Музыкам сен болдуң,
Муз эрип жүрөктөгү.
Муңумду таратып,
Жылмайып күлөт пери.
Эңсетип өзүңдү,
Эмне эле күн өтпөдү?
Ээлигип жай бербей,
Жүрөгүм сүйөт сени.

Кайырма:
Менин да сүйүүм ушундай,
Сенин да сүйүүң ушундай.
Тагдырдын тартуусун,
Белегин тосуп бирге.
Калалы бек кармап
Бакыттын кушун учурбай.

Көздөрүң балбылдап
Көңүлдүн шам чырагы.
Көзүңдүн жарыгын
Башкалар мендей туябы?
Күлгөнүң шыңгырап,
Туптунук тоо булагы.
Күмүштөй күлкүңдү
Бөлөктөр мендей угабы?

Кайырма:
Менин да сүйүүм ушундай,
Сенин да сүйүүң ушундай.
Тагдырдын тартуусун,
Белегин тосуп бирге.
Калалы бек кармап,
Бакыттын кушун учурбай.

Досум эсиңде барбы,
Ызы-чуу түшкөн мектептин алды .
Бас десе баспай, жаз десе жазбай,
Тажаткан күндөр эже-агайды.

Кайырма:
Мен биринчи атаман, сен экинчиде,
Бирде сени келтектеп, бирде келтек жеп мен.
Канча жолу мушташтык биз кыз талашып,
Аттиң ошол күндөр калды кайда адашып?

Досум бүгүн мен, сен да ,
Өзгөрдү баары, өзгөрдү эл да.
Балалык кезим сенин да менин,
Сагынтат бизди туулган жер да.

Кайырма:

Эх, доске эстей жүр дайым,
Биз ойноп,өскөн мектептин багын.
Тааныткан тамга сага да, мага,
Унутпа дайым эже–агайды.

Кайырма:

Тагдыр жазганын билдим, түшүндүм,
Сен деп жаңылып, эми өкүндүм.
Жалган көздөрүң арман коштогон,
Муздап жүрөгүм, жалын кошпогон.

Кайырма:
Мен сагына берем, сагынып келем,
Арманыма азаптан жазылган белең?
Эмнеге билбейм, мен такыр ишенбейм,
Кабарың жок түшүнбөйм, кай жактан издейм?

Сен деп жашагам өмүрдү өткөн,
Жол карап дайым озунуп күткөм.
Эми кайдасың, аттиң, арман?!
Ким менен кеттиң, жашынып жалган?

Кайырма:
Мен сагына берем, сагынып келем,
Арманыма азаптан жазылган белең?
Эмнеге билбейм, мен такыр ишенбейм,
Кабарың жок түшүнбөйм, кай жактан издейм?

Я нe знaю, чтo cкaзaть тeбe пpи вcтpeчe,
Нe мoгy нaйти xoтя бы пapы cлoв.
A нeдoлгий вeчep, a нeдoлгий вeчep
Cкopo cтaнeт нoчью тeмнoю бeз cнoв.
A нeдoлгий вeчep, a нeдoлгий вeчep
Cтaнeт нoчью тeмнoю бeз cнoв.

Кайырма:
И cнoвa ceдaя нoчь, и тoлькo eй дoвepяю я.
Знaeшь, ceдaя нoчь, ты вce мoи тaйны.
Нo дaжe и ты пoмoчь нe мoжeшь, и тeмнoтa твoя
Мнe oднoмy coвceм, coвceм ни к чeмy.

Знaeшь ты бeз cлoв, тeбe дaвнo вce яcнo,
Тoлькo пpячeшь взгляд cвoиx cчacтливыx глaз.
И oпять нaпpacнo, и oпять нaпpacнo
Coбиpaюcь я вce paccкaзaть ceйчac.
И oпять нaпpacнo, и oпять нaпpacнo
Coбиpaюcь вce cкaзaть ceйчac.

Кайырма:

Cнoвa вижy я тeбя кoтopый вeчep,
Cнoвa вижy блecк твoиx cчacтливыx глaз.
Нo c тoбoй нe вмecтe, нo c тoбoй нe вмecтe,
Cнoвa бyдим мы и зaвтpa, и ceйчac.
Нo c тoбoй нe вмecтe, нo c тoбoй нe вмecтe,
Бyдим мы и зaвтpa, и ceйчac.

Кайырма:

Мен келгенде эстен кетпейт эч эле,
Жезде дечүң мени жалгыз сен эле.
Бара-бара эркелигиң жоголуп,
Бой жетилип, сен чоңойдуң,
Бой жетилип, сен чоңойдуң,
Тез эле...

Кайырма:
Балдыз, балдыз, неге жалгыз,
Ыйлайсың сен күн алыс?
Тандап терген, белестерден,
Сага жездең гүл карыз.

Эстейм, аттиң, баары күндөй кеч эле,
"Сүйүү эмне?" деп сураганың эсимде.
Сүйүнчүлөп тыя албастан күлкүңдү,
Кадам койдуң сен, секелек,
Кадам койдуң сен, секелек,
Сезимге...

Кайырма:

Мен келгенде эстен кетпейт эч эле,
"Кел, жезде" деп чай сунганың эсимде.
Эми сен да төктүң сүйүү көз жашын,
Мезгил, чиркин, өтөт тура,
Мезгил, чиркин, өтөт тура,
Тез эле...

Кайырма:

Жаз айы, жамгыр басылбай,
Жаралуу жүрөк жазылбай.
Аскадай булут баскан,
Көңүлүм менин ачылбай.

Жалганчы жаздын демиби?
Азгырып сени кеттиби?
Жамгырга мени таштап,
Жалооруп карап койбой,
Жаз гүлүм, жалгыз кеттиңби?

Кайырма:
Эх, жаным, кичинекей,
Кайдасың, байчечекей?
А мен чабалекей,
А мен чабалекей,
Учамын сени издей.

Көргөнгө сени көзүм зар,
Айтайын деген сөзүм бар.
Сактаган жүрөгүмдө,
Арнаган сага сүйүүм бар.

Кантемин сенсиз өмүрдү,
Жамгырлуу, муздак көңүлдү?
Күнөөлөйм ушул жаздай,
Бир көрүп сүйүп калган,
Сен деген жаш жүрөгүмдү.

Кайырма:
Эх, жаным, кичинекей,
Кайдасың, байчечекей?
А мен чабалекей,
А мен чабалекей,
Учамын сени издей.

Сулуу келбети,
Көздөрү - көлдүн бермети.
Кылгырып караганың,
Кымбатым, самаганым.
Жымыңдаган көз карашың,
Кыялдарга терметти.
Оюмдан кетпеди неге,
Жомокто ханыша беле?
Сыйкыры арбады,
Сыр болуп калганы,
Жүрөктө кадалды жебе.

Кайырма:
Сезимди арнап беремин,
Сездирбей, бирок келемин.
Айта албайм, айта албайм,
Айта албайм анын себебин.
Ийилген белиң, билегиң,
Имерип алды илебиң.
Жүрөктү, жүрөктү,
Жүрөктү неге эзесиң?

Эсимден кетпейт элесиң,
Эңсетип дайым келесиң.
Күн болуп көрүнүп,
Нуруна төгүлүп.
Муздай тоңгон жүрөгүмө,
Муза болуп бересиң.
Карабай башканын баарын,
Карады, жүрөктө жалын.
Кылыктуу каш кагып,
Сезимге баш багып,
Сүйдүрүп алдыңбы, жаным?

Кайырма:

Бийик, бийик зоолордо,
Ак мөңгүлүү тоолордо,
Ата-бабам, элим жашаган.
Байыртадан элим,
Кылымдарга өчпөй,
Ата Мекен көчүн улаган.
Көк тиреген тоосу,
Мелтиреген суусу,
Көп адамдын көзүн арттырган.

Кайырма:
Берекелүү, ыйык Мекеним,
Ата Мекеним, кыргыз жерим.
Ак калпактуу кыргыз элим,
Алгалай бер, кыргыз элим!
Ата Мекеним!

Душмандардан сактап,
Урпактарга улап,
Манас ата бизди коргогон.
Үч буроосун бурап,
Колго комуз ойноп,
Ата-бабам мурас калтырган.
Көз арттырган жерим,
Көз тийбесин сага,
Көкөлөп өсө бер алдыга!

Кайырма:

Эх, карындаш, мени мынча кыйнадың?
Маяк берип, күнү-түнү тынбадың.
СМСтен сен сүйүүңдү мага арнап,
Чынбы-калппы түрдүү ырды жазасың.

Көргүм келет мен да сенин жамалың,
Телефон чалсам, кылыктанып, албайсың.
Табышмакты бекем катып сен мага,
Тартынасың, неге жообун айтпайсың?

Кайырма:
Эх, карындаш, сырыңды сен катпа,
Маяк кылып ойго мени салба.
Эгер оюң мендик гана болсо,
Уяңсырап, кездешүүдөн качпа.

