Ийинимде артылган, куржун толо ырым бар,
Жүрөгүмдө басылган, сандык толо сырым бар.
Чырмалышкан дүйнөмө, чечилбеген түйүн бар,
Теңеле албай башкага, тебеленген сүйүүм бар.

Кайырма:
А мен пенде шашпаган,
Жараланган, аксаган.
Жараткандан бак тилеп,
Жаман жолго баспаган.
А мен пенде жашыкмын,
Дале болсо ашыкмын,
Аруу сүйгөн жан элем,
Кай жеримден жазыктым.

Арман менен кайгымды, айтып берет кайрыгым,
Андан башка мүмкүн жок, ошол менин байлыгым.
Ыдыраткан жашоомду, ырас ошол түйүн бар,
Ырым муңдуу болсо да, ызаланган сүйүүм бар.

Биз экөөбүз бирде жолугуп, кээде таппай адашып,
Кесилишип кайкып каректер, бирде тиктеп карашып,
Билмексенбиз балким деп ойлойм, экөөбүз тен жашынып,
Бирде жалган айтып, бирде сөздөн качып,
Жүрөбүз дейм адашып.

Кайырма:
Көңүл сезим калды сага байланып,
Асманымда ак булуттай айланып,
Сени сүйүп жүрүү кандай керемет,
Күндүзү күн, а түндөсү ай жарык.

Капилеттен дейбиз, а бирок, болот турмуш ар кандай,
Табышаарбыз балким таппайбыз, болот тагдыр жазгандай,
Бир болорбуз балким акыры, эриш-аркак жарашып,
Аруу тилек айтып, ак сүйүүдөн кайтып,
Түбөлүккө жанашып.

Жаркырайсың жазда ачкан кыпкызыл гүлүм,
Жактырып мен жалындап күйдүм.
Бал тилиңе байландым, байландым өзүм,
Бакыраң көз ашык болуп, албырып сүйдүм.

Кайырма:
Ашыкмын, ашык болдум каралдым,
Ашыкмын, айдай сулуу кабагың.
Сагындым, сарсанаага кабылдым,
Сагындым, сан ойлорго багындым.

Жалындайсың жан дүйнөмдү азапка салып,
Акылымды башкарып алып.
Капилеттен айландым го аргасыз болуп,
Карааныңа көпөлөктөй канатым кагып.

Кайырма:

Жар-жар айтып жаңы бакытым,
Кадам таштап турмуш жолуна.
Салам айтып ийип башыңды,
Түгөйү болуп түштүң жолуна.

Кайырма:
Түбөлүккө тапкан жарың бирге болсун,
Таалай, бакыт кушу консун.
Жүрөгүңдө ыйман болсун,
Өмүрүңө Кудай жүзүн бурган болсун.
Гүлдөй назик кылдан болсун,
Аппак жүзүң нурдан болсун.

Салам айтам эми каралдым,
Карындашым менин секелек.
Унутпаймын куурчак ойногон,
Эркетайым эстен кете элек.

Кайырма:
Түбөлүккө тапкан жарың бирге болсун,
Таалай, бакыт кушу консун.
Жүрөгүңдө ыйман болсун,
Өмүрүңө Кудай жүзүн бурган болсун.
Гүлдөй назик кылдан болсун,
Аппак жүзүң нурдан болсун.

Жар-жар айтып, бүгүн жашыдым,
Сүйүнүчтөн ысык жаш агып.
Жар-жар айтып эми ата-энеӊ,
Турмуш жолду салды, гүл тагып.

Кайырма:
Түбөлүккө тапкан жарыӊ бирге болсун,
Таалай бакыт кушу консун.
Жүрөгүӊдө ыйман болсун,
Өмүрүӊө Кудай жүзүн бурган болсун.

Бир канча жолу көрсөм дагы,
Негедир кумарым канбады.
Бийкечтин катышуусундагы кинотасмага,
Аткарып селки башкы ролду.
Атайын терспи ал же оңбу?
Ансайын ойго салчу болду,
Сыр болуп мага.

Кайырма:
Бир көрүүдөн сени сүйгөм,
Өмүрүмдө махабаттын таңы аткан го.
Кыял козгоп, кыяк боздоп,
Термелемин сезимдерде жаңырып танго.

Айласыз күнгө кабылган кез,
Сагынтып назик, сүйкүм элес.
Келер деп аны жолдон эмес,
Күтөм экрандан.
Кинодон сүйүп жүрүп эле,
Акырын унутарсың дебе.
Мен үчүн өмүрүмдө деле,
Ал башкы каарман.

Кайырма:

Cөз учугуна жетпей катып калгандай,
Өз учурунда келген бакыт бааланбай.
Күн өткөн сайын күч алып, күйүткө салып кусалык,
Жоготуп сүйүүмдү издеп турам түбөлүк.

Кайырма:
Бакыт кушу келгенин, байкабадым неге мен
Арзыбаган пенденин асыл жары сен белең
Кечиккен соң издеп айласын,
Кечип келем, түйшүк дайрасын,
Сен, айтчы деги, айтчы жаным кайдасың?

Миң тегеренип чыксам деле дүйнөнү,
Мен, билип келем өзүм гана күнөөлүү,
Жүрөгүмө баарын катып, жүрөсүңбү ойго батып,
Баарынан түңүлүп суусуз калган гүл өңдүү.

Кайырма:

Бакыраң көздөрүңдү эңсеп,
Байландым карегиңди издеп,
Жылмайсаң мага жылдыз болуп эркелеп.
Жаздагы булуттарды көктө,
Жашайсың кыялымда көпкө,
Жарк этип мага күн болуп көктө.

Кайырма:
Эх, жаным, теңебейм,
Мен сени башкага.
Эч кимди эңсебейм,
Сен, жаным, башкача.
Эч кимди сен дебейм,
Эркимди бууса да.
Эч кимге теңдебейм,
Ээ болуп турса да.

Жаз болуп жан дүйнөм тазарып,
Таң болуп таалайым агарып.
Жел менен аңкып жыпар жытың таралып,
Жашайсың бүтпөгөн дүйнөмдө.
Жар болуп түбөлүк сүйгөнгө,
Тилеген бактым сени менен өтсө.

Кайырма:

Өмүр бир келет, өмүр керемет.
Өткүндөй өмүрүң өтөт бир күн себелеп.
Өмүр ырахат, өмүр тамшантат
Өмүрүм дайрадай өкүнтүп өтүп шашылат.

Кайырма:
Өмүрүм аккан дайра
Өкүнтүп келбей кайда шашылат
Өмүр сүр келбес кайра,
Өмүр бул кандай таттуу ырахат
Өмүрүм кеттиң кайда
Өрүлүп менден алыс баратат
Өмүргө тойбос адам
Өзгөчө өмүр чиркин ырахат

Кандай салтанат, көңүл нурдантат,
Гүл болуп оролуп гүлгүн жаш өтүп баратат
Алтын жаш курак, алыстап узап,
Аттиң ай артымда калдыңго колум булгалап.

Кайырма:

Бизди жандап барат үмүт,
Карап койчу, тагдыр, күлүп.
Баратамын, барган сайын, жашоо, сени сүйүп.
Бешигине салып баккан,
Эркелетип энем, атам тапкан.

Кайырма:
Ала-Тоонун жашоо сонун,
Кенен кыл биз түшкөн бакыт жолун.
Асан-Үсөн айдан түшкөн,
Жер бети жаңырсын биздин күлкүбүздөн.

Кол кармашып бирге баскан,
Күбө болуп көпкөк асман,
Ууз сүйүүнү утур алып, эркем, мен да шашкам.
Жаз жыттанган тоонун гүлү,
Кубанамын сүйүп сени ар бир күнү.

Кайырма:
Ала-Тоонун жашоо сонун,
Кенен кыл биз түшкөн бакыт жолун.
Асан-Үсөн айдан түшкөн,
Жер бети жаңырсын биздин күлкүбүздөн.

Жашооңду нурда, биз менен ырда,
Кайрылбай өмүр, уланат жылга.
Жалында, жырга, уялып турбагыла,
Асманың ачык, жылдыз нур чачып,
Жаңы таң атып турса,
Билгенге ушул бакыт.

Кайырма:

Ойноп, жыргап күлө албай,
Өмүр баркын биле албай.
Өтүп жатат өмүрүм,
Тагдыр, сага тил албай.

Оору болуп, кор болуп,
Кайран өмүр шор болуп.
Кайран дос,
Өмүрдүн баркын биле албай.
Аа, кургур тагдыр, тил албай.

Жер энеден жаралып,
Кайра жерге барабыз.
Ажал келсе бир күнү,
Акыр өлүп каларбыз.

Жараткан, оо, Жараткан,
Адамзатын тараткан.
Кайран дос,
Өмүрдүн баркын биле албай.
Аа, кургур тагдыр, тил албай.

Колдон келсе сыйлашып,
Жүргөн жакшы ырдашып.
Кереги эмне өмүргө,
Бир келген соң чырдашып.

Жараткан, оо, Жараткан,
Адамзатын тараткан.
Кайран дос,
Жардамга, достор, келе көр,
Кудайым, шыпаа бере көр.
Айтчы, биз эмне табабыз?
Акыры кетип каларбыз.

Маңдайыма сени жазган,
Ушул тагдыр буюрган.
Күлсөң күлкүң алтын-күмүш,
Ак жүзүңдөн куюлган.
Каректериң сыйкыр беле?
Кетпейт оюмдан.

Алмаштырбай бирге өттүм ушул жолумдан,
Түбөлүккө ажырашпай, кармайм колуңдан.

Кайырма:
Жалгызымсың менин ар дайым,
Жарым болуп мага кал дайым.
Жан дүйнөмдө жанып жашайсың,
Жыргалымсың ар дайым.
Жалгызсырап сенден калбайын,
Жамалыңдан сүйүп танбаймын.
Жылдызымсың күйүп асманда,
Жазда сүйүүм бар дайым.

Түбөлүккө сен деп жашайм,
Турмуш жолун улантам.
Көңүлүңдү көтөрөмүн,
Күлсөң, күлүп кубантам.
Жаратканым, айырбагын,
Сенден суранам!

Өкүнбөймүн, өзгөрүлбөйм – ушул убадам,
Өзүң менен өтсө өмүр, чексиз кубанам.

Кайырма:

Өкүнүчтөн өзүмдөн-өзүм кыйналдым,
Өзөгүмдөн өртүмдү билбей кыйнадың.
Жалган сенин, жасалма айткан ал сөздөрүң,
Арман кылдым, адаштым, бирок мен сынбадым.

Кайырма:
Аттиң, арман, мага салган,
Маңдайыма жазган го жалган.
Экөөбүздүн жолдор башка бул биз адашкан.


Чыйрыгамын, махабатымдан айрылып,
Чыдай албай жүрөмүн өксүп, кайгырып.
Түшүнбөдүм, ким менен кеттиң, сен кай жакка?
Өткөн өмүр өкүнөм келбейт го кайрылып.

Кайырма:
Аттиң, арман, мага салган,
Маңдайыма жазган го жалган.
Экөөбүздүн жолдор башка бул биз адашкан.


Жаңылдым го, бирок түшүнбөйм,
Сенсиз, бирок өкүнбөйм.
Аттиң, арман, жазган го жалган,
Экөөбүздүн жолдор башка бул биз адашкан.

Алдады мени ак сүйүүм,
Алмашты менин сүйгөнүм.
Тахмина сулуу бузбаган,
Тазасы барбы сүйүүнүн?

Кайырма:
Тазасы барбы?
Жалганы барбы?
Жазганым барбы?

Кайгысын эстеп ал күндүн,
Чече албай сыздайм түйүнүн.
Бегимай сулуу сактаган,
Бекеми барбы сүйүүнүн?

Кайырма:
Бекеми барбы?
Жалганы барбы?

Булактай элең сен мурда,
Булгандың эми сузарда.
Жеңил ой бийлеп өзүңдү,
Жеңилдиң беле кумарга?

Кайырма:
Жеңилдиң беле?
Кейисең деле,
Кечирбейм деле

Жаным издеген, жүрөк эңсеген,
Жан дүйнөмдүн жарыгы белең?
Деңиздей терең ак сүйүүм менин,
Арзуу арнап өзүңө келем.

Кайырма:
Сен, кара көз жаным сен,
Сезимге берчи дем.
Жүрөгүн бербеген,
Тагдырым сен белең?
Таалайым сен белең?

Байланып, конуп, ак шумкар болуп,
Серпип сүйүүнү учуп келейин.
Бакытка толуп, обонум созуп,
Жүрөк сырын ырдап берейин.

Кайырма

Бакытка балкып, мейкинге калкып,
Махабатка мас болуп адам.
Кыялга батып, таңдарым атып,
Таалайымдын кең жолун табам.

Кайырма:

Акыркы ырым болсо да,
Сен үчүн бул жаралды.
Мен умтулуп жетпесем да,
Укчу ушул ырымды.
Бул ирет мен таба албаймын,
Адашкан бул жолумду.
Элесиңе мен суктанам,
Эңсеп, бөлүп оюмду.

Кайырма:

Кош бол, сүйүү!
Ак сезимден адашкан,
Алыс менден бараткан.
Айыкпас бул жарааттан,
Жүрөк сыздаган...

Сүйүүдө болот коштошуу,
Арман ошол, жетпесең.
Жүрөгүмдөгү кайгылуу,
Ойдон чыгат эстесем.
Балким, башканы сүйөсүң,
Бактылуусуң сен анда.
Эми сен алыс жүрөсүң...

Бир канча жолу көрсөм дагы,
Негедир кумарым канбады.
Бийкечтин катышуусундагы кинотасмага,
Аткарып селки башкы ролду.
Атайын терспи ал же оңбу?
Ансайын ойго салчу болду,
Сыр болуп мага.

Кайырма:
Бир көрүүдөн сени сүйгөм,
Өмүрүмдө махабаттын таңы аткан го.
Кыял козгоп, кыяк боздоп,
Термелемин сезимдерде жаңырып танго.

Айласыз күнгө кабылган кез,
Сагынтып назик, сүйкүм элес.
Келер деп аны жолдон эмес,
Күтөм экрандан.
Кинодон сүйүп жүрүп эле,
Акырын унутарсың дебе.
Мен үчүн өмүрүмдө деле,
Ал башкы каарман.

Кайырма: