Эсеби жок бийигиңде жылдыздын,
Эзелтеден мыйзамы бул турмуштун.
Эли жерин көктөн колдоп турганга,
Жылдыз болуп учат жаны кыргыздын.

Кайырма:
Асман, асман жыртылбайсың, сынбайсың,
Арбап көздү бир ордуңан жылбайсың.
Асман, асман кээде булут жамынып,
Адамдардын тардыгына ыйлайсың.

Жалгыз сени эч ким албайт энчилеп,
Жашап келет, ачык асман эл тилеп.
Көз алдыңан канча заман өтсө да,
Көгөрөсүң сыр алдырбай, мелтиреп.

Кайырма:

Асман, асман көөнөрбөйсүң,сынбайсың,
Ай жылдыздар айланса да жылбайсың.
Асман, асман кээде булут жамынып,
Адамдардын тардыгына ыйлайсың...

Түбүң барбы, кимдер ченеп айта алат?
Түгөнбөйсүң түбөлүгүң байкалат.
Кең дүйнөгө батпай жүрүп акыры,
Мен ишенем, жаным сенден жай табат.

Кайырма:
Асман, асман эскирбейсиң сынбайсың,
Ай ааламды алтын күнгө нурдайсың.
Асман, асман кээде булут жамынып,
адамдардын тардыгына ыйлайсың...

Мен сага жолугушум керек эле,
Тагдырдын буйруп койгон бир жеринде.
Калаанын кыйма-чийме көчөсүндө,
Болбосо ашуулардын туу белинде.

Кайырма:
Мен сага жолугушум керек эле,
Кыштабы же жаздабы, бир мезгилде.
Чыгыштан супа салган ак таңда,
Же болбосо, боз мунарык кеч бешимде.

Мен сага жолугушум керек эле,
Биз түшкөн өмүр деген бул кемеде.
Болжолдуу жерибизден жолугушар,
Болбосо буйтап өтүп кеттикпи же?

Кайырма:

Мен сага жолугушум керек эле,
Тагдырдын буйруп койгон бир жеринде.
Калаанын кыйма-чийме көчөсүндө,
Болбосо ашуулардын туу белинде.

Кайырма:

Байлык үчүн бул дүйнөгө келбегем,
Бакыт издеп Ала-Тоону жердегем.
Ардагымды жолдон кантип жоготтум?
Арманымды агызамын жел менен.

Бөпөлөгөн махабатым өлбөстөй,
Көкөлөгөм кайгы-муңга көнбөстөй.
Көл булуттар, мен силердей буулугуп,
Көз жашымды төгөм, бирок көргөзбөйм.

Кайырма:
Булуттар, булуттар,
Жандап өтпөй, жалгыздыкты унуткар,
Жанды жууп сал жамгырыңа, булуттар.

Күзгө жетпей саргаябы гүл өңүм?
Күүгө келбей, күтөт кимди жүрөгүм?
Мендей бирөө жалгыздыгын жашырбай,
Мээрим издеп жүргөндүгүн билемин.

Уялаган жан дүйнөмдүн боштугун,
Убайымдуу ойлор, кош бол, кошкунуң.
Учкум келет жаз чакырган дүйнөгө,
Уккум келбейт канатымдын жоктугун.

Кайырма:

Өзөгүнөн жанып турган тоо сымал,
Өмүр өчпөйт, чагылгандай оту бар.
Көңүл көчөт жамгыры көп жактарга,
Көл булуттар, катарыңа кошуп ал.

Бактым кайда, жер кезейин жел менен,
Бактым кайда, кезикпейбиз эмнеге?
Бактым кайда, баратамын тосуп ал,
Байлык үчүн бул дүйнөгө келбегем.

Кайырма:

Эмненидир мен сага арноом керек,
Көз көрүшүү болбойт го кайрадан бир.
Ал күндөрдө түбөлүк калгым келет,
Эмненидир мен сага арноом керек.

Кайырма:

Сен кайдасың бул күндө мен кайдамын,
Боз жоргодой таң ашчу жайдакталдым.
Биз жоголдук экинчи кайрылбайбыз,
Сен кайдасың бул күндө мен кайдамын.

Жакшы ыр жазып мен сага арноом керек,
Барбы алдыда көздөшүү эч ким билбейт.
Ошол түнгө кайрадан баргым келет,
Жакшы ыр жазып мен сага арноом керек.

Кайырма:

Сен кайдасың бул күндө мен кайдамын,
Боз жоргодой таң ашчу жайдакталдым.
Биз жоголдук экинчи кайрылбайбыз,
Сен кайдасың бул күндө мен кайдамын.



Өзүмдү-өзүм мен эми алдоом керек,
Качандыр бир кездерде жолугам деп.
Ушул ырды жакшы деп арноом керек,
Өзүмдү-өзүм ошентип алдоом керек.

Кайырма:

Сен кайдасың бул күндө мен кайдамын,
Боз жоргодой таң ашчу жайдакталдым.
Биз жоголдук экинчи кайрылбайбыз,
Сен кайдасың бул күндө мен кайдамын.

Көк майсаң көркөм тектирдин,
Гүлдөрүн искеп көп тердиң.
Сыланган сулуу кызгалдак,
Сыймыгы белең көктөмдүн? 2 жолу

Кубанып карап күлүпмүн,
Аралай басып жүрүпмүн.
Көктөмдү сүйгөн кызгалдак,
Күлкүсү белең жигиттин? 2 жолу

Куудуң да кыштын ызгаарын,
Ордуна өстүң муз-кардын.
Көктөмдү сүйгөн кызгалдак,
Курдашы белең кыздардын? 2 жолу
Көктөмдү сүйгөн кызгалдак,
Курдашы белең кыздардын? 2 жолу

Сүйүүдөн башталып бул дүйнө кулпунат,
Гүл дагы таш жарып сүйүүгө умтулат.
Деңизге теңелер сездиңби тереңин,
Чөкпөсүн кемеңер, түшүрбө желегин.
Сүйбөсөң сен эгер жашадым дебегин.

Кайырма:

Сүйүүсү бар күндөр керемет, күйүп-жанып жүргөн керемет.
Баарыбызга ырыскы себелеп, бар экени дүйнөнүн керемет.
Сүйүү жолу шакектей тегерек, жүрөк тапсаң экен керемет.
Күйүнсөм да кеткениң неге деп, дүйнөдө бар экениң керемет.

Бирөөлөр жаңырып ардагын тапкандай,
Бирөөлөр жаңылып арманга баткандай.
Түн келсе тооруган ишенгин ар убак,
Күн чыга жолуңан нуруна дарылап,
Сүйүүдөн ооруган сүйүүдөн айыгат.

Кайырма:

Сүйүүсү бар күндөр керемет, күйүп-жанып жүргөн керемет.
Баарыбызга ырыскы себелеп, бар экени дүйнөнүн керемет.
Сүйүү жолу шакектей тегерек, жүрөк тапсаң экен керемет.
Күйүнсөм да кеткениң неге деп, дүйнөдө бар экениң керемет.

Таң да атты, таалайым батып баратты,
Үмүт катты, үзүлүп көздөн жаш акты.
Болду го дейм, өзүмө суроо бере албай,
Козгой албай, кансырап турган жараатты.

Кайырма:

Ак көгүчкөн, ак көгүчкөн,
Жан сырым сага бөлүшкөм.
Барбы же билбейм башка арга,
Көл кылып көз жаш төгүштөн?
Ак көгүчкөн, ак көгүчкөн,
Сырдашып сага көнүшкөм.
Билбеймин, неден жаңылдым,
Адаштым кайсыл өрүштөн?

Арман кылар айтылбай, балким, сыр калар,
Унутулар ырдалбай, балким, көп ырлар.
Ак көгүчкөн, сен дагы жалгыз, мен жалгыз,
Эгиз сыңар окшошту биздин тагдырлар.

Кайырма:

Ак көгүчкөн, ак көгүчкөн,
Жан сырым сага бөлүшкөм.
Барбы же билбейм башка арга,
Көл кылып көз жаш төгүштөн?
Ак көгүчкөн, ак көгүчкөн,
Сырдашып сага көнүшкөм.
Билбеймин, неден жаңылдым,
Адаштым кайсыл өрүштөн?

Мен үзүлбөйм, аскада гүлдөй үзүлбөйм,
Мен өкүнбөйм, чайпалып көлдөй төгүлбөйм.
Мен жанамын, күндүзү күндөй, түнү айдай,
Булуттардай, бир көрүнүп, бир көрүнбөйм.

Кайырма:

Ак көгүчкөн, ак көгүчкөн,
Жан сырым сага бөлүшкөм.
Барбы же билбейм башка арга,
Көл кылып көз жаш төгүштөн?
Ак көгүчкөн, ак көгүчкөн,
Сырдашып сага көнүшкөм.
Билбеймин, неден жаңылдым,
Адаштым кайсыл өрүштөн?

Адам болуп жаралып дүйнөгө бир келген конокпуз,
Кадырлашып калалык, бүгүн конок, эртең жомокпуз.
Кезекти кур кетирбей, тилегиңе жаркын үмүт кош,
Кейисең да кечинде, эртең менен күндү күлүп тос.
Күмүш күндөр миң, бирок, досум, түшүнгүн,
Эң кымбатың эртең эмес, ушул күн.

Кайырма:

Элиңе жүрөктү арнап салгын,
Телегей тең болуп ардакталгын.
Сездиңби шашылат өмүр шамалдай,
Мезгилди учурбай кармап калгын.

Өмүр бою өчүрбөй, жүрөгүңдү жандыр сүйүүгө,
Өткөн ишке өкүнбөй, кубанычты чакыр үйүңө.
Көңүл эзген муң жаман, көзүбүздөн кээде жаш тамып,
Бузулса да бул заман, адам бойдон калгын сакталып.
Тагдыр ушул деп таарынганың бекер кеп,
Талпына бер максатыңа жетем деп.

Кайырма:

Өзүңдү көп ичинен издеп жүрөм,
Өзүңө көңүлүмдү түздөп жүрөм.
Түшүмдө апкарып ай сен деп сүйлөп,
Өңүмдө жолукканда сиз деп жүрөм.

Сыртыңдан көзүм түшүп сукатамын,
Сөз кылса кыздар сени кызганамын.
Айлыма келер бекен бастырып деп,
Азаптуу айлуу түндө уктабадым.

Сен менен колтукташып көл бойлосом,
Ак чабак балык болуп көлдө ойносом.
Асылып чарчасаң да моюнуңа,
Кумарым канмайынча жөн койбосом.

Кайдан жүрүп сага кабылдым?
Карегиңде барбы жалының?
Жан эргитип жумшак күлгөнүң,
Жарыгыбы аткан таңымдын?

Булбулсуңбу куштар багында?
Анда келип кончу шагыма.
Кучагымдан орун берейин,
Күттүм элем, гүлүм, сагына.

Кылгырасың неге мынчалык,
Кирпигиңден сырдуу нур тамып?
Жаз гүлү болсоң, жыпарыңды чач,
Жадырасын жаным тынч алып...