Сенин да бул жашоого керегиң бар,
Менин да бул жашоого керегим бар.
Көңүлүң куунак, өмүрүң узак, бар болчу, бир тууганым.
Жашоодо баары болот, чыдаш керек,
Кыйын күн, азаптарга сынбаш керек.
Өйдөдө өбөк, ылдыйда жөлөк бололу, бир тууганым.

Кайырма:
Алсыз болбо, алга карап мээнет кыл,
Ал күн келет, сен тилеген, карап тур.
Жалгыз калсаң сүйгөнүңө жетерсиң,
Ата-эненин алкышына татыгын.

Жараткан белек кылган ден соолукту,
Жаралабай сактагын ал байлыкты.
Достукту бекем, пейилди кенен кармасаң кор болбойсуң.
Элиңдин бактысын да эми ойлой жүр,
Ата-энеңдин эмгегин унутпай жүр.
Жаштыгың барда, эмгектен талба, ошондо кор болбойсуң.

Кайырма:

Көкөлөтөм ак куу болуп берсең,
Наристедей сени эркелетип.
Көлдөн көлгө конуп-учуп кетсең,
Калайын суктанып.

Сенин кара көзүң,
Айткан ширин сөзүң, элестеп ар дайым.
Жүрөм эстеп элесиң,
Кайра качан келесиң, караймын мен асманга.

Кайырма:
Сүйүү сезимге берилип,
Жүрөгүм жалгыз эригип,
Сүйүү ырын ырдап сага гана арнап.
Сүйүү сезимге берилип,
Элесиң түшүмө кирип.
Сагынган сайын,
Учкум келет ар дайым.

Көпөлөк болуп түшкө кирсең,
Кондурамын алакан жайып мен.
Гүлдөн гүлгө конуп, учуп кетсең,
Калайын суктанып.

Назик сенин мүнөзүң,
Сени гана сүйөмүн, элестеп ар дайым.
Жүрөм эстеп элесиң,
Кайра качан келесиң, караймын мен асманга.

Карындаш, жүрөгүмдү козгодуң,
Карегиң карегиме кадалганда.
Кайталап көргүм келет өзүңдү,
Сагынычтарга мен батканда.
Көздөрүң мөлтүрөгөн карагат,
Көргөн жан эңсеп сени тамшангандай.
Ирмелет кирпиктериң жаралап,
Сезимге жалын жаккандай.

Кайырма:
Сага махабаттын гүлдөрүн сунам,
Мага чын жүрөктөн жылмайып койсоң.
Жаным, балдай ширин сөздөрүң менен,
Сүйөм деп, сүйөм деп койсоң.

Карындаш, назданасың эркелеп,
Ансайын ашык болдум жамалыңа.
Жалындап кол кармашып түбөлүк,
Ойгонсок ар бир аткан таңда.
Серпилип маңдай чачың таралат,
Секетим, сен маралдай басканыңда.
Сүйөм деп койчу мени дарылап,
Сүйүүсүз алдан тайганда...

Кайырма:

Асылзатым, сени мен издеп,
Көздү кадаймын көлдү тиктеп.
Сезим козгогон ойлорго багынып,
Жүрөмүн сагынып, үмүт үзбөй карайм талып...
Сырыңды айтпай жүрөсүңбү камыгып?

Кайырма:
Кыялдарды толкундар жетелейт алыска,
Сагынуу шаштырат, салчудай жарышка.
Көрүнүп сен калчудай, тиктеймин мен тунжурай,
Жалыны жүрөктү, кубатсың мүрөктүн,
Чыккан айы тилектин.

Сырдын түйүнүн бирге чечип,
Сүйүү шаарын жүрдүк биз кечип.
Экөөбүзгө бакыт-таалай берген,
Көл жээгин эстечи, жүрсөң кайда тапкын айла,
Ар дайым самайм, акмалаймын, караймын.

Кайырма:

Кайрадан, кайрадан түшүмдө жалгыз сенсиң,
Күн өтүп, түн өтүп, секетим, эркелейсиң.
Билесиң сен үчүн чексиз сүйүү жаратам,
Жашоонун маанисин мен жаңыртам.

Кайырма:
Кайра элесиң көз алдымда,
Назик сөздөр айтылып, жаныңда мен.
Сүйгөнүм Ысык-Көлдү карап,
Айланып учуп ак куудай,
Сезимдери тунук, толкундап мага карай.

Калтырып, таарынтып, жүрөктөрдү сыздатып,
Жаңылып, адашып, түшүнбөй артка тартып.
Санаада кыйналбай жүргөнгө ыраазымын,
Буйрудуң сен мага, жалгызым, ай.

