип,
Жетип кууп жеңер белем өлүмдү!

Кайырма:
Күүгүм кирип, күн батканын койсочу,
Саат жылып баратканын койсочу.
Оюн, күлкү салтанатка жарашкан,
Өмүр шагы бүрүн какпас болсочу.

Ойло, жигит, өмүр соккон шамалбы,
Аткан октой көрсөтпөгөн караанды.
Он сегизден өтпөс кылып өмүрдү,
Өнөр, чиркин, табар белең амалды.

Кыйналтып жанды оорутайынбы?
Көңүлдүн шагын соолутайынбы?
Көөнүмдү көзөп чок тиштеп алып,
Коштошуу үчүн жолугайынбы?

Кысылып кайнап эзилейинби?
Кырчылып сынып кетилейинби?
Көзүмдү оюп алгандай болуп,
Көрүшпөс үчүн кезигейинби?

Азаптын заарын төгүшөйүнбү?
Армандын баарын бөлүшөйүнбү?
Акылдын алсыз кулундай болуп,
Акыркы жолу көрүшөйүнбү?

Жүрөктүн дартын козготоюнбу?
Жашоонун баарын токтотоюнбу?
Жоолугуң үчүн, соолугуң үчүн,
Жолугуп алып коштошоюнбу?..

Мен турган тушта - сен туулган кыштак,
Тулпарлар туйлап, туйгундар учкан.
Жалгыз бир кезде жарк этти эске,
Жагоочон күндөр жадымдан чыккан.
Барайын дедим, бара алган жокмун,
Карарган деңиз, агарган толкун.

Тунарган жакты турамын карап,
Туш-туштан шоокум, шооладай жанат.
Бир мезгил келет жамгырдай төгүп,
Бир мезгил кетет шамалдай сабап.
Бүл дүйнө ушундай жаралган досум,
Карарган деңиз, агарган толкун.

Шамалбы, карбы, өкүнбөйм эч бир,
Кезинде жаады, кезинде кетти.
Тек гана дүйнө жазындай болгон,
Кумарлуу кездер көзүмдөн өттү.
Сенин да билем, тизмеңде жокмун,
Карарган деңиз, агарган толку

Жар бойлоп, чие тапса, санап жешкен,
Жаш кезде шоктук кылып, таяк жешкен.
Таппаймын берер дүйнө досторума,
Тандашып, жакшы кызды "аяш" дешкен.

Кайырма:
Досторум, ыйманга жол салгылачы,
Досторум, эл деп күйүп, жангылачы
Өзгөрсүн жакшы жакка тагдырыңар,
Өзүңөр ушул бойдон калгылачы.

Сүрөшкөн, күлүк болсом жарыштагы,
Таптаган, саяпкерим алыстагы.
Сезилет силер менен чечилчүдөй,
Досторум, турмушумдун табышмагы.

Кайырма:

Мен азыр арзуу, үмүт ынагымын,
Сүйүүнүн берипсиңер гүл азыгын
Силердей асылдарга кошконуна,
Миң ирет жаратканга ыраазымын.

Көл түстүү көйнөк кийип бүгүн түнү,
Түшүңө ушул түнү кирсем экен.
Качанкы кайрылбаган жаштыгыңдын,
Бир үзүм жалынына күйсөм экен.

Ар түндө издей берип тааныш үндү,
Шарпылдак толкундарды сапырарсың.
Көздөрүң толуп кетип кусалыкка,
Обонун улуу жаздын чакырарсың.

Аны сен изде ташып, кайра толуп,
Шатырап кызыл кечте жамгыр болуп.
Издегин жүрөктөгү арзуу болуп,
Жазында таңды тосчу жаңы ыр болуп.

Көл түстүү көйнөк кийип бүгүн түнү,
Түшүңө ушул түнү кирсем экен.
Эсиңе түшө калган жаштыгыңдын,
Бир үзүм жалынына күйсөм экен,
Чын эле мен түшүңө кирсем экен...

Күүгүмү жок, аппак сулуу таңдардай,
Күлкүгө бай, сүйүүгө бай, шаңга бай.
Көңүл кушун көкөлөткөн обого,
Кандай сонун студенттик күндөр ай.

Кайырма:

Билимге ширелген,
Бактылуу көз ирмем.
Студенттик күндөрдү,
Жар салам ыр менен.

Сүйүү ширелген,
Армансыз көз ирмем.
Студенттик кезимди,
Даңктаймын ыр менен.

Жатакана ар бир бөлмө тагдырлар,
Кыз-жигиттин дил табышкан жайындай.
Аруу тилек максаттарга чулганган,
Өтүп барат студенттик күндөр ай.

Кайырма:

Жаңы достор, жаңы теңтуш курбулар,
Биргелешип келечекке жол улар.
Оттуу курак күлгүн кезди эңсетип,
Жүрөктөрдө жаңырса дейм бул ырлар.

Кайырма:

Шарактаган шаттуу күндөр,
Таңды тоскон таттуу түндөр.
Студенттик алтын кезим,
Жаңы ачылган жашыл гүлдөй.

Сүйгүм келет жаш жандырып, жаш болуп,
Жашым алдап, жаш кайыңдай мас болуп.
Жанар тоодой жанып чыккан отуңан,
Чыккым келет жарып чыккан таш болуп.

Кайырма:
Сүйгүм келет, миң мертебе жаңылып,
Сүйгүм келет, сүйгөнүмө жалынып.
Өз күчүңдү, өз күчүмө багынтып,
Сүйгүм келет, кээде өзүңө багынып.

Көпкөк асман жерге түшсө жарылып,
Кыян жүрсө жердин үстү тарылып.
Ал кыяндан өтөөр элем кыйналбай,
Бир көз караш кубатыңды жамынып.

Кайырма:

Сүйгүм келет, миң мертебе жаңылып,
Сүйгүм келет, сүйгөнүмө жалынып.
Өз күчүңдү, өз күчүмө багынтып,
Сүйгүм келет, бүт ааламга жар салып.

Мен турган тушта - сен туулган кыштак,
Тулпарлар туйлап, туйгундар учкан.
Жалгыз бир кезде жарк этти эске,
Жагоочон күндөр жадымдан чыккан.
Барайын дедим, бара алган жокмун,
Карарган деңиз, агарган толкун.

Тунарган жакты турамын карап,
Туш-туштан шоокум, шооладай жанат.
Бир мезгил келет жамгырдай төгүп,
Бир мезгил кетет шамалдай сабап.
Бүл дүйнө ушундай жаралган досум,
Карарган деңиз, агарган толкун.

Шамалбы, карбы, өкүнбөйм эч бир,
Кезинде жаады, кезинде кетти.
Тек гана дүйнө жазындай болгон,
Кумарлуу кездер көзүмдөн өттү.
Сенин да билем, тизмеңде жокмун,
Карарган деңиз, агарган толкун.

Кеткем жолдун узак жагына,
Келдим... көпкө узатпагыла...
Жыгытканы турат бир ыза,
Тоолор, мени кучактагыла!

Карегиме конгон элеси,
Караан турат, мага ким өзү?
Тозуп кеттим көңүл чөккөндөн,
Тоолор, мени жөлөгүлөчү!

Жакшым деген бирөө эмине,
Жабыркатты жалган кебине.
Силер гана өзгөрбөйсүңөр,
Тоолор, мени сүйөм дегиле!

Торгой болуп сайрап сагына,
Кайыл болуп келдим баарына.
Төрүңөргө чыктым бой таштап,
Тоолор, мени кучактагыла!

Ак жайыкта ажайып жел согот бир,
Ак жайыкты айланат ак кайыңдар.
Кайыңдарга айланып алышканбы,
Сени ээрчитип кетишкен ак кайыптар?

Кайырма:
Кайда, кантип жүрөсүң, кайбереним?
Калың жылдар билинбей кайда экениң.
Түнөгүңдөн түнү издеп таппай жүрөм,
Аман болсоң эсиңде бар бекемин?

Көйнөгүмө сыр таштап кеткен элең,
Көңүлүмө көөнөрбөс мээр салып.
Көлөкөң да көрүнбөй, кеттиң менден,
Көңүлүмдү көк туман, санаа басып.

Кайырма:

Оо турмуш, мыйзамыңа каныктырдың,
Жолумду жабык кылдың, жарык кылдың.
Дардаңдап дос, жар күттүм деген менен,
Дагы эле жалгыз бойдон калыптырмын.

Багыты жок жарты кайык,
Баратам турмуш жүгүн артып алып.

Жашоону ким бар дейсиң түшүндүргөн,
Жалгыздык жанга батып үшүп жүрөм.
Жан дүйнөм жылуулукка муктаж болуп,
Мээримди мен өзүңдөн күтүп жүрөм.

Багыты жок жарты кайык,
Баратам турмуш жүгүн артып алып.

Аттиң ай, көңүлдү эзет жан арманым,
Ар дайым мээрим издеп карайладым.
Күнүнө күмүш таптып, бирок аттиң,
Көксөгөн жылуулукту таба албадым.

Багыты жок жарты кайык,
Баратам турмуш жүгүн артып алып.

Карытып пайдасы жок ай, жылдарды,
Калдактап кайран өмүр калбырланды.
Каалгыйт айланамда боппоз туман,
Көк деңиз, жарты кайык алдымдагы…

Багыты жок жарты кайык,
Баратам турмуш жүгүн артып алып.

Ошол кеч эсте калды күзүңдөгү,
Көргөндөн үмүтүм эч үзүлбөдү.
Жүрөктү жүзгө бөлүп кетти окшойт,
Жылдыздай уячалар жүзүңдөгү.

Кайырма:
Сен мага ушунчалык жагасың да,
Көктөгү жылдыздардай жанасың да
Экөөбүз бир болбойбуз аттиң дүйнө,
Жүрөктө арман болуп каласың да.

Жүргөндө жадап турмуш бардыгынан,
Таберик болдуң окшойт тагдырымдан.
Ээрчишип аалам кезип кетким келди,
Аргасыз калдым жердин тардыгынан.

Маңдайга ушундайды жазган окшойт,
Көздөрүң күлүп турса сезим козгойт.
Экөөбүз баратабыз эки жолдо,
А менин жүрөгүмдө сүйүү боздойт.

Жалганып сезим күйбөстөй,
Жанаша бастык сүйлөшпөй.
Көнөктөйт жамгыр ансайын,
Көңүлү бизге үндөштөй.

Кайырма:

Башкабы сенин сыйлаарың,
Башкабы, айтчы кыйбаарың?
Булутту карап калкыган,
Буркурап неге ыйладың?

Сооротор сөздү таба албай,
Соңуңдан ээрчип барам жай.
Суу болуп бүткөн боюбуз,
Куюлат нөшөр аянбай.

Кайырма:

Боздотуп жүрөк кылдарын,
Бошотуп мени кыйнадың.
Шоокумун коштоп жамгырдын,
Шолоктоп неге ыйладың.

Жалганбы сүйүү биздеги,
Жалганбы сезим издери?
Арманбы ушул дүнүйө,
Арманбы өмүр тизмеги?

Кайырма:

Булутту карап калкыган,
Буркурап неге ыйладың?
Шоокумун коштоп жамгырдын,
Шолоктоп неге ыйладың.

Сүйүү эмне, күтүү менен азаппы?
Жүрөгүңө бербейт тура азатты.
Сен жөнүндө ойлоо мага жагымдуу,
Бирок, көз жаш аралашып тажатты.

Өттү жылдар, ай алмашып өзүңсүз,
Шамал дагы аймалабай көңүлсүз.
Табиятка кошуп алдап өзүмдү,
Ооз учунан сүйбөй койгом дедим суз.

Капа болбойм мага муздак карасаң,
Арнап сага жаңы ырларды жаратам.
Өкүнгөнүм, кайгырганым – башкысы,
Сенсиз өткөн күнгө көнүп баратам.

Сиз жөнүндө ырлар жазбайм эми мен,
Кат да жазбайм кубанычтуу, кусалуу.
Сымбатыңыз суктандырып турса да,
Жүрөгүңүз, эркиңиз да тушалуу.

Сиз жөнүндө ырлар жазбайм эми мен,
Кечириңиз, тынчыңызды алдым көп.
Сезимиңиз сенектигин байкабай,
Тажатыпмын айта берип сүйөм деп.

Ырлар жазбайм сагынычтуу, кусалуу,
Күнөөлөбөйм сүйбөдү деп сизди мен.
Сезим жанбоо - бактысыздык, чоң кайгы,
Сүйүп, зарлоо чоң бакыт деп түшүнөм.

Сиз мендиксиз, мендик дагы эмессиз,
Сезим, ойлор бирге, бирок бөлөкпүз.
Сагындырып, саргайтканыңыз үчүн,
Сүйөмүн да, жек көрөмүн сизди эпсиз.

Сизди сүйгөм, дале сүйүү бар чыгар,
Сиз деп күйүп, көөдөнүмдөн жан чыгар.
Кантем эми, сизди азапка салбайын,
Кайгыртпайын, сабырымды кармайын.

Сизди сүйгөм, сыр билгизбей ичимден,
Сыздап жаным, кыйбай такыр башкага.
Талап кылам сизди сүйгөн кишиден,
Так мен өңдүү сүйө билсин таптаза!

Сизди сүйгөм, дале сүйүү бар чыгар,
Сиз деп күйүп, көөдөнүмдөн жан чыгар.
Кантем эми, сизди азапка салбайын,
Кайгыртпайын, сабырымды кармайын.

Талап кылам сизди сүйгөн кишиден,
Так мен өңдүү сүйө билсин таптаза!

Талкалап баарын бүттүң,
Эң назик көңүлдөрдү.
Текебер мүнөзүңө,
Үмүттөр көмүлгөнбү?

Кайырма:

Жүрөктөр сенсиз кагып,
Ыйлады дагы, дагы.
Кол шилтеп кете бердим,
Кош эми сүйүү багы.

Мурдагы жакшы көрүү,
Жашабайт сезимдерде.
Кайрылып келбейм сага,
Көз жашың төгүлгөндө.

Кайырма:

А азыр башка менин,
Жанымдай сүйгөн жарым.
Түбөлүк коштошомун,
Мени эстеп кайгырбагын.

Кайырма:

Баарынан кечтим, жүрөктө жанган жылдыздар,
Аярлап күткөн ыйыктай боло алган жок.
Кол тийгиз таза, аруу деп жүргөн көп кыздар,
Мен сүйгөн бойдон жүрөктө жанып калган жок.

Үзүлүп түштү, үлбүрөк назик сезимим,
Кубаты болчу, жалындап күйгөн кезимдин.
Алоолоп эми сүйө албай калды бир жүрөк,
Күнөлүү өзүң, күнөлүү болсом кечиргин.

Бир адам эми эстебейт сени күнү-түн,
Жандырбайт эми байлантып сага үмүтүн.
Бийликтен кетүү, байлыктан кечүү опоңой,
Жоготуу сени кыямат болду мен үчүн.
Жан дүйнөм кыыйрап, акылдан атың өчүрдүм...

Мен үчүн дале бийик Күнсүң, Айсың,
Мамилең кыш, а бирок өзүң жайсың.
Сезимим оюм баары сени дешет,
Сен аны сезалбайсың, сезалбайсың.

Кыялда жакын басып ыктап жүрдүм,
Түшүмдө көргүм келип уктап жүрдүм.
Бир келген өмүр бирге өтсө гана,
Чын дилден мен өзүңдү сүйдүм, сүйдүм.

Өзүңдөн муктаждык бар мээрим издейм,
Чакырам махабатты келиңиз дейм.
Сүйөрүм ушул сөздөн дааналансын,
Түшүмдө сени көргөн түндү сиз дейм.