Жүрөмүн элесиңден карыш калбай,
Кыйналам жүрөгүңө жол таба албай.
Түшүнбөйм деги кайда баратамын,
Акылым жүрөгүмдү башкара албай.

Кайырма:

Жүрөккө барчу жолду билген барбы?
Жүрөгүм жипсиз сага байланабы?
Тагдырым башка экенин жакшы билем,
Арзуулар же арманга айланабы?

Кабагын карыш түйгөн булут болуп,
Турамын нур көздөрүм жашка толуп.
Сен үчүн азап чегип өтөөрүм чын,
Бир жылуу көз караштын кулу болуп.

Кайырма:

Ак таңдай жылмайган
Асманым өзүң белең?
Белегин бергендей
Бул кызык өмүр деген.
Сен барда менин жанымда,
Ыраазымын бактыма.

Кайырма:
Жаным бакытым таптым эми гана,
Жаным арнайсың бүтпөс сезим мага,
Бир сен бар үчүн, билсең бар күчүм.

Ой кыял учканда,
Оронуп булуттарга,
Жаңырып нурдан да,
Айлансак тунук жанга.
Сен барда менин жанымда,
Ыраазымын бактыма.

Көгүлтүр көлдүн бетинде,
Кайыкта жүрдүк кечинде.
Калкылдап сүзүп баратып,
Каралдым дедиң эсимде.
Кайыкта сүзүп баратып,
Сүйөмүн дедиң эсимде.

Кечээги күндөр эсимде,
Келбедиң күттүм кечинде.
Кайдасың, азыр кайдасың?
Элесиң турат эсимде.
Кайдасың, азыр кайдасың?
Күтөмүн көлдүн жээгинде.

Көлүмдө сүйүү түптөлүп,
Махабат бизге жүктөлүп
Ортомчу болду Ысык-Көл,
Сүйүүгө бизге күч берип.
Калкылдап сүзүп баратып,
Каралдым дедиң эсимде.
Кайыкта сүзүп баратып,
Сүйөмүн дедиң эсимде.

Мекенден алыс жүрөт адамдар,
Бакытын издеп келди кадамдар.
Тоо кушун кенен батыра алган,
Тоолордон алыс сырдуу калаа бар.

Кайырма:
Бишкек-Москва, учуп барам мен сага,
Күтүп ал, тосуп ал, мекениме кайтканча.
Москва, Москва, койну кенен садага,
Тарых бир, тагдыр бир, өлкөбүзгө сен ага.

Сүйүүлөр калды кусалык бүтүп,
Жаш балдар жүрөт апасын күтүп.
Алыста алар жыргап жүргөн жок,
Кумурска күндүз, түнкүсүн үкүк.

Кайырма:

Аталар коркуп уулун узаткан,
Секелек барат мектеп курактан.
Ыйлаба апа, кайра келемин,
Суу ичким келет тунук булактан.

Кайырма:

Кетким келип турат бул азаптардан,
Күчүм жетпейт мен учууга талпынсам.
Айласыздан жүрөк жипсиз байланган,
Күттүрбөчү, келчи, куткар кайгыдан.

Кайырма:
Жүрөк толо арман, кайгыга салган,
Жүзүң бир көрсөм арылам азаптан.
Мени аяп кой, сен жанымда бол,
Жүрөгүмдөсүң, кетсең да тоготпой.

Кучагыма кыссам болом армансыз,
Болбосунчу биздин арабыз алыс.
Жалгыздыкта санаа тартып жашаймын,
Сен арначы, айтчы, сүйүү ырларын...

Кайырма:

Эркеси, ээси жүрөктүн,
Өзүңсүз канча күн өттү,
Ээледиң, эзип жүрөктү
Жүрөктү...

Кайырма:

Мезгилдердин зор түйшүгүн артынып,
Уул-кызыңа сулуулугун калтырып.
Жылытасың эбегейсиз жер жүзүн,
Мээримиңди жаркыраган шам кылып.

Кайырма:
Кубанычтан көккө күүлөйт куш канат,
Күүгө айланып, ырга айланып туш тарап.
Туулган күнүң мына бүгүн апаке,
Куттук айтып, аалам сизге суктанат.

Тийбесин деп татаал тагдыр камчысы,
Өмүрүмө коргон болдуң жай-кышы.
Жан киргизип сыйкырдуу бир күч менен,
Жашоо арнайт ак сүтүңдүн тамчысы.

Коңшулаш айылдан кезиккен,
Коңгуроо үнүңдү эшиткем.
Корооңо кире албай коштошуп,
Кол булгап калчу элем эшиктен.
Агымын турмуштун кече элек,
Анда сен кыз элең секелек.
Кош булак өңдөнүп экөөбүз,
Кошулуп бир аксак дечү элек.

Кайырма:
Фаридам, Фаридам...

Аттиң, ай, өкүнөм эмгиче,
Адырдан гүл терип бергиче.
Алтыным, башкага кеттиң сен,
Алыстан кайрылып келгиче,
Азапка бактысын байлаган.
Армансыз жашоодо барбы адам?
Жоготкон күндөрдү, ай, эстедим.
Неге сен жолуктуң кайрадан?

Кайырма:

Балбылдап көздөрүң карагат,
Басчу элең жүрөктү, ай, жаралап.
Бактылуу боло көр, кош эми,
Балалык ак сүйүүм аманат.

Кайырма: