|
Считая дни, ищу я,
Но не могу я найти ответ.
Быть может, вновь спешу я,
Лишь обрывки снов.
Пути все растерялись,
В рутине серых дней.
В темноте я ищу яркий свет,
Что ведет к тебе.
Кайырма:
Вновь твои глаза,
Для тебя любовь храню,
Ведь я тобой дышу.
Дышу, тобой живу,
Лишь тебе любовь дарю,
За каждый миг любви,
Судьбу благодарю.
За каждый миг любви,
Судьбу благодарю.
Покой я потеряла,
Все ночи стали без сна мои.
Смотря в твои глаза я,
Растворяюсь в них.
Одна душа на двоих,
Сплетение наших рук.
Каждый раз за тобою лечу,
Чувства не тая.
Кайырма:
Я люблю тебя,
Для тебя любовь храню,
Ведь я тобой дышу.
Дышу, тобой живу,
Лишь тебе любовь дарю,
За каждый миг любви,
Судьбу благодарю.
За каждый миг любви,
Судьбу благодарю.
Когда с тобой я рядом,
Душа моя летает.
Я не могу молчать,
Любовь моя пылает.
Для тебя любовь храню,
Я тобой дышу.
Лишь тебе любовь дарю,
Я тебя люблю.
Благодарю судьбу,
Благодарю!
Кайырма:
Арманга жүрөк толгондо,
Аябай куса болгондо.
Алсырап чыгып басамын,
Ай нурун төккөн жолдордо.
Кайырма:
Убайга батпа сагынба,
Умсунуп ыйга багынба.
Мен турган болом бир гана,
Сен баскан жолдун баарында.
Күтүүгө жүрөк толгондо,
Күйүтүм муздап, тоңгондо.
Жапжалгыз чыгып басамын,
Жалбырак жааган жолдордо.
Кайырма:
Коштошуу деген оңойбу,
Козгогон муңдуу обонду.
Кар тосуп калды бекен деп,
Карадым күндө тоолорду.
Кайырма:
Я хотел бы прошептать слова любви,
Я хотел бы прокричать "Меня прости!"
То, что было между нами - все прошло,
Все, что было с нами, что произошло?
Кайырма:
Снова ночь заменит боль,
Я играл не эту роль,
Потеряв покой, лишь понял я.
Сны покинули меня,
В этом лишь моя вина,
Между нами выросла стена.
Говорят, что ты в кого-то влюблена,
Говорят, что с ним счастлива, а я...
Упустил мечту свою, ты не со мной,
Вновь брожу по темным улицам с другой.
Кайырма:
Потеряв покой, лишь понял я.
Сны покинули меня,
В этом лишь моя вина,
Между нами выросла стена.
Эту ночь заменит боль,
Я играю эту роль.
Сны покинули меня,
В этом лишь моя вина.
Прости и отпусти меня...
Сөзү : К.Тайчабаровдуку
Обону : Э.Маматовдуку
Жок менде жалын күйгөн баштагы,
Көңүлүм калды, сезим таштады.
Кыйнадың мени, сүйүүңдүн сенин,
Кереги жок!
Сезимимди ойноп кармадың,
Өзүңдү-өзүң мага алдадың.
Түшүндүм баарын, сүйүүңдүн мага,
Кереги жок!
Кайырма:
Жалган сенин сезимиң,
Кайдан калдым кезигип?
Сүйүүнүн кемесинде мен жалгыз,
Бүт эсимде, сен жок...
Эркелейм дедиң эби жок,
Асмандап жүрдүң чеги жок.
Жактырбай айтканымды,
Өзүңө тартканымды. Сөз жок...
Сен мени сынап күндү өткөрдүң,
Оюнчук болуп, мен да өрттөндүм.
Сүйбөсөң койчу, алыс сен болчу,
Кереги жок!
Мен да чындап сени байкадым,
Ичтен сызып жүрдүм, айтпадым,
Сындырба мени, не керек деги,
Кереги жок!
Кайырма:
Аялуу сезим илебин,
Арнаган элем. Албасаң, нетем?
Апакай менин тилегим,
Азаптуу, алсыз бекен?
Кайырма:
Канчалык берилип алоолоп жансам да,
Кандай сөз айтып жалынсам да.
Кайрылып келбедиң, кантейин эми,
Кыйдыңбы мени жалгыздыкка?
Бактымды колуңа сенин,
Тапшырган элем, тепсесең кантем?
Таптаза менин сезимим,
Таалайы тайыз бекен?
Кайырма:
Кусалуу кучагым жайып,
Кубансам дегем, жетпесем кантем?
Сен деген менин жүрөгүм,
Арман ай, жалгыз экен...
Кайырма:
Расстаемся на перроне мы с тобой,
Провожаю я, тебя в далекий край.
Уезжаешь ты сегодня не со мной,
Буду я скучать, любимая ты знай.
Воспоминаний ты оставишь яркий след,
Осыпают сердце мое белые снега.
Без тебя мне жить на свете смысла нет,
В разлуке я погасну как звезда.
Кайырма:
Ты приезжай родная,
Я буду ждать тебя, считая дни.
Сладких слов, не зная,
Я буду грезить о твоей любви.
Ты приезжай родная,
В душе моей печаль скорей уйми.
Ты приезжай родная,
И никогда не уходи.
Склонишь голову ты нежно на плечо,
Обнимешь тело мое ласково рукой.
Прячешь слезы, затаившиеся в глазах ,
Прошепчешь вслух мне «Не уходи, побудь со мной»
Ты береги себя, скажу тебе в ответ,
Не грусти, не плачь. На веки я с тобой.
Семафор вдали зажег зеленый свет,
Ты уезжая с окон, машешь мне рукой.
Кайырма:
Сөзү : Олжас Нур
Обону : Олжас Нур
Было время ты и я,
Были грёзы полных света.
И надежда нас вела,
Чтобы не кончалось лето.
Времени песочный след,
Нас расставил словно звёзды.
И назад пути уж нет,
Млечный путь забыл пороги.
Кайырма:
Любовь, любовь, любовь,
Словно птица между нами.
Посланье в небо шлёт,
Заветными мечтами.
Ты знай, ты знай, ты знай,
Незабыть нам наше время.
О том, что помнит дождь,
О том как было это!!!
Помнить буду я всегда,
Как любили мы друг-друга.
Ангел твой поймет меня,
Грусть моя на сердце скука.
А помнишь нас любовь нашла,
Так нежданно словно муза.
И в душе цвела весна,
Но постигла нас разлука.
Кайырма:
Были грезы полных света,
И надежда в любви.
Были встречи до рассвета,
И заветные сны.
Были первые свиданья,
И признанья в любви.
Были яркие моменты,
Этой теплой весны.
И так боялась она,
Не потерять лишь тебя.
И помнить будет всегда,
Твою улыбку она.
И ночи скажут одно,
Что было, то не прошло.
И в сердце будет её,
Биться имя твоё…
Кайырма:
Биз кыйрап кемедей,
Тегиз телегей эмес, аттиң ай.
Из калды жүрөктө,
Калды сүрөттө элес ак куудай.
Сен кабарыңды айтып мага койбой,
Жүрдүң экен кандай жайда, дегеле кайда?
Мен ыйык туткан Ысык-Көлдү бойлой,
Жүрөгүм сыздайт кайра-кайра.
Кайырма:
Азапка күчөп батты жан,
Кайгы тапты жан.
Айрылып келем бактыман, тайдым бактыман.
А бирок сага тилегим, жалгыз тилегим,
Айрылба, көлүм, ак кууңан,
Көлүм, ак кууңан.
Мейли кайгым бөлүнбөй, тагдыр өрүлбөй
Далай бир жыл өтсө.
Биз калдык бир сүрөттө,
Жарашып күнгө, жарашып бирге.
Сен бакытты издеп кайда гана барба,
Жолугуп асыл жанга жадырап-жайна.
Мен жерге батпай, жанга таппай айла
Көлүмө келем кайра-кайра.
Сөзү : Ж.Атабекованыкы
Обону : А.Аскаровдуку
Сөзү : Ж.Абдыраимовдуку
Обону : М.Алыкуловдуку
Кызыл өрүк төгүлгөндөй,
Кыздын чачы өрүлгөндөй.
Кыз жашырып ал ак сүйүүсүн,
Кыйгач карап көңүл бөлбөй.
Кайырма:
Кызыл өрүк, кызыл өрүк,
Сүйүп калдым мен сени көрүп.
Кызыл өрүк, кызыл өрүк,
Койчу мага көңүл бөлүп.
Кызыл өрүк данегиндей,
Кара көздүн карегиндей.
Кагып кашың басып кеттиң,
Калтырбадың дарегиңди, эй.
Кайырма:
Кызыл өрүк, азап болдуң,
Кызык сүйүү баштап койдуң.
Кыздын атын сурай албай,
Кызыл өрүк атап койдум.
Карагат кара көзүң бар,
Бал ширин таттуу сөзүң бар.
Алдыңа барып айтууга,
Шекерден таттуу сөзүм бар.
Уктабай сени ойлодум,
Ойлосом ойго тойбодум.
Куру дегенде сый кылып,
Кубантып, карап койбодуң.
Кайырма:
Жүрөгүм менин бир гана,
Жүз жүрөк менде болсо да.
Эмгекти сүйгөн жалжал көз,
Берер элем бүт сага.
Тосоюн деймин жолуңду,
Кармасам деймин колуңду.
Карабай кетип сен эми,
Кайната көрбө шорумду.
Үн улап менин үнүмө,
Шерик кыл өмүр гүлүнө.
Аймалап жыттап күнүнө,
Ай сайын эмес күнүгө.
Кайырма:
Пусть слышит мир,
Знает как люблю тебя.
Что для меня,
Свыше создана земля.
Пусть знает мир,
Я хочу быть лишь с тобой.
С этой минуты,
Ты навеки только мой.
Без тебя моя жизнь теряет свет,
Я искал и нашел судьбы ответ.
Среди бела дня ты явилась мне,
Так нежданно, неожиданно.
Может это всего лишь мой сон,
Мною выдуманная сказка.
В миг растает, белым снегом,
Под нее готов засыпать всегда.
Кайырма:
Пусть слышит мир,
Знает как люблю тебя.
Что для меня,
Свыше создана земля.
Пусть знает мир,
Я хочу быть лишь с тобой.
С этой минуты,
Ты навеки только мой.
О тебе я мечтал, поверь, давно,
И молил бога только об одном.
Подарить мне любовь несравненную,
Неожиданно и нежданно.
И пускай это будет лишь сном,
Мною выдуманная сказка.
Пусть растает белым снегом,
В этой сказке мы вместе навсегда.
Кайырма:
Жүрөгүм, жүрөгүм жаман эзилет,
Сүйүүгө жан дүйнөм неге берилет?
Бир өзүң деп жүрсөм да.
Сагынып, саргайып күтүп жүргөнмүн,
Өзүңдү, өзүңдү жаным, сүйөмүн,
Бир өзүң, жүдөдүм.
Сагынып, саргайып сен деп жүрсөм да,
Өзүңдү, өзүңдү жаным, сүйсөм да,
Сезбедиң, сезбедиң.
Кайырма:
Эркелеп, эркелеп сага барсамбы,
Кучагың, кучагың мага жайсаңчы.
Жан эркем, сүйүүнүн балын татсаңчы,
Жүрөктүн кусасын жазсаңчы.
Ойлонуп, ойлонуп ойго батамын,
Көз алдымдан кетпейт сенин карааның,
Жете албай сыздадым.
Жүрөмүн азыр да сени сагынып,
Билемин, келбесиң мага кайрылып,
Ыйлаймын, сыздаймын.
Жүрөмүн азыр да сени сагынып,
Билемин, келбесиң мага кайрылып,
Ыйлаймын, кыйналдым.
Кайдасың, кайдасың менин жамалым?
Өзүңдү, өзүңдү издеп таппадым.
Асылым, ардагым сүйүүм сезбедиң,
Келбедиң жалгызым, келбедиң.
Сагынып, саргайып сен деп жүрсөм да,
Өзүңдү, өзүңдү жаным, сүйсөм да,
Сезбедиң, сезбедиң.
Кайырма:
Сөзү : М.Осмоналиевдики
Обону : Замир Мырзаныкы
Өткөндү эстеп аядым,
Сүйгөнүң мен башкамын.
Айлуу түндөрдө ыйлаба,
Күткөнүң мен башкамын.
Көз ала качтым көзүңдөн,
Чындап сүйө караган.
Унчукпа, күнөө өзүмдө,
Бул махабат – бул арман.
Сагынба, сагынба, сагынба мени...
Сагынба, сагынба, сагынба мени...
Калбастыр арзуунун деми,
Коштошуп көп ойлонбо.
Талашып мени тагдырдан,
Түн укуңдан ойгонбо,
Асылым деп жүрбө.
Өкүнүчтөн күйбө,
Сезимдин кургатып алба бүрлөрүн.
Арманы көп бул дүйнөдө,
Сүйсөң да көп кайталайм – “Сагынба!”
Сагынба, сагынба, сагынба мени...
Сагынба, сагынба, сагынба мени...
Турдуң да мага сүйкүм күлүп,
Арначы назик махабатың.
Мен да арнайын өмүрүмдү,
Алтыным менин, сен кымбатым.
Кайырма:
Сен жөнүндө ойго курчалдым,
Жүрө албаймын жаным тынч алып.
Тынч уйкумду уурдап кеттиң го,
Садагасы, кетем зарыгып.
Сен жөнүндө ойго толгонуп,
Айлуу түндө кетем ойгонуп.
Сени жоготкондон коркомун,
Сагынамын дале ойлонуп.
Тартынбачы, келчи, келсеңчи,
Арзуу деген нурун сепсеңчи.
Өмүр бою сүйүү дастаны,
Болсун бизге өмүр белеги.
Кайырма:
|