Кучагыңа бек кысып,
Балдарым деп сүйчү элең.
Обон созуп, ыр ырдап,
Эл аралап жүрчү элең,
Эл обонуң сүйчү эле.

Атаганат ой,
Арман тамат, ий, дүйнөмө,
Атасынан айрылган
Болбосо дейм дүйнөдө.

Ырларыңда сырларың,
Маңдайыма сыйбадың.
Сыйлай жүрдү сыздадың,
Арман айды ырдадың,
Арман этип ыйладың.

Кайырма:

Өттү өмүрүң сый менен,
Эл уулу элең, эл деген.
Сөзүң калып, өзүң жок,
Жалган дүйнөм шум белең,
Жакшыларды иргеген.

Кайырма:

Комментарийлер (1)