А, балким, сен мен жөнүндө биринчи,
Теле-радио, гезиттерден угуп, окуйсуң.
Кыялданып, ойго батып өзүнчө,
СМСтен ырларыңды мага жолдойсуң.

Сага жаздым мен да ушул ырымды,
Ыр түрүндө айттым сага сырымды.
Маяк бербей, телефондон түз сүйлөш,
Эх, маякчы карындашым, кылыктуу.

Кайырма:

Нөшөрлөп ээ-жаа бербей жамгыр төксө,
Жамгырдай толгон карек жашын сепсе.
Жүрөгүм жашка эзилип келээр бекен?
Жанымдын кыйналганын жаның сезсе.

Кайырма:

Сезбеди сагынганым сенин жаның,
Саргартып кан жүрөктү ажарладың.
Күтүүдөн күйүп бүттү күлгүн жаным,
Жутпадым сен жыттанган,
Жутпадым сен жыттанган,
Сүйүү балын.

Айта албай убакыттын эрте-кечин,
Сыялап сырлар жазат кагаз бетин.
Кетипсиң кайра келбес сапарыңа,
Калтырып махабаттын ыр-кесесин.

Кайырма:

Конбодуң чынарымдын бутагына,
Кыспадың койнуң толо кучагыңа.
Түбөлүк тартуу кылып бериптирсиң,
Карматып кыпкызыл чок бутагыңа.

Кайырма:

Суудай тунук,
Сезимимди туйбадың.
Сага жанган,
Сүйүүмдү сен неге булгадың?
Батып кайгыга,
Турам азыр да.
Соолуп гүлдөй сенин жаныңда.

Кайырма:

Эми мени кыйнаба,
Жалган айтып жагынба.
Баары бүттү, баары кеч,
Ишенбейм сага!

Сенин жалган,
Сөздөрүңө алдангам.
Жан дүйнөм,
Жараланып, сыздап, кыйналган.
Кайрылбайм артка,
Сени сагынсам да.
Болду, ишене албайм бир сага.

Кайырма:

Гүлдөй буралып, бастың жанымда,
Кыт-кыт күлүп карап, өттүң назданып.
Арзуум от болуп, жан дүйнөм чок болуп,
Калгансыды жүрөк сүйүүгө мас болуп.

Кайырма:

Эркелетсемби, кара көз, сени,
Суктанып мен карап, эзилеминби?
Эркелетейин, келчи, шириним,
Кучагыма кысып, эркелетейин.

Күндөй жаркып сен, чыктың таң ата,
Көзгө сүйкүм болуп, күнгө жанаша.
Кандай сүйкүмдүү, сенин элесиң?!
Көңүлүмдү буруп, эркелетейин.

Кайырма:

Учурбай жаштык кезди,
Убагында пайдалан.
Өкүнүп сен калбайсың,
Урматтап, ызааттасаң.
Өтпөсүн, эй, жаштык кез,
Кайгы, муң күндөр менен.
Өмүрүң өтөт-кетет,
Ойноп-күл чеги менен.

Кайырма:

Жалындап жаштык деми,
Жашоомдун шаңдуу кези.
Кайрылып кайра келбейт,
Жаштыктын таттуу кези.
Жалындап жаштык деми,
Жашоомдун шаңдуу кези.
Кайрылып кайра келбейт,
Жаштык кезим.

Жаштык кез сызып учат,
Алыстан колун булгап.
Артында изи калбай,
Булуттай калкып барат.
Билинбей кете берет,
Таң атып, кеч киргенде.
Кетсе да бизден алыс,
Калабыз аны эстеп.

Кайырма:

Оо ата - энем аска зоом тирегим,
Силер менин бул жашоодо зирегим.
Дайым мага айткан сөзүң эсимде,
Эң биринчи тийсин элге керегиң.

Кайырма:

Атакебай, апакебай,
Силер барда мен максатка жетемин.

Оо ата - энем жан кубатым медерим,
Силерсиңер желбиреген желегим.
Көзүм ачтың, коштуң адам санына,
Силер барда мен максатка жетемин.

Кайырма:

Оо ата - энем теңдеши жок устатым,
Тарбияга тактап мени тынбадың.
Эми менин эң биринчи милдетим,
Эл алдында урматтаймын, сыйлаймын.

Кайырма:

Атакебай, апакебай,
Силер барда мен максатка жетемин
Эл алдында урматтаймын сыйлаймын.

Жигитсиңби, бир сөзүңдөн танбагын,
Кызыл гүлдү сабагынан кармагын.
Көрүнгөнгө көрүнгөндөй сөз айтпай,
Ошол кызга ак сүйүүңдү арна, арнагын.

