Өмүрдү арнайт десем,
Өңүмдү саргайттың сен.
Ый болбой тагдырыма,
Ыр бойдон калбайт белең.

Бардыгын кечирчи деп,
Барбаймын экинчи ирет.
Ак сүйүү ыйлайт мага,
Атасыз жетимсиреп.

Гүл өмүр сынбайт дегем,
Өзүңө сунбайт белем.
Жоо болбой бир көзүмө.
Тоо бойдон турбайт белең.

Кечирчи, кечирчи деп,
Келбегин экинчи ирет.
Ак сүйүү ыйлайт сага,
Атасыз жетимсиреп.

Бейкапар күлбөйт белек,
Бирге өмүр сүрбөйт белек.
Түн болбой жылдызы жок,
Күн бойдон жүрбөйт белек.

Күтсөк да кечирчи деп,
Гүлдөбөйт экинчи ирет.
Ак сүйүү ай талаада,
Армандуу жетимсиреп.

Кечирчи, кечирчи деп,
Келбегин экинчи ирет.
Ак сүйүү ыйлайт мага,
Апасыз жетимсиреп.

Барбаймын экинчи ирет...
Келбегин экинчи ирет...

"Жан кызым" деп мен колуңдан жетелеп,
"Апакелеп" куурчак ойноп секелек.
Ар нерсени сурай берген божурап,
Кыз болчусуң, чачы өрүмгө жетелек.

Кайырма:
Мейли кызым барагой,
Бактыңды издеп табагой.
Айдай болуп жаркырап,
Жылдыз болуп жанагой.
Ак жол кызым барагой,
Бактыңды издеп табагой.
А, дегенде, ай кызым,
Кайненеңе жагагой.

Алыш үчүн апакеңдин мурасын,
Чоң турмушка аттанганы турасың.
Адебиңе, алган жарың арзысын,
"Кайсыл жердин кызы экен?" деп, сурасын.

Кайырма:

Ак жолтой бол, алганыңа терең бол,
Кабак түйбөй, кайын журтка кенен бол.
Турмуш кандай көрсөтсө да сыноосун,
Жарың менен бардыгына белен бол.

Из калтыр бул дүйнөдө, ансыз да өмүр кыска,
Атыңды айтып урпак, иштериң болсун нуска.
Из калтыр бул дүйнөдө, жакшылык ишиң менен,
Акындар ыр жазышсын, канаттуу сезим менен.

Из калтыр бул дүйнөдө, акыйкат сөзүң менен,
Эч качан ушак айтпа, көрбөсөң көзүң менен.
Из калтыр бул дүйнөдө, боорукер сезим менен,
Көңүлдү калтырбайлы, баары өтөт бул дүйнөдөн.

Артыңда из калтыргын, ак эмгек кызмат менен,
Унутпай элиң жүрсүн, кетсең да бул дүйнөдөн.
Из калтыр бул дүйнөдө, атанын уулу деген,
Ашыкча мүлк жыйнаба, ал кетпейт өзүң менен.

Из калтыр бул дүйнөдө, боорукер сезим менен,
Көңүлдү калтырбайлы, баары өтөт бул дүйнөдөн.
Ашыкча мүлк жыйнаба, ал кетпейт өзүң менен.

Жалжал көздүү, жапжаш элең анда сен,
Жаз күнүндө жагымдуу элең, жанга сен.
Комуз элең, кыл тагылып күүлөнгөн,
Чолпон элең, балбыл жанган таңда сен.

Андан бери сан күн өттү арыштап,
Ал күндөрдөй сен да кеттиң алыстап.
Арыздашпай алысташың себепсиз,
Азыр дагы бир мен үчүн табышмак.

Сен куш болдуң кокус колдон качырган,
Сен гүл болдуң бир суктантып жашынган.
Арабызды айлар, жылдар бөлсө да,
Ашыктыгым бир өзүңө, ашыганы ашынган.

Жаным даяр сен дегенде балкыган,
Багым даяр сени күтүп аңкыган.
Кадырыңа жетер кезим ушул кез,
Кайкып учуп кайра келчи, каркырам.

Ал мезгил менин эсимде,
Али да турат сезимде.
Ар дайым күтүп барчумун,
Анда да алтынчы күнү кечинде.

Чырдашпай келип чечимге,
Чыгарбай сырды эч кимге.
Аттестат алдың, сөз бердиң,
Анда да алтынчы күнү кечинде.

Эртелеп барсам бешимде,
Экзамен бүткөн мезгилде.
Ашыкпа дедиң, той болот,
Анда да алтынчы күнү кечинде.

Сайраган булбул тилиндей,
Көшүтүп көзгө илинбей.
Жаш кезиң өтөт турбайбы.
Жадырап-жайнап билинбей.

Селкилер менен алышып,
Бозойлор менен жарышып.
Жүргөн кез түшсө эсиме,
Жүрөгүм кетет сайышып.

Чечедей болуп кадала,
Чыкпайт го ал кез санаада.
Чачымды бурул басса да,
Картайтпайт мени замана.

Жар бойлоп, чие тапса, санап жешкен,
Жаш кезде шоктук кылып, таяк жешкен.
Таппаймын берер дүйнө досторума,
Тандашып, жакшы кызды "аяш" дешкен.

Кайырма:
Досторум, ыйманга жол салгылачы,
Досторум, эл деп күйүп, жангылачы
Өзгөрсүн жакшы жакка тагдырыңар,
Өзүңөр ушул бойдон калгылачы.

Сүрөшкөн, күлүк болсом жарыштагы,
Таптаган, саяпкерим алыстагы.
Сезилет силер менен чечилчүдөй,
Досторум, турмушумдун табышмагы.

Кайырма:

Мен азыр арзуу, үмүт ынагымын,
Сүйүүнүн берипсиңер гүл азыгын
Силердей асылдарга кошконуна,
Миң ирет жаратканга ыраазымын.