Үйү болгон эзелтеден көктө жылдыздын,
Көркү ажайып, көз тандырган ээси чындыктын.
Ала-Тоодо ат салышып, бүркүт таптаган,
Мен уулумун шамал жиреп, өскөн кыргыздын.

Сыймыктанам, мактанам, жер жүзүнө жар салам,
Мен кыргыздын, мен кыргыздын, мен кыргыздын, уулумун.

Уламалуу уясындай ыйык нур куттун,
Уюткулуу улут болуп устун тургуздуң.
Кыйындыкта оттой жанып, белин чечпеген,
Мен уулумун көз ирмебес, баатыр кыргыздын.

Сыймыктанам, мактанам, жер жүзүнө жар салам,
Мен кыргыздын, мен кыргыздын, мен кыргыздын, уулумун.

Түпкүлүгүн түптөп бекем, жашоо-турмуштун,
Түк буздурбай сактап боосун таза чындыктын,
Бүт чегелеп түндүгүнө жылдыз кадаган,
Мен уулумун кут ширеткен чебер кыргыздын.

Сыймыктанам, мактанам, жер жүзүнө жар салам,
Мен кыргыздын, мен кыргыздын, мен кыргыздын, уулумун.

Батыш жактан сыдырым жел, шамал согуп,
Көк талаада мен отурдум көп ойлонуп.
Жибек сымал саамайыңды эске салам,
Шамал желпкен жоогазынды карап туруп.

Кайырма:
Кат жазам сага мен алыстан,
Зар болуп сенин элесиңе.
Бир өзүңдү теңеп жылдыздарга,
Алмаштырбаймын сени эч кимге.

Теңейм сени жоогазынга гүлүн ачкан,
Жаш бутакка эрте жазда бүрүн чачкан.
Теңейм сени жылдыздарга бүлбүлдөгөн,
Теңейм күнгө көк мейкинден нурун чачкан.

Кайырма:

Жеңиш күнү алыстагы от болуп,
Көрүнчү эле араң жанган чок болуп.
Өрттү, чаңды кечип чабуул салганбыз,
Жеңиш күнүн жакындатып алганбыз.

Кайырма:
Бул жеңиш күн майрам, даары жыттанган
Адамдардын саамайларын ак чалган
Көздөрүнөн жаш кылгырып шаттанган
Жеңиш күнү, жеңиш күнү, жеңиш күнү

Күндүр-түндүр мекенибиз эч тынбай,
Мартен мешин тектеп турган көз жумбай.
Күндүр-түндүр иште күйүп-жанганбыз,
Жеңиш күнүн жакындатып алганбыз.

Кайырма:

Апакебай, биз бүт кайра келбедик,
Шибер кечип, чуркаганды дегдедик
Европанын жарымына жөө барганбыз,
Жеңиш күнүн жакындатып алганбыз.

Кайырма:

Мезгилдин гүлү жазгы убак,
Өмүрдүн гүлү жаш курак.
Жаштыгың өтүп кеткен соң,
Жаш кезин кимдер сагынбайт.

Билинбей өткөн турбайбы,
Сезилбей кеткен турбайбы
Алтындай болгон жаш курак.

Сүйүүнүн гүлүн аралап,
Гүлдөгөн экен жаш курак.
Кыярып бара жатабыз,
Чачтарга кирип ак бубак.

Мезгилдер алга шашылат,
Алыстап бизден жаш курак.
Чачтарга кирдиң ак бубак.

Мезгилдин гүлү жазгы убак,
Өмүрдүн гүлү жаш курак.
Жаштыгың өтүп кеткен соң,
Жаш кезин кимдер сагынбайт.

Билинбей өткөн турбайбы,
Сезилбей кеткен турбайбы
Алтындай болгон жаш курак.
Мезгилдер алга шашылат,
Алыстап бизден жаш курак.
Чачтарга кирдиң ак бубак.

Кеткем жолдун узак жагына,
Келдим... көпкө узатпагыла...
Жыгытканы турат бир ыза,
Тоолор, мени кучактагыла!

Карегиме конгон элеси,
Караан турат, мага ким өзү?
Тозуп кеттим көңүл чөккөндөн,
Тоолор, мени жөлөгүлөчү!

Жакшым деген бирөө эмине,
Жабыркатты жалган кебине.
Силер гана өзгөрбөйсүңөр,
Тоолор, мени сүйөм дегиле!

Торгой болуп сайрап сагына,
Кайыл болуп келдим баарына.
Төрүңөргө чыктым бой таштап,
Тоолор, мени кучактагыла!

-Эжеке, эжеке, айтыңызчы,
Мээрим, мээрим, мээрим,
Мээрим деген эмне?
-Мээрим - мээримдүү күн,
Мээрим төккөн жериме.

Жакшы көрөм күндө эртеден,
Күндүн жайнап күлгөнүн.
Мээрим төгүп бакчамдагы,
Гүлдөрүмдү өпкөнүн.

-Эжеке, эжеке, айтыңызчы,
Мээрим, мээрим, мээрим,
Мээрим деген эмне?
-Мээрим - эркелетип,
Сени өстүргөн ата-эне.

Жакшы көрөм күндө эртеден,
Энем жайнап күлгөнүн.
“Тура кой” деп эркелетип,
Көздөрүмдөн өпкөнүн.

-Эжеке, эжеке, дагы айтыңызчы,
Мээрим, мээрим, мээрим,
Мээрим деген дагы эмне?
Мээрим - сенин атың,
Мээримдүү кыз, кичине.

Жакшы көрөм, жакшы көрөм.
Сизди, эжеке, абдан.
Мээрим төгүп ырдап берчи,
Ушул ырды башынан.
Ырдап берчи, ырдап берчи,
Ушул ырды башынан.

-Макул, ырдайын.
Анда силер айткылачы,
Мээрим, мээрим, мээрим,
Мээрим, мээрим деген эмне?
-Мээрим - эң мээримдүү,
Кең пейилдүү Жер эне.

-Азаматсыңар, балдар!
Эми чогуу ырдайлычы:
-Мээрим, мээрим, мээрим,
Мээрим деген эмне?
-Мээрим - Ата Мекен,
Мээрим төккөн элиме.

Ак жайыкта ажайып жел согот бир,
Ак жайыкты айланат ак кайыңдар.
Кайыңдарга айланып алышканбы,
Сени ээрчитип кетишкен ак кайыптар?

Кайырма:
Кайда, кантип жүрөсүң, кайбереним?
Калың жылдар билинбей кайда экениң.
Түнөгүңдөн түнү издеп таппай жүрөм,
Аман болсоң эсиңде бар бекемин?

Көйнөгүмө сыр таштап кеткен элең,
Көңүлүмө көөнөрбөс мээр салып.
Көлөкөң да көрүнбөй, кеттиң менден,
Көңүлүмдү көк туман, санаа басып.

Кайырма: