Өчүрбө жалынымды,
Өчүрбө суранамын, суранамын,оо.
Өзүң деп күндө үч убак,
Ыр жазып убарамын, убарамын,оо.

Кайырма:
Өчүрбө, өчүрбөгүн,
Мендеги жылуулукту.
Тартуулайм бир өзүңө,
Күтүүдөн сулуулукту

Капыстан жолукканда,
Тамылжып уяламын, уяламын, оо.
Жашоодо азап чегип,
Сен үчүн убарамын, убарамын,оо.

Ысык-Көлдү бойлой баратканда,
Айткан элең мага кыялдана.
Кыялдар айланар турмушума,
Ишенемин сага, жаным сага.

Кайырма:
Сүйүүнүн кемеси,
Желбиреп желеги,
Акырын жел менен сапар алар.

Ыйык көлдү бойлой баратканда,
Умтулгансыйм сага, махабатка.
Толкун өңдүү толкуп кубалаша,
Сүйүүлөр сүзүлсө биздин таңда.

Кайырма:
Сүйүүнүн кемеси,
Желбиреп желеги,
Үй-бүлө портуна алып барар!

Кош болгун махабатым,
Тагдырга мен багындым.
Экөөбүзду айрылткан,
Тагдырга мен таарындым.

Ыйлабачы, сүйгөнүм,
Суранамын, ыйлаба!
Жаштарыңды төгүлтүп,
Жүрөгүмдү кыйнаба.

Кайырма:
Терезеден, терезеден карайм түндү,
Көздөрүмдөн жаш төгүлдү.
Жүрөгүмө, жүрөгүмө бек кысамын,
Колумдагы сүрөтүңдү.

Өзгөрбөйсүң сен мага,
Канча мезгил өтсө да.
Жалгыз сени сүйөмүн,
Тагдыр бизди бөлсө да.

Кош болгун махабатым,
Мен сени унутпаймын.
Атыңды тумар кылып,
Жүрөгүмө сактаймын.

Кайырма:

Көрдүм мен жоогазымды жакын жерден,
Сулуусун, ай, табигаттым бүтүн берген.
Термелип жатыптыр ал барып калсам,
Селкинчек жасап алып салкын желден.

Ийилип ал саламын бергенсиди,
Чийилип жүрөгүмдө жүргөнсүдү.
Буркурап жыпар жытын гүлгө кошуп,
Мени карай узады, күлгөсүдү.

Жоогазым, жоогазым, мен сени кармагым келди,
Кубанып, кубанып мен сага ырдагым келди.
Чоочулап, чоочулап шашылыш тосуп да кетти,
Өткөрбөй акырын соккон салкын желди.

Балким ал соккон желди жакшы көрөр,
Бирге ойноп, бирге күлүп ал көгөрөр.
Анда мен не турамын ортосунда?
Менсиз да бул жашоодо көп тоскоолдор.
Бирок мен кантип кетем үн катпастан?
Сыр сактап жүрөгүмдө кусалыктан.
Айтчы сен жоогазынын, мени кара,
Астыңдан агайынбы болуп дайра.

Кайырма:

Жаздын жашыл, көктөм убагы,
Биз булуттан жаан сурадык.
Ал да аны күтүп тургандай, сыягы...
Отурганбыз көпкө унчукпай,
Айта албай ички сырларды.
Табигат да сезип тургандай, сыягы...
Күн күркүрөп, катуу нөшөрлөп,
Сүйүү, бакыт, үмүт жаады.
Кубалашып ойно дегендей,
Кайталайт дагы, дагы.

Кайырма:
Дагы, дагы, дагы...
Дагы, дагы, дагы...
Жаачы, жаачы сүйүү, бакыт жазы.
Дагы, дагы, дагы...
Дагы, дагы, дагы...
Жаачы, жаачы үмүт жазындагы.

Жайдын жашыл көктөм убагы,
Биз булуттан жаан сурадык.
Ал да аны күтүп тургандай, сыягы...
Ойлонгонбуз көпкө унчукпай,
Айта албай ички сырларды.
Табигат да сезип тургандай, сыягы...
Күн күркүрөп, катуу нөшөрлөп,
Сүйүү, бакыт, үмүт жаады.
Кубалашып ойно дегендей,
Кайталайт дагы, дагы.

Кайырма:

Жамалың жаз гүлүндөй, нурун чачып,
Ачылган кызыл гүлдөй жытың аңкып.
Ырдаган, сүйлөп жаткан үнүңдөн, ай,
Жаткансыйт торгой сайрап (2 жолу),
булбул таңшып.

Ойдогу кусалыкты кетире албай,
Көргөндө сени тиктеймин көзүмдү албай.
Айсыңбы же көктөгү, кантип жетем?
Алтыным, кыйнадың го (2 жолу)
сен өчүң бардай.

Сени ойлоп өзүмчө эле убарамын,
Жакшы сөз угуп качан мен кубанамын?
Бул менин жүрөгүмдүн өтүнүчү,
Алтыным, кабыл алчы (2 жолу),
сен суранамын.

Айлар өттү, жылдар өттү арадан,
Көрүүгө зар боломун сени кайрадан.
Эгерде жолугушсак азыр экөөбүз,
Кечирип сен карар белең мени кайрадан?
Кечирип сен карар белең мени кайрадан?


Сүйү болсо ичи тардык болбосо,
Сүйгөн жигит кыз тагдырын дагы ойлосо.
Сүйүп, сүйүп сүйүүсүнө дагы жеталбай,
Ара жолго кызын таштап койбосо.
Ара жолго кызын таштап койбосо.


Биз экөөбүз сүйүү баркын биле албай,
Ажыраштык толук турмуш неге куралбай?
Эмне үчүн бул тагдырга мени туш кылдың?
Аясаңчы, о Жараткан мени, Кудай, ай.
Аясаңчы, о Жараткан мени, Кудай, ай.

Мурунураак жетсем го тилегиме,
Жүрбөйт белем жылынып илебиңе.
Сугун арткан кыздарга урундурбай,
Сени катып алмакмын мен жүрөгүмө.

Жолго чыксаң бирге сен сапарымда,
Бассам бирге жүрөсүң катарымда.
Айтчы деги сезбейсиң оюмдасың,
Жадакалса мен уктап жатаарымда.

Карааныңды көргөнүмдө толкунданам,
Деги кимдер гүлдөргө кол сунбаган.
Айтчы деги кайда элең көрбөдүм го,
Мен селки ай, кезимде солкулдаган?