Кыргыз жерин өз жерим деп басчулар,
Кыргыз элин өз элим деп айтчулар.
Уруу-уруу туш тарапка бөлүнбөй,
Бир жеңден кол, бир жакадан баш чыгар.

Узак жылдар сиңип калган сезимге,
Урук-уруу керек чыгар кезинде.
Жаңы гана өсүп жаткан өлкөбүз,
Өз балаңдай дайым турсун эсиңде.

Эмгекчил эл, эл ичинде башчылар,
Эл баалаган, эл шайлаган жакшылар.
Ыдыранды урууларга бөлүнбөй,
Бир жеңден кол, бир жакадан баш чыгар.
Ынтымакта ыйман менен, иш менен,
Бир жеңден кол, бир жакадан баш чыгар.

Туулган жерим асыл турагым,
Сезимимде өчпөс чырагым.
Симфония болсоң сен эгер,
Нота болуп сага турайын.

Кайырма:
Кереметүү күүлөр куюлуп
Кулагымда турат угулуп
Туулган жерим сенде турбайбы
Айтып бүткүс, кооз, сулуулук

Түшкө кирсе күлгүн жамалың,
Жүз көрүшүп сергип каламын.
А сен болсо бүтпөс чоң дастан,
Бар болгону мен бир сыяңмын.

Кайырма:

Обон салган талаа жаңыртып
Кайрыктары миң бир кыялдын
Дептер болсоң сансыз барактуу
Из калтырар мен бир сыяңмын.

Кайырма:

Бул турмуш дарак тура мөмөлөгөн,
Мөмөсүн эсиргендер тебелеген.
Мен сени жандап жүргөм, жашыл жолду,
Бөлүнбөй кете берем деген элем.

Бул турмуш деңиз тура кебелбеген,
Жакшылык, жамандыгын ченебеген.
Тымызын кош айтышып жаткан кезде,
Мен сени унутам го деген элем.

Көрсө, сен катар басып койбоптурсуң,
Бүтүндөй өмүрүмдү ойноптурсуң.
Жүрөктө балалыгым кандай калса,
Сен дагы дал ошондой орноптурсуң.

Татына, таттуу балам,
Талпынсаң таңдай жанам.
Таалайлуу күн тартуулап,
Чарчоону унуткарам.

Кайырма:
Бар болгун, айдай балам,
Бар дүйнөм сендик гана.
Ак жолдо тай-тайлайын,
Акырын басчы кана.
Баскан жол узак болсун,
Бакытты тилейм сага.

Жыттасам жыргап калам,
Жыргалсың өзүң мага.
Турмушта кубанчымдын
Баарын мен сенден алам.

Кайырма:

Жаныңдан жарым кадам,
Кетүүгө жетпейт чамам.
Ак сүтүм, ак тилегим,
Боло көр элдик адам.

Кайырма

Ала-Тоо ак калпагын кийген кезде,
Аскасы көк асманга тийген кезде.
Мен дагы жолго чыгам таңды тосо,
Кучактайм ой-кырларын нурга кошо.
Улуусуң, кыргыз жери, нурдан бүткөн,
Сулуусуң, кыргыз жери, ырдан бүткөн.

Ысык-Көл жердин көркү, кырлар кашы,
Адырлар көкүрөгү, токой чачы.
Дайралар кан тамыры, чоку таажы,
Седеби, топчулары, ар бир ташы.
Кең жүздүү, гүл денелүү кыргыз жери,
Күн жүздүү, берекелүү кыргыз жери.

Жылдыздар көк бетинен өчкөн кезде,
Жарык нур жер жамалын өпкөн кезде.
Көл чалкып, тоолор койнун ачкан кезде,
Дил жаркып, таң күлкүсүн чачкан кезде.
Көркүңө көрк кошулат, кыргыз жери,
Сезилет ата-энелик мээримдери.

Ынтымагы бар элдин таалайы, багы ачылат,
Ынтымагы жок элдин тапканы бекер чачылат.
Ынтымагы бар элдин эли чогуу жыйылат,
Ынтымагы жок элдин эли качып суюлат.

Ынтымагы бар элдин кары-жашы тоюнат,
Ынтымагы жок элдин кара көзү оюлат.
Ынтымагы бар элдин калага карды ток болот,
Ынтымагы жок элиң бир-бирине ок болот.

Ынтымагы бар элдин дүркүрөп өсөт балдары,
Ынтымагы жок элдин сөзүнөн чыгат жалганы.
Ынтымагы бар элдин адил болот улугу,
Ынтымагы жок элдин нечен чыгат бузугу.

Ынтымагы бар элдин кеңеш берет карысы,
Ынтымагы жок элден тозуп качат баарысы.
Ынтымагы бар элдин катар конот айылы,
Ынтымагы жок элдин эч билинбейт дайыны.

Ынтымагы бар элдин жарып сүйлөйт чечени,
Ынтымагы жок элдин жабырап сүйлөйт нечени.
Ынтымагы бар элдин келишимдүү баарысы,
Ынтымагы жок элдин сөзүнүн кетет мааниси.

Ынтымагы бар элдин меймандос болот аялы,
Ынтымагы жок элдин адамга тиет залалы.
Ынтымактуу эл болсо душманга тийген ок болот,
Ынтымаксыз эл болсо дыркырап качып жок болот.
Ынтымактуу биригет, ынтымаксыз бөлүнөт,
Ынтымак элдин бакты бар, бир-бирине баркы бар.

Билгиң келсе, жаным, жүрөктүн сырын,
Мен ырдайын сага махабат ырын.
Кереметтүү күчүн кимдер сезбеген,
Дирил каккан назик жүрөктүн кылын.
Сезимдердин ыйык төрүн ээлеген,
Өчпөсүнчү сүйүү миңдеген кылым.

Азгырса да жаркын турмуш жомогуң,
Аз өмүрдө ар ким - жашоо коногу.
Уч-кыйрына жеткис улуу мухиддей,
Улам кызык көркөм өмүр тоолору.
Ошондо да орду толбос башкага,
Оболосун махабаттын обону.

Канча кыйын болсо махабат табуу,
Андан кыйын дешет аздектеп алуу.
Жан дүйнөгө толгон махабат тапса,
Ал тагдырда күндөй алоолоп жануу.
Кайталангыс калкпыз ушул өмүрдө,
Болбосунчу өксүп өкүттө калуу.