Кайыл болуп көп короткон убагыма,
Качан болсо кабыл алып турарыма.
Келем жалгыз мен өткөрүп өмүрүмдү,
Ишене бер күтөрүмө, чыдарыма.

Күн карайып, карбаластан калганында,
Ак шам болуп жангым келет маңдайында.
Тагдырыңа кээде өнсүп капалансаң,
Балкаймактай көлкүгүм бар таңдайыңда.

Уктай албай өткөрдүм көп убагымды,
Эшик жакка тосуп коюп кулагымды.
Дарегимди издеп, таппай жүрбөсүн деп,
Өчүрбөстөн жатам түндө чырагымды.

Комментарийлер (4)