Күн балдары чемичкелер тептегерек, сапсары,
Аппак таңда ой түзүшүп, күндү күтө баштады.

Эң алгачкы нурун күн да, ошолорго арнады,
Ар бир бала бул дүйнөдө апасынын ардагы,
Ар бир бала бул дүйнөдө атасынын ардагы.

Ошол нур да күн нурунун жаркын турду маанайы,
Ар бир бала бул дүйнөдө апасынын ардагы,

Эң алгачкы нурун күн да, ошолорго арнады,
Ар бир бала бул дүйнөдө апасынын ардагы,
Ар бир бала бул дүйнөдө атасынын ардагы.

Күнү бою күн балдары нурга боюн торошту,
Алар менен батар күндү жалооруша карашты.

Караңгыга ийилишип,
Артка кулак түрүшүп,
Алар баары
Тажылары бүрүшүп.

Ар бир бала бул дүйнөдө апасынын ардагы,
Ар бир бала бул дүйнөдө атасынын ардагы.

Комментарийлер (5)