Ошол күнү кош айтыштык унчукпай,
Алыстадың карааныңды көрсөтпөй.
Толкуп-ташып кала бердим ага албай,
Из калтырып, соолуп калган өзөндөй.

Көрбөй калсам сагынам деп жазганың,
Жалган беле сүйөм деген каттарың?
Бүт өмүрдү ойрон кылып кеттиң го,
Көлгө айланды көздөн аккан жаштарым.

Өмүрүмдүн сенсиз аккан дайрасы,
Элестетет соолуп калган булакты.
Ойлобопмун муң-зар менен күтөм деп,
Эстен кеткис жаштык-жалын куракты.

Жан дүйнөмдү козгоп жүргөн сөздөрүң,
Билбептирмин баары жалган экенин.
Кайгы-муңду тартуу кылып өзүмө,
Билбей калдым кимди ээрчип кеткениң.

Комментарийлер (2)