Кайырма:

Өзүңдү сүйүп жүргөн, ай,
Бир эмес, көптү билем.
Көзүңдөн күйүп жүргөн, ай,
Жалындуу отту билем.

Жазылган маңдайыма сени,
Кемибес бак деп билем.
Тапканга бир өзүңдү,
Шүгүр деп жашап келем.

Кайырма:
Мен сени жылдыз эмес да,
Жаркыган ай деп билем.
Күз эмес, сары жандуу,
Көлкүгөн жай деп билем.
Сен мага учканды үйрөттүң,
Тордогу булбул элем.
Сүйүүнү тутканды үйрөттүң,
Күдүкчүл бир муң элем.

Мен сени бул өмүрдө,
Түгөнбөс ыр деп билем.
Төгүлгөн төбөмдөгү, ай,
Эң жылуу нур деп билем.

Өзүңдү өмүрүмдүн, ай,
Сакчысы, эр деп билем.
Айымды аяй билген, ай,
Эң айкөл шер деп билем.

Жымыңдап жүрөгүмдү жаралайсың,
Сүйүүмдү сунуш кылсам карабайсың.
Асманда калкып учкан ак куу болуп,
Жалындуу жаш жүрөккө уя салдың.

Кусалуу жан дүйнөмдү сабаладың,
Карачы жок дегенде дос катары.
Өзүңдөй мен да адамдын баласымын,
Күнөөлө колдон келсе табиятты.

Көрбөсөм бир өзүңдү тура албадым,
Көргөндө кызыл гүлүн суна албадым.
Ардагым, арманымсың жетпей келген,
Суранам жардам берчи, Жаратканым.

Бакыраң көздөрүңдү эңсеп,
Байландым карегиңди издеп,
Жылмайсаң мага жылдыз болуп эркелеп.
Жаздагы булуттарды көктө,
Жашайсың кыялымда көпкө,
Жарк этип мага күн болуп көктө.

Кайырма:
Эх, жаным, теңебейм,
Мен сени башкага.
Эч кимди эңсебейм,
Сен, жаным, башкача.
Эч кимди сен дебейм,
Эркимди бууса да.
Эч кимге теңдебейм,
Ээ болуп турса да.

Жаз болуп жан дүйнөм тазарып,
Таң болуп таалайым агарып.
Жел менен аңкып жыпар жытың таралып,
Жашайсың бүтпөгөн дүйнөмдө.
Жар болуп түбөлүк сүйгөнгө,
Тилеген бактым сени менен өтсө.

Кайырма:

Ойнотуп жүрөк кылдарын,
Өзүңө келди ырдагым.
Чыйырчык жакка бет алдым,
Карабай Оштун кыздарын.
Жол узак али, сен кайда?
Көкүрөк тартса, барбы айла?
Өзүң да келсең болбойбу,
Күч күйөө кылбай, кылбай Алайга.

Кайырма:
Жашаган жери Гүлчө, Гүлчө,
Жайнап турат экен күлсө, жүрсө.
Алайдын тоосу гүлгө бай,
Келатам эңсеп күлчөтай.

Зымырап Мады, Баш-Булак,
Кыздары калды кол булгап.
Күйөө бала экен дештиби,
Ашуудан кымыз, бал сунат.
Керемет жериң келишим,
Датканын кызы, элисиң.
Күч күйөө болуп турсам да, эй,
Алайдын сүйдүм, сүйдүм перисин.

Кайырма:

Күлчөтай жасап камданып,
Тосорсуң ысык нанды алып.
Жылуу-Суудан өтүп баратам,
Жакындап улам, жанданып.
Жол узак экен, сен кайда?
Көкүрөк тартса, барбы айла?
Мен жакка дагы келерсиң сен,
Күч күйөө кылбай, кылбай Алайга.

Кайырма:

Убадалар болсо керек эсиңде, Жолугабыз кечинде.
Жолугушуу кош булактын жээгинде,
Айылыбыздын четинде.
Эрте келип олтурамын жайланып, Сарсанаага байланып.
Баары тымтырс, мени менен кабатыр деп,
Асман гана айланып.

Кайырма:
Ай жаңырып, жылдыздар көп, түн жарым,
Чыгасыңбы чындап сүйсөң,
Гүлжаным менин?
Шүүдүрүмдү баягыдай таңдагы,
Сүртөсүңбү көздөрүмө,
Гүлжаным менин?

Зериктиби, жалгыз терек термелет,
Келсең болмок эртелеп.
Олтурмакпыз кыналышып, сырдашып,
Жылдыздарга эркелеп.
Күтүү деген обон созот кош булак,
Сенин ордуң бош турат.
Түндү жарып келатканың жаркылдап,
Атым сезип кошкурат.

Кайырма:
Ай жаңырып, жылдыздар көп, түн жарым,
Чыгасыңбы чындап сүйсөң, Гүлжаным менин?
Шүүдүрүмдү баягыдай таңдагы,
Сүртөсүңбү көздөрүмө, Гүлжаным менин?

Сен көксөгөн жазым элең,
Кол жеткис асыл элең,
Махабат арзуум сен болдуң.
Мен сезимдин жазын күткөм,
Шынаарлап ак сүйүүдөн,
Кошулган жок жүрөгүм өзүңө.

Кайырма:
Сен сүйөм деп алдап мени,
Азгырдың арбап мени,
Азапка таштадың неге сен?
Көрк сөздөрүң жалган беле?
Көңүлдө башка беле?
Көзүмдө жаш, айтчы неге, сен?

Кыш, көктөмүм кышка айланды,
Көңүлүм музга айланды,
Айрылыш тагдырга жазгандай.
Кош, кездешпе эми мага,
Жүрөктө калды жара,
Жалганбы өткөн күндөр, кана?

Кайырма:

Жашоо деген, чиркин, кандай керемет!
Амандыктан бизге башка не керек?
Ачык асман, тынчтык болуп турганы,
Билсең ошол Жараткандан чоң белек.

Кайырма:
Түркүн түрдүү укмуштары курчаган,
Биз жашаган дүйнө өзү жомоктой.
Сый бололу бирибизге бирибиз,
Адам деген асылдыкты жоготпой.

Жакшылыкка жар бололу кошулуп,
Болбогонго кейибейли өкүнүп.
Дүйнөбүздүн бейпилдигин сурайлы,
Жараткандан кайра-кайра өтүнүп.

Кайырма:

Жаз бололу жан дүйнөбүз жанданып,
Жадырашып, жашообузга шаңданып.
Жаркын дүйнө ажайып кооз жаралган,
Табиятка суктаналы таңданып.

Кайырма:

Өткөн күндөрүм,
Өзгөчө өмүр жолум,
Өзүңсүз деле, карындаш.
Сен эми сыздаба,
Бере албайм убада,
Үмүттүн шамын тутантпа.

Кайырма:
Кечир, жолубуз башка,
Кыялым таба албас айла,
Жүрөктү сүйгөнүмө тартуулап бергем.
Кечир, жолубуз башка,
Кыялың таба албас айла,
Сыздаба, сен эми кайгырба.

Кечир, карындаш,
Бактылуу кыла албайм,
Башкадан тапкын бактыңды.
Сен эми сыздаба,
Жалынга күйбөгүн,
Түшүнчү сүйүү мыйзамын.

Кайырма:

"Кыялымда"
Жашырба жаз келээриң дагы да бир күн.
Жараксыз күндөр калса да сезим түркүн
Жашыймын көп эстеп мен ал күндөрдү
Кырыңды салба тагдыр мендей жаш кызга

Кайырма:
Кыялымда, кыялымда
Учсам дейм, консом дейм ар бир күндүн багына

Оюмда жашаймын көгүлтүр асманда,
Сынга алып канатымды жаралаба.
Издегеним бар болуп жерден табылса,
Конгонум болот турмуштун багына.

Кайырма:

Күлсөң эгер назарыңдан,
Күн шооласы чачылат.
Күлмүңдөгөн ажарыңдан,
Көңүл чери жазылат.

Карегиңде бир сырың бар катылган,
Көрсөм сени жүрөк тойбой сагынган.

Кайырма:
Селкинчек сезимдерге күүлөнүп,
Сейил куруп жүрөлүк.
Сырымды ачык айтсам жашырбай,
Сага сүйүүм түбөлүк.
Жаз сымал жүрөктөргө гүл өнүп,
Жанашып биз жүрөлүк.
Жан дүйнөм ашыктыкка берилип,
Жакшы көрөм түбөлүк.

Жылытасың илебиңе,
Жалындаган от сындуу.
Жакындашып тилегиме,
Жаштыкка нур коштуңбу?

Бийиктеги махабат жылдызымды,
Билгизбестен уурдап кеткен жоксуңбу?

Кайырма:

Ким үчүн билбей келем буулукканым,
Күн санап күтүп келем буйрук таңын.
Ызага көңүлүмдү кайра бөлөп,
Ыйлаба, ыйлабачы, булуттарым.

Сунса да тагдыр мага кылычтарын,
Сыноонун ачуу даамын унутканмын.
Ыраакы мезгилдерди эске салып,
Ыйлаба, ыйлабачы, булуттарым.

Өчүрбөй жагып улам үмүт шамын,
Өзүмдү өзүм алдап жылытканмын.
Ыйлашар жүрөктөрдүн жолу башка,
Ыйлаба, ыйлабачы, булуттарым.