Таң шооласы нур чачканда,
Тал-теректер бүр ачканда.
Кыр-кырлардан кол булгалап,
Кызгалдактар гүл ачканда.

Кайырма:
Алга сүрөп үмүт гана,
Алоолонуп күйүп-жана.
Бар-жогума кайыл болуп,
Барам сага, барам сага.

Жылдыз көктө тагылганда,
Жылгадан суу агылганда.
Алтын сөйкө сыяктанып,
Ай кайрадан жаңырганда.

Кайырма:

Дайра толкуп агылганда,
Дарак жоолук салынганда.
Санаам сары саман болуп,
Сага карай агылганда.

Кайырма:

Өмүр бир келет, өмүр керемет.
Өткүндөй өмүрүң өтөт бир күн себелеп.
Өмүр ырахат, өмүр тамшантат
Өмүрүм дайрадай өкүнтүп өтүп шашылат.

Кайырма:
Өмүрүм аккан дайра
Өкүнтүп келбей кайда шашылат
Өмүр сүр келбес кайра,
Өмүр бул кандай таттуу ырахат
Өмүрүм кеттиң кайда
Өрүлүп менден алыс баратат
Өмүргө тойбос адам
Өзгөчө өмүр чиркин ырахат

Кандай салтанат, көңүл нурдантат,
Гүл болуп оролуп гүлгүн жаш өтүп баратат
Алтын жаш курак, алыстап узап,
Аттиң ай артымда калдыңго колум булгалап.

Кайырма:

Мен сени сүйгөн жокмун көзүң үчүн,
Күлгөндө жазгы гүлдөй жайнап кеткен.
Мен сени сүйгөн жокмун сөзүң үчүн,
Кайгыны көкүрөктөн айдап кеткен.

Кайырма:
Мен сени сүйдүм сүйүү бардыгынан,
Жаркырап, жаңыланып сезим гүлдөп.
Көңүлдө жан көшүлткөн жашыл ыраң,
Бүрдөбөй калган багым кайра бүрдөп.

Мен сени сүйгөн жокмун боюң үчүн,
Кыздардын талабына жооп берген.
Жок, сени сүйгөн жокмун оюң үчүн,
Ак нурдай, Ай алдынан кармап келген.

Кайырма:

Мен сени сүйгөн жокмун сырың үчүн,
Эч качан, эч кимдерге жандырбаган.
Бар туруп айтар сөзүм, каруу- күчүм,
Бактысыз сени карап жалдыраган.

Кайырма:

Сен тоо гүлүндөй ачыласың,
Чачкандай көктөм ары чачыласың.
Мени бир узун түндө уктабастан,
Бир жүргөн күндү, түндү сагынамын,
Эй, сагынамын.

Кайырма:
Кантем, оо, сен жанымда жүрсөң кана?
Өзүмдү арнамакмын жалгыз сага.
Аттиң арман, аттиң арман,
Жетпей калган сүйүү жалган.
Жашайбыз жазылган тагдыр менен,
Аттиң арман.

Сен эми гүлкайырсың гүлүн ачкан,
Жан дүйнөм жалгыздыкка сырын ачкан.
Шооласы болсом айдын атаганат,
Түндөсү терезеңден нурун чачкан,
Эй, нурун чачкан.

Кайырма:
Кантем, оо, сен жанымда жүрсөң кана?
Өзүмдү арнамакмын жалгыз сага.
Аттиң арман, аттиң арман,
Жетпей калган сүйүү жалган.
Жашайбыз жазылган тагдыр менен,
Аттиң арман.

Сен неге тоо гүлүндөй кулпурасың?
Эркимде эми сиз деп отурамын.
Жүрөктү кусалыкка салып коюп,
Кай жерде жүргөн экен жан кубатым?
Эй, жан кубатым.

Кайырма:
Кантем, оо, сен жанымда жүрсөң кана?
Өзүмдү арнамакмын жалгыз сага.
Аттиң арман, аттиң арман.
Жетпей калган сүйүү жалган.
Жашайбыз жазылган тагдыр менен,
Аттиң арман.

Сүйүүмдү байкабай сен сезбегениңден,
Күтүүдөн жүдөп келем, кыйналып келем.
Билбейсиң ийилбеген мүнөзүмдү сен,
Каалаган максатыма мен баары бир жетем,
Баары бир жетем.

Кайырма:
Сүйүүңдү уурдап кетем билгизбей сага
Көзүңдү көздөрүмө мен көндүрүп алам
Байланган сезимдердин баардыгын чечип
Көңүлүң жалгыз өзүмө көндүрүп алам

Ызамдан ызгаар болуп чыйрыгат денем
Ыкташып күлүп жүрсөң сен башкалар менен
Удургуп ташкын болуп агылсам дагы
Урагыс пайдубалын мен баары бир жеңем
Баары бир жеңем

Кайырма:
Сүйүүңдү уурдап кетем билгизбей сага
Көзүңдү көздөрүмө мен көндүрүп алам
Байланган сезимдердин баардыгын чечип
Көңүлүң жалгыз өзүмө көндүрүп алам

Күн болуп күйүп, ай болуп турган жылмайып
Таң болуп атып, тагдырын сага ыйгарып
Байлыгым ошол, бакытым болсо болду деп
Сезими назик сен деген жанда эмне айып

Жолуңда баскан гүл болуп өскөн ыргалып
Ырахат берген ыр болуп бүтпөс ырдалып
Ырысым ошол үй-бүлөм аман болсо деп
Бактысын сага байлаган жанда эмне айып

Акырын басып алдыңан чыкса буралып
Ала-Тоо көрктүү айымдар бар го суйкайып
Акактай тунук, ак куудай назик ар дайым
Аздектеп алган асылкеч жанда эмне айып

Түйүнүн тапчу элем түркүн сырдын
Табышмак жылмаюуңа неге сындым?
Сыйкырлап койдуң окшойт көңүлүмдү
Жөн жүргөн жүрөгүмдү эмне кылдың?

Ойлорум сага,
Кыялым сага,
Жан дүйнөм сага, сага
Сен жака барам
Ооруймун сен деп,
Кыйналам сен деп
Илебим сен деп күйүп-жанат.

Болотко бул жөнүндө, жазса баян
Түшүмдө сен жөнүндө келген аян
Сүрдөтүп сүрдөбөгөн жан элем го
Карасаң көздөрүңдөн неге таям?

Ойлорум сага,
Кыялым сага,
Жан дүйнөм сага, сага
Сен жака барам
Ооруймун сен деп,
Кыйналам сен деп
Илебим сен деп күйүп-жанат.

Сен үчүн жүрөктө орун жок экенин,
Сезсең да неге мынча жакындайсың.
Өзүңчө мага арнап ырлар жазып,
Өзгөчө такшалган бир акындайсың.

Сен менин сүйгөн жарым бар экенин,
Билсең да неге мага ашыгансың.
Мен менен жолугушуп коштошсоң да,
Неге сен кайра эле шашыласың.

Убакыт жетти бүгүн экөөбүзгө,
Түшүнүп түбөлүкө коштошолу.
Көргөндө көз ирмешип учурашып,
Жөнөкөй тааныштарга окшошолу.

Карагаттай көздөрүңдү сагынам,
Кыйын экен жаштык сага багынган.
Күтө – күтө жете албадым зарыгып,
Айтчы жаным качан сага багынам.

Кайырма:
Элмира, Элмира,
Кызматың эл үчүн.
Кыйналдым сен үчүн,
Үзүлбөйт сенден үмүтүм.

Мен музыкант, сен жаралдың эл үчүн,
Дартка даба дарыларды бересиң.
Ашыктыктан айыкпаган дартымды,
Айыктырсын сенин гана элесиң.

Сагынамын, сансыз ойго батамын,
Жолугушуп качан көңүл ачамын?
Сен дарылап көп жашасын адамдар,
Тилектештик саламымды жазамын.

Кайырма:

Көлөкөлөп көңүл ачарым,
Берекем деп жарпым жазарым.
Бал татыган балдыр тили бар,
Балам бактым, балам базарым.
Алдей ай, бөпөм ай,
Балам бактым, балам базарым.

Көңүл төтө кылган медерим,
Көзүмдөгү эки карегим.
Канттан таттуу, гүлдөн жыты артык,
Кандан чыккан асыл данегим.
Алдей ай, бөпөм ай,
Кагылайын орун басарым.

Самаганда жетер кулачым,
Сагынганда жыттаар кубатым.
Башкаларга эч бир алмашпас,
Бар байлыгым, мүлкүм, мурасым.
Алдей ай, бөпөм ай,
Бар байлыгым, мүлкүм, мурасым.

Жолуктуң ошол күнү алгач мага,
Сүйөм деп айта албадым бирок сага.
Сезсең да, сезбегендей сыягымда,
Коштошуп турдуң, колуңду сундуң.
Кош болгон курбум,
Армага салып,убайга салып.
Сырың бербей,сүйүүң бербей,
Кетип калдың, ий, алыска.

Кайырма:
Ай,ий,.
Сагынсам да канчалык,
Жалынсам да канчалык.
Жолум алыс, ий, барышка,

Күтөмүн жаз айланып, жай болгончо,
Талаага жашыл кымгак жамынганча.
Азаптан, сагынычтан айрылганча,

Сагынчың болуп, жылмайын коюп.
Суктантып коюп, убайга салып,
Убайың тартып, сырың бербей.
Сүйүүң бербей кетип калдың,эй, алыска.

Сагынсам да канчалык,
Зарыксам да канчалык.
Жолум алыс, ий, барышка,

Күтөмүн күз айлданып, кыш келгенче,
Табигат ак көйнөгүн кийингече.
Мен сенден күдөр үзүп түңүлгөнчө,

Эселек кыз элең бир кезде,
Чачыңа ак бантик байлагам.
Бой жетип кетипсиң бул кезде,
Көркүңө көз таштап таңданам.

Кайырма:
Нурлуу жүзүң кандай жаркын,
Арманысың кандай жандын.
Чынарым, ай,
Мөлтүрөйсүң эркем, тоо булагындай.

Жол жатат созулуп алдыңда,
Азгырар ардайым шок күнүң.
Бой жетип татына кыз болдуң,
Чачыңда ак бантитн жок бүгүн.
Кайырма:

Мезгилге кол сундуң жан курбум,
Мезгилге эрксизден алдырдың.
Жаштыкты, балалык чагыңды,
Айтчы сен кайсы жерде калтырдың?.
Кайырма:

Сүйүүбүздүн бүтүп баяны,
Кездешүүнүн келип аягы,
Эзилишкен эски мүнөттөр,
Эске келет эми баягы.

Кайырма:
Көкүрөктү ээлеп алып тунжуроо,
Өттү мезгил билбейм канчалык.
Жүрөктөрдү эзип бүттү бир суроо,
Биз сүйүүдөн кантип чарчадык.

Мөлтүр суудай тунук шарпылдап,
Өткөн күндөр таза жаркырап.
Чолпон сындуу күйүп маңдайда,
Бет алдыга улам- улам тартылат.

Сүйүүбүздүн бүтүп баяны,
Кездешүүнүн келип аягы.
Текке кетти сүйүү сөздөрү,
А биз болсо дале-дале баягы.

Жалганып сезим күйбөстөн,
Жанаша бастык сүйлөшпөй.
Көнөктөйт жамгыр ансайын,
Көңүлү бизге үндөшпөй.
Башкабы, айтчы, сыйлаарың?
Башкабы, сенин, кыйбаарың?
Булутту карап калкыган,
Буркурап, буркурап,
Буркурап неге ыйладың?

Сооротор сөздү таба албай,
Жолуңдан ээрчип барам жай.
Суу болуп бүткөн боюбуз,
Нөшөрлөйт,эй, жамгыр аянбай.
Бошотуп жүрөк кылдарын,
Боздотуп мени кыйнадың.
Шоокумун коштоп жамгырдын,
Шолоктоп, шолоктой,
Шолоктоп неге ыйладың?

Жалганбы сүйүү биздеги?
Жалганбы өмүр тизмеги?
Арманбы ушул дүнүйө?
Арманбы өмүр тизмеги?
Бошотуп жүрөк кылдарын,
Боздотуп мени кыйнадың.
Шоокумун коштоп жамгырдын,
Шолоктоп, шолоктой,
Шолоктоп неге кыйнадың?

Дүйнөнү кездирип сени издедим,
Издегениңди мен дагы сездим.
Кайгынын кучагында калганымда,
Сен мени эңсесең, мен сени эңседим.

Кайырма:
Жаңылдым, жаздымбы?
Сынадым бактымды.
Сүйүнчү, туугандар,
Бүгүн сүйүүмдү таптымбы?
Жаңылдым, жаздымбы?
Таптымбы бактымды?
Чын эле, чын эле, жаным, мен сени таптымбы?

Канча ирет өрүк гүлү төгүлдү?
Махабат күүсү узартсын өмүрдү.
Жоогазын гүлдөй, жоодурап көздөрүң,
Бир гана сага айтам, сүйүү сөздөрүн.

Кайырма:

Дүйнөнү кездирип сени издедим,
Издегениңди мен дагы сездим.
Кайгынын кучагында калганымда,
Сен мени эңсесең, мен сени эңседим.

Кайырма:

Жайлоодо өткүн өтүп, ыбыр-дыбыр,
Жүрөгүм эмнегедир ымыр-чымыр.
Карачы, нота билип калганда не, ай,
Угулат музыкалуу бир сонун ыр.

Кайырма:
Аттиң, аттиң, аттиң, аттиң,
Музыкалык сабатым жок,
Кушка окшош уча турган канатым жок.

Жайлоодо булак үнүн угам жыргап,
Теребелде сүйкүм добуш, сүйкүм ыргак.
Кагазга нота билсем түшүрсөм не, ай,
Бул ырды жүрбөйт беле ар ким ырдап.

Кайырма:

Таңшыган кыл кыякта назик кылдай,
Боз чымчык сайрап жатат жаны тынбай.
Кагазга нота билсем, түшүрсөм не, ай,
Ордумда тыңшап туруп кадам жылбай.

Кайырма:
Аттиң, аттиң, аттиң, аттиң,
Музыкалык сабатым жок,
Кушка окшош уча турган канатым жок.

Күн өтсө кайта келбес, өмүр кызык,
Күлкүсү күйүт коштоп өтөт сызып.
Тагдырга таң каламын, таарынбаймын,
Таш боорлук кылып коёт кээде кысып.
Күн өтсө орду толбос, жашоо кызык.

Кайырма:
Минип алып өмүр кемесин,
Жашоо жээгин бойлоп келесиң.
Суктандырып түнкү жылдызды,
Сүйүү гүлүн мага бересиң.

Эстеймин эстен кеткис сезимдерди,
Жазып бүтпөйм санаасын сезимдеги.
"Күбө болсо сүйүүбүзгө алтын казык",-
Деп айткан ошол созүң эсиңдеби?
Эстеймин жаштык өткөн сезимдерди.

Кайырма:
Мен жүрөм жаштыгыма ырлар жазып,
Окусам болобу деп өмүр азып.
Табышпай, таарынышып кетсек дагы,
Тагдыр бул ашыктыкта эмне жазык?
Мен жүрөм бир өзүңө ырлар жазып.

Кайырма:

Бозоргон тоонун этеги,
Бозоруп туман кетеби?
Бото көз анда, мен мында, ой,
Боздосом үнүм, зарлансам үнүм,
Муңкансам үнүм жетеби?

Карарган тоонун этеги,
Карарып туман кетеби?
Кара көз анда, мен мында, ой,
Какшасам үнүм, кайгырсам үнүм,
Кыйкырсам үнүм жетеби?

Көл боюнда четинсиң,
Көркөмдүү жигит экенсиң.
Көркөмдүү бойдон жүрө бер, ой,
Көз кызсам келбейт, ымдасам келбейт,
Ырдасам келбейт экенсиң.