Күттүм көп, жол карадым сен тараптан,
Төгүлгөн жаанда калып, кечээ күттүм.
Ушул жол мени жалгыз алпараткан,
Бир кездеги тагдырыбыз экөөбүздүн.

Күтүүдөн үмүт болуп жагылгамын,
Күйүттү ырга айланткан тагдыр болдуң.
Экөөбүз жаш чагына бөлөнмөкпүз,
Өмүрдө бөлөк түшкөн биздин жолдор,
Бөлөк түшкөн өмүрдө биздин жолдор.

Күттүм көп, жол карадым сен тараптан,
Төгүлгөн жаанда калып, кечээ күттүм.
Ушул жол мени жалгыз алпараткан,
Бир кездеги тагдырыбыз экөөбүздүн.

Бөлөк түшкөн өмүрдө биздин жолдор,
Бөлөк түшкөн турмушта биздин жолдор.

Алыстап жүргөнүңдө менден узап,
Арадан өтсө дагы канча убак.
Элесиң эстен кетпей туруп алды,
Жүрөгүмө салдың эле,
Салдың эле кандай тузак?

Жазылып маңдайына, таалайына,
Табылдың кандай жандын бактысына?
Сүйдүрүп жүргөнүңдү сездиң бекен,
Элесиңди тумар кылып,
Тумар кылып жүрөгүмө.

Сезимди сооротомун, унуттум деп,
А бирок, чындыгында, андай эмес.
Мен сенден үмүтүмдү үзсөм дагы,
Жүрөгүмдө жашай берет,
Жашай берет сүйкүм элес.

Кой тырынба, унутпаймын эсимдесиң,
Комуз кылдай толгонуу сезимдесиң.
Карап көрчү капалуу кабагымды,
Кантип андан сагыныч сезилбесин.

Ээ, ла,ла,лай.
Көрсөмчү деп өзүңдү күйөт көзүм,
Көпкө тиктеп турганды сүйөм өзүм.
Бар экен да жүрөгүм, сенда барсың,
Анткени сен ар дайым жүрөктөсүң.

Ээ,ла,ла,лай.
Жүрөктөшүм көңүлүмдүн өзүндөсүң,

Ошол күнү кош айтыштык унчукпай,
Алыстадың карааныңды көрсөтпөй.
Толкуп-ташып кала бердим ага албай,
Из калтырып, соолуп калган өзөндөй.

Көрбөй калсам сагынам деп жазганың,
Жалган беле сүйөм деген каттарың?
Бүт өмүрдү ойрон кылып кеттиң го,
Көлгө айланды көздөн аккан жаштарым.

Өмүрүмдүн сенсиз аккан дайрасы,
Элестетет соолуп калган булакты.
Ойлобопмун муң-зар менен күтөм деп,
Эстен кеткис жаштык-жалын куракты.

Жан дүйнөмдү козгоп жүргөн сөздөрүң,
Билбептирмин баары жалган экенин.
Кайгы-муңду тартуу кылып өзүмө,
Билбей калдым кимди ээрчип кеткениң.

Мөлтүрөп бүлдүркөндөр бышкан кезде,
Асманга бүркүт шаңшып учкан кезде.
Cаамайларын cеңселткен ак кайыңдар,
Самашып сагынычымды уккан кезде,
Барам сага.

Шоолалар кирпигиңди өпкөн кезде,
Нөшөрлөп электете төккөн кезде.
Кубарып кусалыктан ак жүзүбүз,
Көп күндөр арабыздан өткөн кезде,
Барам сага.

Гүлдөргө аарыларың конгон кезде,
Бал чөбүн Ой-Алманын соргон кезде.
Мурдагы биз жолуккан кечтегидей,
Алтын ай асмандагы толгон кезде,
Барам сага.

Күтпөчү сагынарым, сагынарым,
Саргарып калар бекер ак ыраңың.
Жайнаган элик көзүң сумсайбасын,
Жароокер мен өзүңдү сагынамын.

Келип кал дүйнө-жүзүн жарык кылып,
Шоолаңды, нуруңду эч аябастан.
Өзүңсүз мен кеттим муздай сынып,
Өзүңсүз жылдызы жок, бүркөк асман.

Маанилүү сен бар үчүн жарыкчылык,
Маанилүү ырдоо жана күтүү жетпей
Тагдырым берет жыргал зарыктырып,
Жашаймын махабаттан үмүт үзбөй.

Жамгыр төктү эч басылбай,
Биз келаттык көл-шал болуп.
Жол кароого көз ачырбай,
Бет алдыман шамал согуп.

Кайырма:
Күн күркүрөп жамгыр төктү.
Ошол күнүм кайда кетти?
Жаштыгымдай же кечээги,
Кайрылбай кетеби?

Жамгыр төктү, эске түштүң,
Алыс калган жаштыгымдай.
Сагындырып, жүрөктү эзип,
Колдон учкан ак куумдай.

Кайырма:

Жылдар учат канаттуудай,
Жамгыр төгөт эч басылбай.
Жамгырлардай эскирербиз,
Тунгуч сүйүү унутулбай.

Көңүлүм байланабы?
Көзгө жаш айланабы?
Колуңду коё бербей,
Кош дедим кайра дагы...

Толгонуп шашылбадым,
Токто деп чакырбадың.
Топ таштай чачылганмын,
Сен мени жоготтуңбу?

Токтолуп шашылбадым,
Токто деп чакырбадың.
Чакмактай чачылганмын,
Сен мени жоготтуңбу?

Айтпадым намыс барын,
Акырын алыстадым.
Капарга алганың жок,
Кабыргам кайышканын.

Кайгырып шашылбадым,
Кайрыл деп чакырбадың.
Шурудай чачылганмын,
Сен мени жоготтуңбу?

Кайрылып шашылбадым,
Кайткын деп чакырбадың.
Мончоктой чачылганмын,
Сен мени жоготтуңбу?

Күймөлүп басып араң,
Күн менен батып барам.
Күн чыгат кайра-кайра,
Мен чыкпайм, жашып барам.

Кармалып шашылбадым,
Кайткын деп чакырбадың.
Жылдыздай чачылганмын,
Сен мени жоготтуңбу?

Кылчактап шашылбадым,
Кыйкырып чакырбадың.
Кыргыздай чачылганмын,
Сен мени жоготтуңбу?

Айдыңга ак куулар жол алды,
Сагындым сени.
Жайнады дүйнө да, жаңырды,
Сагындым сени.
Жаз өттү, жалбырак саргайды,
Сагындым сени.
Ак кайың ак мамык жамынды,
Сагындым сени.

Кайырма:

Күн батты, таң атты дагы да,
Эм таппайм жаралуу жаныма,
Бир гана сени эңсеп карайлаймын жолуңдан.
Сен элең сүйүүмдүн жанары,
Эңсеткен жүрөгүм жамалың,
Эзилип ичимен барамын, ай, маралым.

Ак кайың арылды ак кардан,
Сагындым сени.
Булбул куш сайрады бактардан,
Сагындым сени.
Элесиң жүрөгүм жандантып,
Сагындым сени.
Келесиң жаным кай жактардан,
Сагындым сени.

Кайырма:

Себелеп жамгыр төксө айланага,
Сезимдер калган өңдүү
ай-талаада.
Алыста жалгыз калган ак куу сымал,
Түгөйсүз кыйын тура,
Түгөйсүз кыйын тура бул жалганда.

Учса да канаттуулар эки-экиден,
Учууга канатым жок мен издеген.
Сагынып кусаланып жүрсөм дагы,
Үмүт бар жолугууга,
Үмүт бар жолугууга чын сүйүүдөн.

Элесиң калсын менде кылымдарга,
Унутпайм жүрөгүмдө сезим барда.
Жашоомдо канча жылдар калса дагы,
Бир сага арзуу айтам,
Өзүңө арзуу айтам бул ырларда.
Жашоомдо канча жылдар калса дагы,
Сүйгөнүм сен деп жатам,
Сагынычым айтып жатам бул ырларда.

Менденби же сенденби, кимибизден?
Сезимдер өчүп барат дилибизден.
Адашып, атаганат, баратабыз,
Арзышып араң тапкан сүйүүбүздөн.

Кайран кез, кандай сонун убак эле,
Сезимде эңсөө туруп турар эле.
Сагынып, самап келсем сапарымдан,
Саамайың саамал кымыз сыңар эле.

Башатын махабаттын чандың беле?
Байкабай капа кылып алдың беле?
Болбосо жаш селкиге менден артык,
Бой салып, ашык болуп калдың беле?

Көңүлдүн муз төрүнө бара электе,
Көздөн жаш көл-шал болуп ага электе.
Жаркыным, суу куя көр сезимдерге
Тамыры такыр кургап кала электе.