Бала кезде эр жетсем деп тез эле,
Бата тилеп жатчу элем кечинде.
Түйшүгү көп, түгөнбөгөн бул күндөн,
Тажап кеттим эмнегедир, апаке.

Тойго барсаң этегиңе жармашып,
Мен барам деп карындашымдан талашып.
Жер тепкилеп ыйлап жаткан кезиме,
Жетким келет сени менен, апаке.

Ылай болуп күндө келем кечинде,
Мотурайган бала элем, эсимде.
Бакыттын да бактысы экен ал күндөр,
Бала күнгө кетеличи, апаке!

Ошол кезде душмандарым жок эле,
Балаң анда айылдын эң шогу эле.
Шок болсом да, касташканым жок эле,
Ошол күнгө кетеличи, апаке!

Көкүлүмдү тарап коюп кечинде,
Коңшу айылга кызга кеткем, эсимде.
Бакыттын да бактысы экен ал күндөр,
Балалыкка кетеличи, апаке!
Тазанын да тазасы экен ал күндөр,
Таза күнгө кетеличи, апаке!
Аруу күнгө кетеличи, апаке!

Сен гүл болсоң, сабагың бар мендей,
Сүйүп жүзүңдөн эзилем.
Сен күн болсоң ак нуруңа балкып,
Айдан келген перим сен.

Кайырма:
Мен өзүң үчүн жаралгандай,
Бактылуумун кайгым аздай.
Менден тунук сүйүү күтсөң,
Сен деп сүйүүм жаралагандай.

Эркелетип ак жүзүңдөн сүйсөм,
Эркелейсиң сен ансайын.
Жүрөгүмдүн жарымы сенде,
Түбөлүккө биз бир болсок.

Кайырма:

Бүгүн майрам, бүгүн той деп, ушул жаздын күнүндө,
Гүлдестелер колго кармап, келдик сенин үйүңө.
Бир сен үчүн достор келди, жадырашып, жайнашып,
"Кут болсун!" деп куттук айтып туулган сенин күнүңдө.

Кайырма:
Кут болсун сенин,
Туулган күнүң.
Куттуктап сени,
Келдик биз бүгүн.

Дасторконду кенен жайып, досторуңду күтүпсүң,
Досторуң да каалоо айтып, эрдиңден бир сүйүшсүн.
Алдыдагы бокалдарга шараптан толо куюлсун,
Айткан сөзгө тилектеш болуп, баары алып коюшсун!

Кайырма:

Менин дагы каалаганым, узун болсун өмүрүң!
Кайгы-муңга эч убакта чөмүлбөсүн көңүлүң!
Кайраттуу бол, күчтүү болгун, ден соолугуң чың болсун!
Алган жарың, балдарың да сени менен бир болсун!

Кайырма:

Кайрылып келбедиң,
Жүрөк толкуп бир өзүңдү эңседим.
Сагындым жаным жүдөдүм, күтүп жүрөмүн,
Суранам келчи кайра.

Кайырма:
Кайгырбай, сагынбай,
Кантемин өзүңсүз жаным, ай.
Жалгызым кара көзүм, бактым өзүң,
Кайрылып келчи кайра.

Билбедиң, сезбедиң,
Бирге жүргөн күндөрүмдү издедиң.
Сагындым жаным күтөмүн, чексиз сүйөмүн,
Кайрылчы эми кайра.

Кайырма:

Сезбедиңби, билбедиңби?
Сагынып өзүңдү жүрөмүн.
Үзбөй үмүтүм, күтө берем өзүңдү.

Кайырма:

Ак куудай сулуу аппагым, кериле басканың,
Катар басып жаныңда, жанаша басайын.
Таза, тунук сезимдериң мага арнайсың,
Эркелетип "аппагым" деп, ырыңды ырдайсың.

Кайырма:
Аппагым, ай, аппагым,
Сени издеп тапканмын.
Жүрөктөгү сырымды мен,
Сага айтайын.

Көркөмүң сулуу периштем, чырайың келишкен,
Көз артышып бардыгы, суктанып ээрчишкен.
Сен да мага ашыгып акылга жетесиң,
Сезимдерди ойготкон, ай кандай немесинң?

Кайырма:

Жалбырактай бул жүрөк,
Унута албай жаз күнүн.
Унута албай эңседим,
Сүйгөнүмдүн наздуу үнүн.
Менин жаныма, менин көзүмө,
Жамгыр жаадырып,
Сен кайда жүрдүң жаным,
Сагынды сени менин жүрөгүм.

Акылымды алып, алып.
Сени колдон учурдум.
Кайран көңүл калып, калып,
Кол жетпесин түшүндүм.
Мен кайра бакытты элестетем өзүңсүз,
Сан гүлдөрдүн ичинен,
Ошондо да сенде көңүлүм.

Кайырма:
Жаным сен мени сүйбөсөң да,
Бала жүрөгүм алданып калды.
Жылынар бир сөз айтпасаң да,
Жаным, ошондо да сүйөм.

Акылымды алып, алып.
Сени колдон учурдум.
Кайран көңүл калып, калып,
Кол жетпесин түшүндүм.
Мен кайра бакытты элестетем өзүңсүз,
Сан гүлдөрдүн ичинен,
Ошондо да сенде көңүлүм.

Туугандарым, сүйүнчү!
Бүгүн биздин үйдө,
Уул бала төрөлдү,
Теңдеши жок күнгө.
Апа сүтүн аймалап эмгениңди көрөйүн,
Ата атын чапкылап мингениңди көрөйүн,
Муйдусунан өбөйүн.

Кайырма:
Апасынын баласы,
Атасынын баласы,
Өсө бергин чоңоюп ,
Тийсин элдин батасы.

Карап, карап окшоттум,
Жылдыз жанган айга.
Анан дагы окшоттум,
Чолпон жылдыз, айга.
Апа сүтүн аймалап эмгениңди көрөйүн,
Ата атын чапкылап мингениңди көрөйүн,
Муйдусунан өбөйүн.

Кайырма:

Көздөрүңдүн нуру тамып,
Жүрөгүмө бүлүк салып,
Ойготтуң сен сүйүү сезимди.
Махабаттын балын таттым,
Кара көзүм, сени таптым,
Ашык болдум аны сездиңби?

Кайырма:
Кара-кара көздөрүңө,
Шыңгыр тунук күлгөнүңө.
Суктанамын, арбаламын, жаным, садагам.
Ширин-ширин сөздөрүңө,
Кара-кара көздөрүңө,
Суктанамын, арбаламын, жаным, садагам.

Тунук, таза мөлтүрөгөн,
Кара мончок көздөрүңдөн,
Сүйгүм келет сени жүзүңдөн.
Көргөн жанды арбап алат,
Көздөрүңдөн бал-бал жанат,
Көзүм тойбой сага суктанам.

Кайырма:

Кара көзүм, сени таптым,
Ашык болдум аны сездиңби?
Көздөрүңдөн бал-бал жанат,
Көзүм тойбой сага суктанам.

Жараткан берген Ысык-Көл,
Жакшылап элим көңүл бөл.
Эс алсаң чериң жазылат,
Суулары тунук, салкын төр.
Ажарлуу кыздай созулуп,
Ак куулар көлгө конушат.
Жээктеп бассаң санааң жай,
Өмүргө өмүр кошулат.

Кайырма:
Менин Ысык-Көлүм, мейманы көп көлүм,
Толкуп толуп турат, досум, келип көргүн.

Тоосунда арча, карагай, бир көрсөң кумар тарабай,
Абасы таза дем берет, токоюн бассаң аралай.
Терели өмүр гүлдөрүн,тегиздеп турмуш күндөрүн,
Чаалыксаң келгин көлүмө, угабыз чардак үндөрүн.

Кайырма:
Менин Ысык-Көлүм, мейманы көп көлүм,
Толкуп толуп турат, досум, келип көргүн.

Болду, болду барбаймын.
Сүйөмүн деп айтпаймын.
Көңүл калды сүйгөнүм, сенден ардагым.

Ушунчага бардыңбы?
Таштап, кетип калдыңбы?
Сүйгөн элем мен чындап, сени ардагым.

Кайырма:
Аппак сүйүүм сен гана.
Ай Гүлдана, Гүлдана.
Жүрөгүмдө эңсеген, сүйүүм сен гана...
Ай, ай, ай, ай Гүлдана,
Жүрөгүмдө эңсеген, сүйүүм сен гана...

Жүрөгүмдө эңсеген,
Чын сүйгөнүм сен элең.
Ишеничти актабай,
Кеттиң жан эркем.

Мейли, мейли сүйбөгүн.
Сен да ээрчип жүрбөгүн.
Боло албадың Гүлдана, менин түгөйүм...

Кайырма:

Болду, болду барбаймын.
Сүйөмүн деп айтпаймын.
Көңүл калды сүйгөнүм, сенден ардагым.

Ушунчага бардыңбы?
Таштап, кетип калдыңбы?
Сүйгөн элем мен чындап, сени ардагым.

Айылдашым сулуу Айганыш,
Ай, жылдыздай көктө жайнаңыз.
Башка айылга ыраа көрө албай,
Баарыбыздын кетти айлабыз.

Кайырма:
Сулуу, сулуу, сулуу Айганыш,
Жаш жүрөгүм сага байланыш.
Адат болду күндө кечинде,
Айганыштын үйүн айланыш.

Таш ыргытсам такыр тоготпой,
Кирешеңер такыр жолотпой.
Апаң чыгат сенин ордуңа,
Чоң таягын кармап колуна.

Басамын деп үйүң айланып,
Байкеңе да калдым кармалып.
Огородго сууга келдим деп,
Алдап койдум аны жайгарып.

Бакыттын кучагында,
Жүргөнбүз ал убакта,
Таштадың сен жалгыздыкка.
Түн калып кучагыма,
Түшүпмүн тузагыңа,
Көңүлүм сени сагына.

Жалгызмын сени самап,
Жан дүйнөмдө сендик дарт,
Ашыгып, жалгызым, сага.

Кайырма:
Сагынам жүрөгүм туйлап,
Санааркап мен сенсиз ыйлап.
Сагынам сени ойлоп,
Көңүлсүз жалгыздыктан.

Элестеп жалгыз дарак,
Жүрөгүм сени самап,
Күдөрүм үзбөй жол карап.

Уйкусуз узун түндөр,
Көңүлсүз окшош күндөр,
Бир келчи, бактылуу күндөр.

Көңүлүм сени самап,
Үмүтүм өчпөй жанат,
Жан дүйнөм сени сагынат.
Кайырма:

Бакыттын кучагында,
Жүргөнбүз ал убакта,
Таштадың сен жалгыздыкка.

Түн калып кучагыма,
Түшүпмүн тузагыңа,
Көңүлүм сени сагына.

Көңүлүм сени самап,
Үмүтүм өчпөй жанат,
Жан дүйнөм сени сагынат.

Карасам да кумар канбайт,
Тартынамын сенден дале.
Кылыктанып карашың да,
Жан дүйнөмө жарык чачкандай.

Көздөрүм катып көзүңдөн,
Уялам сенден негедир.
Ушундай катуу сезимден,
Кумарым канбай келет бир.

Кайырма:
Көзүмө көзүң кадалып,
Тартынамын сенден дале.
Далайга бүткөн сыяктуу,
Карашың мага дары эле.

Көздөрүм катып көзүңдөн,
Тартынам сенден негедир.
Көзүңдү сүйүп турсам да,
Кумарым канбайт негедир.

Кайырма:

Жүрөгүмдү кыйнаган,
Түркүн миң-миң сандаган.
Чыга албаймын, кантейин?
Ойлор мени чырмаган.

Жашып алсам, жүгүмөн
Арыларбы жүрөгүм?
Келбесиңди билсем да,
Кайра эле күйүнөм.

Кайырма:
Сага жан дүйнөмдү арнагам,
"Жан биргем" деп садагам,
Мээримиңе жылынгам.
Мага калды эми элесиң,
Кайра кайтып келбейсиң,
Бактылуу болгун деймин.

Жан адамга өзүңдү,
Сездирбестен сыр катып.
Сен жөнүндө ар дайым,
Бүтө албаймын ыр жазып.

Тагдыр мени кектедиң,
Өчүң барбы билбедим.
Сүйдүм эле өзүңдү,
Бирок, жаным, жетпедим.

Кайырма:

Сүйөмүн деп айтсам да,
Кадырыма жетпедиң.
Күтөрүмдү билсең да,
Кайрылып сен келбедиң.

Кайырма:

Асман жашын төккөн, маанайым да чөккөн,
Эстен кетпей эски тагдырым.
Арзуум эми алсыз, арман каптап сансыз,
Убакыттын сезбей аздыгын.

Кайырма:
Ажырап эгиз жол эки жакта,
Карааның бир кайрылбастан кетип жатса.
Сен мага каласың баягыдай,
А менчи, мен сага эми, эми башка.

Болгону бир үмүт, маңдайымда күлүп,
Көз алдыма келчи айланып.
Күн да азап менен, түн да азап менен,
Калдым сенсиз муңга байланып.

Кайырма:

Бийиктеп максат, колду сунуп,
Кыялдар орундап.
Билим деп тандап эрте туруп,
Студентти толуктап.

Кайырма:
Студентмин, мен студент!
Жаңыланган жашоо.
Жүрөгүм сени дегдеп,
Жалындаган жашоо.
Студентмин, мен студент!
Келечекке күйүү,
Турмушту көздөй беттеп.
Биринчи тун сүйүү.

Көз кысып кыздар жандап өтсө,
Сүйөт деп эзилип.
Эсиме келбей беттен өпсө,
Сабактан кечигип.

Кайырма:
Студентмин, мен студент!
Жаңыланган жашоо.
Жүрөгүм сени дегдеп,
Жалындаган жашоо.
Студентмин, мен студент!
Келечекке күйүү,
Турмушту көздөй беттеп.
Биринчи тун сүйүү.

Досум эсиңде барбы,
Ызы-чуу түшкөн мектептин алды .
Бас десе баспай, жаз десе жазбай,
Тажаткан күндөр эже-агайды.

Кайырма:
Мен биринчи атаман, сен экинчиде,
Бирде сени келтектеп, бирде келтек жеп мен.
Канча жолу мушташтык биз кыз талашып,
Аттиң ошол күндөр калды кайда адашып?

Досум бүгүн мен, сен да ,
Өзгөрдү баары, өзгөрдү эл да.
Балалык кезим сенин да менин,
Сагынтат бизди туулган жер да.

Кайырма:

Эх, доске эстей жүр дайым,
Биз ойноп,өскөн мектептин багын.
Тааныткан тамга сага да, мага,
Унутпа дайым эже–агайды.

Кайырма:

Нурун чачып төгүлөсүн садагам,
Негедир мен бир өзүңө тартылам.
Сенсиз өмүр өтпөчүдөй сезилип,
Алыстасаң сагынамын жаныңдан.

Кайырма:
Жүрөгүңдө бир сыр барбы, ээй
Биле албадым амалымды мен.
Махабаттын отун жагып ээй,
Кимди гана күйгүзбөдүң сен.

Ширелишип бирге бассак жанашып,
Шириним деп эркелетип назданып.
Неге мынча татынасың эх, сулуу,
Жыпар жыттуу гүлдөй болуп буралып.

Кайырма:

Айылдашым сулуу Айганыш,
Ай, жылдыздай көктө жайнаңыз.
Башка айылга ыраа көрө албай,
Баарыбыздын кетти айлабыз.

Кайырма:
Сулуу, сулуу, сулуу Айганыш,
Жаш жүрөгүм сага байланыш.
Адат болду күндө кечинде,
Айганыштын үйүн айланыш.

Таш ыргытсам такыр тоготпой,
Кирешеңер такыр жолотпой.
Апаң чыгат сенин ордуңа,
Чоң таягын кармап колуна.

Басамын деп үйүң айланып,
Байкеңе да калдым кармалып.
Огородго сууга келдим деп,
Алдап койдум аны жайгарып.

Ак бантигин байлап,
Гүлүн кармап, алгач келгенде.
Андагы наристе классташтарым,
Дале эсимде,
Агайлар, эже менен таанышып бирге.

Кайырма:
Мектептин бакчасында,
Ойногон күндөр кайда?
Мезгил өттү, эми кайрылбастыр,
Ал күндөр кайра.

Арадан ай өттү,
Жылдар өттү жаздын айында.
Сүйүүлөр башталып,
Кат жазышып, керемет ал убак,
Балалык сүйүү калыптыр алыс жактарда.

Кайырма:

Турмуш өз жолунда кете берет,
Зымырап куштай.
Кайталангыс көз ирмем биз үчүн,
Ошол убак.
Мектебим, балалыгым –
Мөлтүр тунук булак.

Кайырма: