Жылмайынкы тиктеп турсаң сен эгер,
Сулуулукка бөлөнгөнсүйт теребел.
Ак сүйүүмдү даңазалап турчу эле,
Чачтарымды сылап өткөн эрке жел.

Ойлоп көрсөң сен ошондо ким элең,
Маңдайымда жанып турган күн элең.
Ойлоп көрсөң сен ошондо ким элең,
Маңдайымда жанып турган күн элең.

Бирге басып көк шиберде сен менен
Жаз гүлүнөн тартуу кылып берчи элең.
Гүлдү жыттап мага карап күлгөндө,
Көздөрүңдөн сүйүү сырын сезчү элем

Ойлоп көрсөң сен ошондо ким элең,
Жылдыз толгон жымындаган түн элең.
Ойлоп көрсөң сен ошондо ким элең,
Жылдыз толгон жымындаган түн элең.

Махабатың из калтырып сезимге,
Даалай жүрдүк жайдын толгон кезинде.
Топ жылдыздар бактыбызга көз артып,
Бирге жүргөн күндөр азыр эсимде.

Ойлоп көрсөң сен ошондо ким элең,
Саамайымдан сылап өткөн жел элең.
Ойлоп көрсөң сен ошондо ким элең,
Саамайымдан сылап өткөн жел элең.

Көздөрүң балбыл жанып күйүп турду
Жүрөгүңдүн сокконун сездим, туйдум.
Арабызда жылдарды айтсам сага,
Жылмайып сен жөн гана күлүп турдуң.

Кайырма:
Ээ-эй, быша эле алча
Жанды кыйнаба,
Айдай балам бар, жалгыздарым бар
Үйдө кут болгон, күткөн жарым бар.

Үмүтүң үзбөй менден жүрөсүңбү,
Кат жазыпсың билдирип сүйгөнүңдү.
Махабаттын отуна күйгөнүңдү,
Үй-бүлөм бар сен эсиңе түйөсүңбү?

Кайырма:

Келчи, жаным, суранамын тезирээк,
Неге бердиң убадаңды күтөм деп?
Убадаңда тура албадың сен, жаным,
Башка менен, башка менен ак сүйүүмдү тебелеп.

Кайырма:
Сен ыйлаба, сен ыйлаба,
Кечир, жаным, турмуш жолуң башкада.
Сен ыйлаба, сен ыйлаба,
Кош бол эми, түбөлүгүң башкада.

Уялбагын салынып ак жоолукту,
Болгун деймин татынакай колукту.
Өчүп калды бийик турган карааның,
Улам сага, улам сага кайра булгап колумду.

Кайырма:
Сен ыйлаба, сен ыйлаба,
Кечир, жаным, турмуш жолуң башкада.
Сен ыйлаба, сен ыйлаба,
Кош бол эми, түбөлүгүң башкада.

Суранам кетпесеңиз ичим тыз-тыз,
Сезимде махабатты ойготтуңуз.
Суранам өчүрбөстөн ошол отту,
Жанымда дагы бир аз,
Жанымда дагы бир аз отуруңуз.

Кайырма:
Жүрөгүм ичим тыз-тыз
Сезимди ойготтуңуз
Суранам өчүрбөстөн ошол отту,
Жанымда дагы бир аз отуруңуз.

Сүйлөңүз ширин экен сөздөрүңүз,
Тиктеңиз назик экен көздөрүңүз.
Суктанып жүзүңүзгө тигилейин,
Айтылсын жүрөктөгү,
Айтылсын жүрөктөгү, сөздөрүбүз.

Кайырма:

Суранам кетпесеңиз ичим тыз-тыз,
Жактыңыз махабаттын отун укмуш.
Жылытып ошол оттун илебине,.
Жанымда дагы бир аз,
Жанымда дагы бир аз отуруңуз.

Азыр сен алыстасың, менден узап,
Арадан өтсө дагы канча убак.
Элесиң эстен кетпей туруп алды,
Жүрөгүмө салдың эле,
Салдың эле кандай тузак?

Табылып бактысына, таалайына,
Табылдың кандай жандын маңдайына?
Кыйналып жүргөнүмдү сездиң бекен,
Жүрөгүмө салдың эле,
Салдың эле кандай тузак?

Сезимди сооротомун, унуттум деп,
А бирок, чындыгында, андай эмес.
Мен сенден үмүтүмдү үзсөм дагы,
Жүрөгүмдө жашай берет,
Жашай берет сүйкүм элес.

Канча жолу ыйлабаймын десем да,
Тагдыр мени сынаганын койбоду.
Таштабайм деп убадаңды берсең да.
Буйрубады бизге турмуш жолдору.

Кайырма:
Ыйлатпачы, ыйлатпачы,
Ансыз деле ыйлап жүрөм.
Кыйнабачы, ырбатпачы,
Жаратымды муңдан бүткөн,
Ыйдан бүткөн.

Бул тагдырдын таш боорлугун карачы,
Бир-бирине ашыктарды кошпогон.
Менден жаным өзүңдү алып качпачы,
Таба аламбы эми сага окшогон?

Кайырма:

Болбосо дейм биздикиндей тагдырлар,
Кол кармашып сүйүү балын ичпедик.
Жаратымды мезгил гана дарылаар,
Ал күндөрдү кала берем эскерип.

Кайырма:

Сүйүү отун өчүрбө,
Жүрөсүң сен көңүлдө.
Таарынбастан, секелегим,
Шерик болчу өмүргө.

Кайырма:
Таарынбачы, таарынба,
Жакшы күндөр алдыда.
Келин болчу түбөлүккө,
Мен чоңойгон айылга.

Бой көтөрүп керилип,
Терс бурулба телмирип.
Таарынычың жаза албай,
Жүдөп бүттүм эзилип.

Кайырма:

Эркем, эркем, эркем, ай,
Эркелетер бекем, ай?
Өзүң менен түбөлүккө,
Өмүр сүрөр бекем, ай?

Таарынбачы, таарынба,
Жакшы күндөр алдыда.
Келин болчу түбөлүккө,
Мен чоңойгон Аксыга.

Бөлүшөм досум кайгыңды,
Азаптуу күндө калдыңбы,
Кан жутуп турсаң, кайгырып,
Кантейин каргайм тагдырды.
Иий, оо-ээй, тагдырды, тагдырды...

Кайырма:
Сенин энең, менин энем,
Кимге канча өмүр берген
Ыйлабачы эми досум,
Кайрат кылчы ыйлай бербей,
Энесинен айрылгандан,
Эх, досум жалгыз белең сен,

Бул дүйнөдө жалгыз белең сен.

Боору таш ажал сордубу,
Оо, досум көрбөй тоюңду.
Энекең кетти оо, дүйнө
Кара жер эми тойдубу.
Иий, оо-ээй, тойдубу, тойдубу...

Кайырма:
Сенин энең, менин энем,
Кимге канча өмүр берген
Ыйлабачы эми досум,
Кайрат кылчы ыйлай бербей,
Энесинен айрылгандай,
Эх, досум жалгыз белең сен,

Бул дүйнөдө жалгыз белең сен.

Апаке, чарчадың го түйшүктүн сапарынан,
Жашырып билдирбейсиң кабагыңдан.
Баарысын көрүп турам, Буурул баскан саамайыңдан.

Бар болчу бактыбызга,
Медерим, кагылайын.
Апаке, аман жүрчү,
Апаке, аман жүрчү, анайын.

Мезгилдер шашса дагы, карыбас болсоң кана,
Ошону тилей берем, жаным апа.
Жашарып жылдан-жылга,Тоо гүлүндөй турсаң кайра...

Берейин жаштыгымды,
Берекем, кагылайын.
Апаке, карыбачы,
Апаке, карыбачы, анайын...

Мен эми барктап билем, апаке, эмгегиңди,
Өстүрүп адам кылдың тентегиңди.
Сезбепмин ойноп жүрүп,
Карылыкка келгениңди.

Бар болчу бактыбызга,
Байлыгым, кагылайын.
Апаке, аман жүрчү,
Апаке, аман жүрчү, анайын.