Жалжал көздүү, жапжаш элең анда сен,
Жаз күнүндө жагымдуу элең, жанга сен.
Комуз элең, кыл тагылып күүлөнгөн,
Чолпон элең, балбыл жанган таңда сен.

Андан бери сан күн өттү арыштап,
Ал күндөрдөй сен да кеттиң алыстап.
Арыздашпай алысташың себепсиз,
Азыр дагы бир мен үчүн табышмак.

Сен куш болдуң кокус колдон качырган,
Сен гүл болдуң бир суктантып жашынган.
Арабызды айлар, жылдар бөлсө да,
Ашыктыгым бир өзүңө, ашыганы ашынган.

Жаным даяр сен дегенде балкыган,
Багым даяр сени күтүп аңкыган.
Кадырыңа жетер кезим ушул кез,
Кайкып учуп кайра келчи, каркырам.

Арманда калдым кезигип,
Унута албай жүрөк эзилип.
Эстейсиңби сен да сагынып?
Тагдырыма калдым багынып.

Кайырма:
Азапка мени таштаба,
Ардагым сүйөм, садага.
Алсызмын эми өзүң жок,
Нике шакек тактың башкага.

Ашууларды бийик ашпаймын,
Турмушумда эми шашпаймын.
Сага деген жылуу сезимим,
Өчүрбөстөн ыйык сактаймын.

Кайырма:

Тилегим аппак кар эле,
Унута албай жүрөм дагы эле.
Ата-энең кылып каршылык,
Айласыздан жаным айрылдык.

Кайырма:

Ардагым, сүйөм сени...

Эртеден кечке жумуштан келбей,
Эл үчүн иштеп тамак да ичпей.
Калкымдын иши жылса деп алга,
Талыкпай ойлоп издедиң айла.

Ар бир ак чачың үзүрлүү эмгек,
Үзүрлүү эмгек жөн эле келбейт.
Унутуп үйдү берилип ишке,
Кайтасың үйгө дайыма кечте.

Атаке, сага амандык тилеп,
Жолуңду жолдоп балдарың келет.
Залкар ой-асыл насаатын айткан,
Карааның бизге күч-кубат берет.

Сый-урмат көрүп, узакка жаша,
Журтуңдан ызат көрүңүз эми.
Эмгегиң даңктап, кылганың айтып,
Ардактап жүрсүн айылдын эли.
Сыйлап бир жүрсүн айылдын эли,
Кыргыздын эли...

Өскөн жерим, Өзгөндө мен жүргөндө,
Көңүл өсөт мунараны көргөндө.
Өзгөн элин бүт дүйнөгө тааныткан,
Таланттар бар, залкарлар бар,
Эл деп жүргөн чыгаандар бар,
Баатырлар бар Өзгөндө.

Өзгөн күрүч баардык жерде макталган,
Жаңгактары жагымдуу деп баркталган.
Кара шоро, дары суусу мүрөктүн,
Жибек жолдон бүт дүйнөгө,
Бүт дүйнөгө жибек жолдон, дарылыгы таркаган.

Сууларга бай музыкадай шаркырар,
Кенен жайлоо, жаңгак токой, арчалар.
Көркөмүңө көргөн сайын ыр кошуп
Сыймыктанып мактанамын,
Мактанамын сыймыктанып,
Өзгөн жерим мактанам,
Кыргыз жерим мактанам.

Алдың бекен арзып жазган катымды?
Сездиң бекен жүрөктөгү дартымды?
Кубанычтуу кабар күтүп өзүңдөн,
Бир күндө миң кайталаймын атыңды.

Бир уксам деп жылаажындай үнүңдү,
Билдирбестен акмалаймын үйүңдү.
Үн жок, сөз жок сен тараптан, а бирок,
Оо, жароокер түтөтөсүң жүлүндү.

Жолуң тоссом жолобостон качасың,
Ак жүзүңдү аягансып катасың.
Түтөй берип түгөнөйүн деп калдым,
Чын сырыңды деги качан ачасың?

Мейли эми кат жазбагын, ашыгым,
Уяласың калп айтуудан ачыгын.
Анда, жаным, жолукканда жолдордо,
Жылмайып кой башкалардан жашыруун.

Ал мезгил менин эсимде,
Али да турат сезимде.
Ар дайым күтүп барчумун,
Анда да алтынчы күнү кечинде.

Чырдашпай келип чечимге,
Чыгарбай сырды эч кимге.
Аттестат алдың, сөз бердиң,
Анда да алтынчы күнү кечинде.

Эртелеп барсам бешимде,
Экзамен бүткөн мезгилде.
Ашыкпа дедиң, той болот,
Анда да алтынчы күнү кечинде.

Мен сага арнаганы,
Гүлдесте тандаганы,
Баратам көңүл шайма-шай
Кыялдар орундалып,
Чуркасам жолум тарып,
Сүйлөсөк экен жайма-жай
Өзгөнү көзгө илбей,
Таманым жерге тийбей,
Баратам сага жакканы,
Алгачкы, акыркымды,
Бир келген бакытымды,
Баратам сенден тапканы.

Кайырма:
Жамгырда, жаанда калып,
Гүлдесте кармап алып,
Келе жатканын карачы.
Жылмайып койбодуң да,
Суу болгон колдоруңда,
Канча гүл даана саначы
Жөн эле койсоң болмок,
Көңүлүм ансыз тоймок,
Өзүңдү көргөнүм жетет.
Сүйүүнүн мааниси бар,
Жөн эле бере бербейт,
Гүлдүн да кадыры кетет.

Так санды болжогонмун,
Алганда ойлогонмун,
Түгөйү менен болсо деп.
Гүл берип көрбөптүрмүн,
Маанисин билбептирмин,
Сурабай алганым башка кеп.
Алдыңда билбей турам,
Гүлдү эми кантип сунам,
Ойлорум кетти чачырап.
Жетсем деп жүгүрөмүн,
Билбепмин күбүлгөнүн,
Кайчылап салчы, кайчылап.

Кайыл болуп көп короткон убагыма,
Качан болсо кабыл алып турарыма.
Келем жалгыз мен өткөрүп өмүрүмдү,
Ишене бер күтөрүмө, чыдарыма.

Күн карайып, карбаластан калганында,
Ак шам болуп жангым келет маңдайында.
Тагдырыңа кээде өнсүп капалансаң,
Балкаймактай көлкүгүм бар таңдайыңда.

Уктай албай өткөрдүм көп убагымды,
Эшик жакка тосуп коюп кулагымды.
Дарегимди издеп, таппай жүрбөсүн деп,
Өчүрбөстөн жатам түндө чырагымды.

Жашоо, жашоо, жашоо керемет,
Бул жашоодо, өмүр бир келет.
Ошондуктан достор келгин ырдайлы
Күлкү менен шаттык бизди термелтет.

Кайырма:
Боло электе бир арман,
Ырдагыла жаштар, ай
Биздин заман нур заман
Шаттангыла жаштар, ай.

Өмүр деген чында учкан көпөлөк,
Убагында учат бийик көкөлөп.
А кез, кезде жашоом болуп бир кызык,
Жүрбөй калат такыр эле жөрмөлөп.

Кайырма:

Өмүр деген тунук, бир аккан дайра,
Агып кетсең дайра, кайрылбас кайра.
Күч-кубатың барда ойноп, күл, иште,
Кете электе өмүр кайрылбас жайга.

Кайырма:

Өтсө дагы жылдар, жылдар арадан,
Өчпөсө экен шаттык, шаттык заманам.
Бактылуу бол достор, аман бол элим,
Тилегеним ошол, жалгыз кудайдан.

Кайырма:

Мөлтүрөгөн тунук булак шылдырап,
Назик желге жазгы жамгыр тыбырап.
Махабаттын өлбөс күүсүн терметип,
Тээ алыстан торгой үнү угулат, угулат.

Кайырма:
Эй, кыздар, эй, кыздар, эй, кыздар,
Келбейлиби бак аралап бир басып,
Көңүлдөгү айтылбаган сырларды,
Чечпейлиби бирге олтуруп, сырдашып.
Эй, кыздар, эй, кыздар, эй, кыздар,
Жүрбөйлүбү айлуу түндө бир басып.
Жымыңдашкан жылдыздардын алдында,
Кол кармашып сүйүү ырын,
Кол кармашып жаштык ырын,
Шаттык ырын ырдашып.

Кеч да кирди, көктө жылдыз жымыңдап,
Ай баратат сүйүү ырына ыр улап.
Ээнсиреп бак-дарактар арасы,
Кыз-жигиттер келсе экен деп шыбырайт.

Кайырма:

Бирге учуп, бирге отуруп жанашып,
Биз тааныштык сын көз менен карашып.
Сапарлашым, сага арнап ыр окуйм,
Самолётто сапар тартып баратып.

Кайырма:
Ар убактта шыдыр болсун жолуңуз,
Аткарылсын ар бир максат оюбуз.
Суранамын чын жүрөктөн бул ырды,
Эстеликке кабыл алып коюңуз.

Адам деген бир жаралат өмүрдө,
Ойноп-күлгүн кайгы-муңга чөмүлбө.
Саламат бол, кайда жүрсөң унутпа,
Самолётто сапарлашың жөнүндө.

Кайырма:

Ыр ырдадым баратканда асманда,
Тең берерсиң термелүүңдү жазганга.
Мен бактылуу болор элем эгерде,
Сен жөнүндө оюм ишке ашканда.

Кайырма: