Сүрөттөгү сүйкүмдүү жан ким дейсиң?
Унут аны, унут мени сүй дейсиң,
Унутканга дагы ошондой бир сүйүү
Да бир өмүр керектигин билбейсиң.
Отурамын жанымда жок жан адам,
Отурамын караңгыда садагам
Отурамын караңгыда садагам.

Өттү кездер эң учкулдай, эң узак
Өттү кездер көйнөгү чөп көөнү шат
Жапырт өзүн жагып өткөн бир билек
Жарык чачат, караңгылык чогултат
Бүгүн эртең бүтөт кызык баяны,
Отурамын бир кылымдын аягы.
Отурамын бир кылымдын аягы.

Күтөмүн кел, күтөм дейсиң барамын,
Баргым келсе барбасам жок каламын
Жүрөктү угуп, акыл менен иш кылган,
Мен да сендей бир кишимин карагым.
Кангыча да кар менен шаң толтура
Караңгы үйдө а мен жалгыз отурам.

Ай сулуу кыз аткан таңдай,
Көңүл учту сага карай,
Карайм карегимди албай...
Тилегиңиз жанга дос бекен?
Жүрөгүңүз али бош бекен?
Кечиктимби мен ай, билемин кандай?

Баатыр жигит болчу Абай,
Сендейлерди көргөм далай.
Анча, ашыкпаңыз андай...
Жүрөк ээси болуу урмат го,
Аны ачуу сизге кымбат го,
Ачкычын да албай,
Ачасыз кандай?

Кайырма:
Ачып алам, оңой жолу керек,
Ашык адам тапкыч болуу керек.
Максаттарын бийик коюу керек,
Эки жүрөк бирдей согуу керек.
Көзүңүздү жатка ыйгарбай,
Өзүңүздү бекер кыйнабай.
Бөлүнбөй, биз күндө, бололу бирге!

Кабагыңа конгон Күн-Ай,
Карегиңе толгон чырай,
Сени шүгүр берген Кудай.
Сезимиңди арнап келсең ай,
Эркелеген менин эркем ай.
Бакытты далай, көрөлү ары карай.

Эркелетип эчен курдай,
Кылыгыма жүрсөң чыдай,
Бактылуу боломун тынбай.
Сен болосуң менин шерим ай,
Мен болоюн сенин теңиң ай,
Сүйүүмдү арнай, жүрөйүн талбай.

Кайырма:
Ары жагы биздин багыбыздан,
Арылалы жалгыз жагыбыздан.
Сагыналы ойлоп таңыбыздан,
Табылалы дайым жаныбыздан.
Көзүбүздү жатка ыйгарбай,
Өзүбүздү бекер кыйнабай,
Бөлүнбөй, биз күндө, бололу бирге!

Ат баспаган асканын
Аралай басып ак карын,
Жайыттап күнгөй-тескейди
Кой болду менин бакканым.
Тээтиги сары кыр жакка,
Чойт, эркечим! Чойт, эркечим, баштагын.

Ат жетпеген асканын,
Мен бастым шагыл, таштарын,
Кой баккан сонун турбайбы
Балалык ойду таштадым.
Тээтиги Кара-Шорого
Чойт, эркечим, Чойт, эркечим, баштагын.

Дегеле келбейт чарчагым,
Аңкыса жыты арчанын,
Кыз сүйгөндөй болосуң
Сылап саамай чачтарын
Күн кечтеп кетти короого
Чойт, эркечим. Чойт, эркечим, баштагын.

Ал мезгил менин эсимде,
Али да сонун сезимде.
Ар дайым күтүп барчумун,
Алтынчы күнү кечинде.

Сүйүү оту жанса көзүңдө,
Сүйүнүч турса өзүңдө.
Сабактан бошоп барчумун,
Алтынчы күнү кечинде.

Чырдашпай келип чечимге,
Чыгарбай сырды эч кимге.
Диплом алдың, сөз бердиң,
Алтынчы күнү кечинде.

Эртелеп барсам бешимде,
Экзамен бүткөн кезинде.
Ашыкпа дедиң, той болот,
Алтынчы күнү кечинде.

Билбейм кайдан жаралгансың сен мага?
Маңдайыма бүткөн жалгыз бакыттай.
Сени сүйдүм, буйрук алып тагдырдан,
Башкалардын миңи сага татыбай!

Же болбосо сен жаралып мен үчүн,
Төрөлгөндө мендик болуп төрөлдүң.
А болбосо, айтчы, жаным, эмне үчүн,
Зарлап тапкан перзентимдей көрүндүң?

Биз жолуктук майдын жумшак түнүндө,
Ал түн мага сени эскерткич белектей.
Мен сүйлөсөм сенин үнүң үнүмдөй,
Мен көрүүгө сенин көзүң керектей.

Уктаганда сенин уйкуң менде бар,
Ойлорум да ойлоруңа киришкен.
Сен экөөбүз эки сандай барабар,
Сен экөөбүз эки суудай бириккен.

Биз экөөбүз эки сандай барабар,
Биз экөөбүз эки суудай бириккен.

Балалыгымда шок кыз элем,
Апамдын сөзүн укпайт элем.
Балдарды, кыздарды коркутуп,
Классыбыздын көзүрү элем.
Ойноп-күлүп ал күндөр өттү,
Дарактар саргайып күз өттү.
Ошондогу эң биринчи кат,
Жүрөгүмдө сүйүү ойготту.

Кайырма:
Классташым, классташым,
Кайдасың, менин классташым?
Жандашым, жандашым,
Классташым, классташым,
Кайдасың, менин классташым?

Класстын эшиги чоң ачылып,
Кирип келди жаңы классташым.
Кар жылтырап кирпиктеринен,
Эсимде калды көз карашың.
Жылдар өттү, өттү балалык,
Сүйүүбүздү сактай албадык.
Бирок жааганда биринчи кар,
Классташымдан мен күтөм кабар.

Кайырма:

Асылкечим сен жөнүндө жазам дастан,
Сүйүүнүн тушоосунан чыга албастан.
Өмүр да өтүп кетет максат менен,
Уккан сөз, ушак сөзгө айланбастан.

Асылкечим, асылкечим, асылкечим,
Кайрып берчи махабатымды.

Сүйүү кулу, акын Мидин айткандай,
Жетпесем да, жеңиши жок убарам.
Жүрөт белем карааныңа жалынып,
Менде болсо жүрөктөгү бурамаң.

Асылкечим, асылкечим, асылкечим,
Кайрып берчи махабатымды.

А, мен болсо кала бердим ошол бойдон,
Сени деп каректерим көз жаш болгон.
Аягында үмүт менен күтөм сени,
Арманым ай, ак жүрөгүм муңга толгон.

Асылкечим, асылкечим, асылкечим,
Кайрып берчи махабатымды.