Кайырма:
Аралаба топ кыздарды,
Кыздын баркы кетпейби.
Арасынан бирди сүйсөң,
Ошол эле жетпейби.

Асманда ай да сулуу, күн да сулуу.
Ар бир адам өз-өзүнө айдай сулуу.
Асманда жымыңдаган жылдыздардай,
Сүйгөнүм ого бетер айдай сулуу.

Кайырма:
Аралаба топ гүлдөрдү,
Гүлдүн баркы кетпейби.
Арасынан бирди үзсөң,
Ошол эле жетпейби.

Көк асманда калкып учкан,
Ак куу болуп сен келсең.
Булбул сымал мен ырдайын,
Мени коштоп бийле сен.
Чыбыктай ийилген,
Басканы керилген,
Суктантып сен бийлесең.

Кайырма:
Ойго батам, мен оттой жанам,
Бийлесең сени менен кумарланам.
Татынасың, неге тартынасың?
Бийчи кыз, өзгөдөн кызганамын.

Жандап бассам, бийге тартсам,
Чимирилип бийлесең.
Акылымдан адаштырып,
Жүрөк козгоп жиберген.
Бийлесең наздана,
Карасаң кадала,
Жүрөктө калат жара.


Кайырма:

Жүрөгүмө жарык нур берген,
Ак сүйүүмдүн тазасы элең.
Махабатым бир сага арнап,
Сени сүйүп, сен деп жашап келгем.

Кайырма:
А бирок сен сезбедиң мени,
Сага болгон тунук сезимди.
Сага арналган сүйүүмдү сен,
Түшүнбөдүң, кантейин эми?

Жылдар жылып, убакыт өтөт,
А жүрөгүм бир сени күтөт.
Таалайыма жазганбы тагдыр?
Табышмактай чечилбей келет.

Кайырма:

Сагынычтан күн өтөт,
Сагынып жүрөк күтөт.
Сагынычтан сыздайт эт жүрөк.

Кайырма:

Кол жеткис менин чүрөгүм,
Жаныңа барсам сүрдөймүн.
Айта албай сага сүйүүмдү,
Кыйналып кетти жүрөгүм.

Кайырма:
Аяйым, менин аяйым,
Арзуумду сага арнаймын.
Айта албай сага сүйүүмдү,
Азабың сенин тартамын.

Аяйым, менин, аяйым,
Аяйым, менин, аяйым,
Аяй, аяй, аяй, аяй.

Күлсөң менин чүрөгүм,
Эзилип кетет жүрөгүм.
Эстеген сайын күлкүңдү,
Ансайын сени сүйөмүн.

Кайырма:
Аяйым, менин аяйым,
Арзуумду сага арнаймын.
Айта албай сага сүйүүмдү,
Азабың сенин тартамын.

Аяйым, менин, аяйым,
Аяйым, менин, аяйым,
Аяй, аяй, аяй, аяй.

Тартылам, жаным, өзүңө,
Суктанам кара көзүңө.
Жүрөктөгү дартымды,
Айта албай келем өзүмчө.

Айлуу түндө мен жалгыз,
Отурамын сени эстеп.
Бирге жүргөн күндөрдү,
Сагынып жүрөк эңсеп.

Унута албай келем мен өзүңдү,
Балбылдап жанган кара көзүңдү.
Сагындым ошол чексиз күндөрдү,
Саргайтпай келчи жүрөктү.
Сагындым жаным, сени сагындым,
Махабаттын отуна малындым.
Арбалып сүйүү отуна жаным,
Азаптуу күнгө кабылдым.
Азаптуу күнгө кабылдым.

Карай берем жолуңду,
Келеби деп кайрылып.
Ушул бойдон өзүңдөн,
Каламбы же айрылып.
Кабарыңды айтпадың,
Өзүңдү мен таппадым.
Унута албай, сыздап ыйладым.

Кылыктанып карайсың жүрөктү жаралап,
Кыялдарга батамын учуп сабалап.
Бир күнүм кылымдарга татып барат, жаным,
Билдирсем окшойт ойду сага абайлап.

Кайырма:

Эгер билсең жүрөгүмдүн ээси сен,
Сезимдерди бүлүндүрүп ээрчиткен.
Эгер билсең, жаным, ошондойсуң, жаным,
Ойлорума бүлүк салып тентиткен.

Сылык сүйлөйсүң, жаным, тамырды аралап,
Ак сүйүүмдү деги сен жүрбө табалап.
Бир көз ирмемден жашоом токтогонсуп барат,
Айтат окшойм сүйүүмдү сага абайлап.