Сен көчөдө бассаң, бассаң жарашып,
Суктанышат баары сени карашып.
Канчалары, жаным, сени жактырып,
Канчалары жүрөт сени самашып.

Кайырма:
Неге, неге, неге?
Ай-ай, эмнеге?
Жаным, сени баары караша берет.
Мендиктигиң билбейм, кызганарым билбейм,
Жаным, сени баары караша берет.

Сулууланба, жаным, сен көп жасанба,
Көз тиет деп коркуп жүрөм ансыз да.
Жаратканым неге сулуу жараткан,
Кызганамын сени бир көз караштан.

Кайырма:
Неге, неге, неге?
Ай-ай, эмнеге?
Жаным, сени баары караша берет.
Мендиктигиң билбейм, кызганарым билбейм,
Жаным, сени баары талаша берет.
Жаным, сени баары караша берет.

Бүтүмү жок чечимдерим чечилбей
Кыял күйүп, үмүткө күн үшүгөн
Жүрөк сыздап, жүлүндөрүм зыркырап,
Көзүм тоюп сүйүп калдым мен ичимден.

Балким алдоо көкүрөктүн багытын
Көзгө каткан каректеги сагынычым
Арзуу тилеп араң жүргөн жан элем
Уулуу дарттан келип жүрөт айыккым.

Соорото албай өбөт төбө буркурап,
Ысымы жок жаздым сенден ыр курап.
Ай-ааламдан кайып болуп келгендей,
Дайынын таппай турам неге тунжурап.

Бүтүмү жок чечимдерим чечилбей
Кыял күйүп, үмүткө күн үшүгөн
Жүрөк сыздап, жүлүндөрүм зыркырап,
Көзүм тоюп сүйүп калдым мен ичимден.

Көзүм тоюп сүйүп калдым мен ичимден.
Сүйүп калган кишим сен

Мен жолоочу турмуштан ыр караган
Мен сүйүүнү кубаттап ырдан алгам
А сен болсо кара көз бир сулуусуң
Иреңи серт мендейди эч ылгабаган

Ылгабаган, чанбаган, тандабаган
Мүнөзүң ай ушул сен кандай адам
Бул жашоодо бир гана мага арналган
Ак сүйүүңдү канткенде мен актай алам

Аңкып жытың алыстан гүл жыттанат
Алдап кара көздөрүң ала качат
Асмандагы ай менен сүйлөшкөнсүп
Махабаттын нурларын сага чачат
А сен болсо кара көз бир сулуусуң
Жоодураган көздөрүң, жоодураган

Кар кетип, байчачекей гүлүн ачкан,
Чөп чыгып, төбөдөн күн нурун чачкан.
Сагындым айылымдын көктөм жазын.
Ташкындап сай-сайлардан суулар аккан.

Айлым ай, айылым ай.
Жүрөгүм эңсеп сагындым, ай.
Сырдашып биз анда, бак ичин аралай,
Калыптыр сүйүүбүз багыңда, ай.

Бак-дарак жашылданып бүрүн ачкан,
Алма-өрүк аппак болуп гүлүн ачкан.
Сагындым жыпар жыттуу айыл кечин,
Кызарып тоо артына күндүн баткан

Түндөсү ай, жылдыз жанат,
Айлуу түндөгү ал махабат.
Ыр, күлкү , шаң менен кыдырып айылды,
Биз жүргөн көчөлөр, биз баскан көчөлөр эсте калат.

Чымчыктар чырылдашып терек бактан,
Агарып таң сөгүлүп чыгыш жактан
Сагындым айылымдын аппак таңын
Күн нурун жер бетине тегиз чачкан

Термеле бер теректерим,
Аймагы кооз белестерим.
Атыңдан айланам Терек-Суу айылым,
Өркүндөп, өсө кең мекеним.

Гүлүм менин булуттарга бекинбечи,
Айым менин жашынбачы кечиндеси.
Гүлүм менин жаңы ачылган кызарып,
Мага жаккан жыпарыңды кетирбечи.

Жайнаган мөлтүр кара көзү,
Балдай ширин сөзү,
Арбап мени алды,
Суктандырып өзүн
Ардагым, айым, күнүм, жаным,
Жаңы аткан таңым
Түбөлүккө болчу,
Жүрөгүмдө дайым.

Суум менен агылбачы, коробочу,
Бакытыма барар жолду торобочу.
Ашыгымдан айрыбачы өтүнөрүм,
Мени аячы, арман мага жолобочу.

Кайырма:

Булбулумду ителгиге илдирбеймин,
Жүрөгүмдү уу тикенге тилдирбеймин.
Каалоосу жок түшүп калсаң капканына,
Канатына эч бир жанды тийгизбеймин
Ашыгымды мен эч кимге сүйгүзбөймүн.

Кайырма: