Бешенең Чолпон жангандай,
Беш үркөр чыга калгандай.
Жаркылдап күлсөң кайрылып,
Айнагүл, жайкы таң супа салгандай.

Көздөрүң каухар жангандай,
Көңүлдү тартып алгандай.
Жаштыктын жыпар гүлүсүң,
Айнагүл, жыттаса кумар кангандай.

Айнагүл, бир гана сенсиң сүйгөнүм.

Жаш элек шайыр шаттанган,
Алыска сапар аттанган.
Кыймылдап поезд баратса,
Кылгырып көздөн жаш тамган.

Жөнөдүм Нарын калаага,
Ынагым сенсиң садага.
Жүзүмдөй бышкан мөлтүрөп,
Жүзүңдөн жаным садага.

Бир букет гүлдү сунаарда,
Күйүттүү күнгө капталгам.
Саламат баргын агай деп,
Узатып калдың вокзалдан.

Ойлосом болот көңүл шат,
Жолуксак деймин кайра бат.
Театр ачып жатканда,
Нарындан жазган салам кат.

Атка салган дилдейсиң,
Ачылган кызыл гүлдөйсүң.
Бир күн оору, бир күн соо,
Алымкан, азабың тартсам билбейсиң.

Бетегелүү майданым,
Пейли жакшы жайдарым.
Көлөкөлүү майданым,
Көөнү жакшы жайдарым.

Кашкардын тоосу кайрылыш,
Кайрылып учат улуу куш.
Кайрылып мага келе кет,
Алымкан, карыпка салбай кыйын иш.

Токтогул черткен "Жаш кыял",
Тыңдасаң боло, Алымкан.
Ак шайы жоолук колго алып,
Булгасаң боло, Алымкан.
Аз күнчөлүк өмүрдө,
Жыргасаң боло, Алымкан.

Күйдүм, күйдүм, күйдүм чок,
Күйдүм десем түтүн жок.
Жүрөгүмдүн башында,
Жүгөрүдөй бүтүн жок.

Кан-Жайлоо деген бийик бел,
Кар жааса согот муздак жел.
Кайырма жака, кара көз,
Кадырды билсең өзүң кел.

Ак теректей бүрдөнүп,
Жүрөсүң ак жоолук салып түрдөнүп.
Айласын таап жете албай,
А мен жүрөм,
Адашкан тайлак өңдөнүп.

Боз теректей бүрдөнүп,
Жүрөсүң боз жоолук салып түрлөнүп.
Болжолун таап жете албай,
Мен жүрөм,
Боздогон тайлак өңдөнүп.

Болсоң эгер менин жарым,
Болбос эле эч арманым.
Элесиңди унута албай,
Эсимде сенсиң ар дайым.

Кааладым өзүңдү,
Карагат көзүңдү.
Кайрылчы, жаш селки,
Калчабай сезимди.

Сезим куштун канаттары,
Сен деп какты, эч талбады.
Алгач түшкөн жолдорубуз,
Айрылуу болор ары жагы.

Алоолоп жага албай,
Каранып кала албай.
Арга жок жүрөмүн,
Айламды таба албай.

Ак маңдай келин, мен сага,
Арнаймын ушул ырымды.
Ар дайым айтам өзүңө,
Ичимде терең сырымды.

Аркаңа салган эки өрүм,
Маңдайдан типтик бөлүнгөн.
Ай чырайлуу, нур жүздүү,
Адамга сүйкүм көрүнгөн.

Айбы, Күнбү, Чолпонбу
Балбылдап күйгөн эки көз.
Адамды тарткан өзүнө
"Агай" деп айткан сылык сөз.

Сагынам сени ойлонуп,
Санадым эстеп кадырың.
Кайсы эле күнү өчүрөм,
Жүрөктүн күйгөн жалынын?

Аттандым алыс эртеси,
Алтыным мында келсечи.
Айлыңда жүрөт булбулу,
Акындын сүйгөн эркеси.

Ар кимдин ойлойт сүйгөнүн,
Алтыным аман жүрөбү?
Аралаш ойноп бир жүргөн,
Акындын сүйгөн чүрөгү.

Сары-Ойдун салкын тоосунан,
Сагызган учат зоосунан.
Санаама салып издесем,
Кантейин, табалбай койдум ордуңдан.

Көк-Ойдун көркөм тоосунан,
Көгүчкөн учат зоосунан.
Көңүлгө алып издесем,
Кантейин, көрө албай койдум ордуңдан.

Салкындуу жерге Сары-Ойго,
Сагызган учуп конбойбу.
Зарлантып мени койгончо,
Кантейин, санаалаш болсоң болбойбу?

Жайдын бир толук кезинде,
Адырлуу тоонун бетинде.
Сан гүлдөн тандап бирди үзгөн,
Жайдары селки эсимде.

Өзүмдү сага берем деп,
Өмүрдүн гүлүн терем деп.
Сүйлөшкөн күндөр эсимде,
Турмуштун сыры тереңдеп.

Агарып тоодон таң аткан,
Суюлуп жылдыз бараткан.
Антташкан күндөр эсимде,
Кыйышпай күлө карашкан.

Суюлуп жылдыз бириндеп,
Суу ылдый шамал дирилдеп.
Айылдын асты терең сай,
Ташыган өзөн күрүлдөп.
Өзөндү бойлоп келатсам,
Алдымдан чыктың күлүңдөп.

Сыдырым соккон жел менен,
Саамай чачың сеңселтип.
Жанымда турсаң буралып,
Жалындайт жүрөк энтелеп.
Жароокерсиң алтыным,
Жаш баладай эркелеп.

Эзилип сүйгөн жалжалым,
Эсимде сенсиң ар дайым.
Эсенсизби агай деп,
Ийилип колдон кармадың.
Белегим сага ушул деп,
Белестин гүлүн арнадың.

Аңгыча чочуп ойгонсом,
Өңүмдө эмес түш экен.
Капилеттен көргөн бул түшүм,
Каалаган селким өзү экен.
Унутпай эстеп жүрсүн деп,
Урматтап айткан сөз экен.

Таңдагы гана чолпон оо, өңдөнүп,
Жаркылдап сүйкүм күлүшүң.
Жыргаткан бозой мүнөзүң,
О чиркин, жаштыктын жыпар гүлүсүң.

Акылың тунук булактай,
Аркар көз күйгөн чырактай.
Эмгекте бирге баратсак,
О чиркин, калбастыр арман тырмактай.

Мен булбул гана таңда шаңшыган,
Сен бир гүл тоодо аңкыган.
Абадагы ээ-эй сен чолпон,
О,чиркин айдай жүзүң балкыган.

Өмүрдүн алыс сапарын,
Айдасак деймин кайыгын.
Жаштыктын алтын көлүнөн,
Кармасак алтын балыгын.

Ой булбул, кериле басып түрлөнүп,
Келишкен гана эле, жыпар гүлдөнүп.
Кейишке эле мынча не салдың,
Ой булбул, ой булбул,
Сен булбул, керимапан үндөнүп.

Күйдүрөсүң, булбул, кара көз,
Күйгөндөн, сизге айткан сөз.
Шаттыктын көөнү, көркү деп,
Шаңданган курбум эркин деп.

Ой булбул, кулпунасың тотудай,
Сен булбул кубандырып жүрөктү.
Же санаалуу кылып өзүңдү,
Карачы гана эле кимдер үйрөттү.

Буралып басып, түрлөнүп,
Муңканттың гана жыпар гүлдөнүп.
Деги муунумду бошоттуң,
Сен бураган арген үндөнүп.