00:14:36
87,71 Мб
Жүктөлгөн: 05-12-2011
"Элдик видео" бөлүмүнө жүктөлгөн видеого жана анын мазмунуна жүктөгөн колдонуучу жоопкер.
Адамдын кадыр-баркына жана юридикалык жактардын ишкердик беделине шек келтирүүчү маалыматтар, тиешелүү жактардын жазуу түрүндө жеке кайрылуусу менен өчүрүлүшү мүмкүн.
Баланча, жылдар өтүп сүйүп-күйүп жүргөн кызына үйлөнөт, бала-чакалуу да болушат. Баланчанын атасы картайып, өз тамагын өзү эптеп жей албай калганга чейин барат. Дасторконго төгүп алат же кесесин колунан түшүрүп жиберет. Баланчанын сүйгөн жары Түкүнчө, улгайган аксакалды жемелей баштайт. Акыры барып Баланчага айтат: "Атаңды кырдагы кепеге алпарып ташта. Тамак ашын жеткирип берип турасың" (Бир үйдө эми батышпайбыз дегендей мааниде) дейт. Көпкө узаган талаш-тартыштан кийин Баланча, ары-бери басып көп ойлонот. Ажырашып кетсе үй бүлөсү, бала чакасы ортодо калат. Акыры атасын алып жөнөйт. Муну атасы түшүнөт, бирок, эмне десин, үн чыгарбай кете берет. Жаш баласы мен да барам деп ээрчип алган. Баланча атасын кепеге таштап кайтат. Баласы өз атасына: "Чоң атамды эмне бул жакка таштап баратасың? Өзү кыйналат" дейт. Атасы баласына: "Чоң атан картайды, эми биз менен жашабайт. Жүрү кеттик." деп баласын сооротот. Жолдо баратып жаш бала атасына: "Анда мен бул жерди эстеп калайын" дейт. Атасы: "эмне кыласың? Өзүң бул жактарга келбегин, менден уруксатсыз" деп урушат. Анда жаш, бирок, акылдуу баласы: "Анткени сени да картайганыңда ушул жерге алып келем да" деп айтаары менен жүрөк соккусу ого бетер күчөп, баласын карап көзүнө жаш алган Баланча, дароо артка кайтат.
