Эй, эй, адамдар,
Каалаганым амандык.
Тынчтык болуп өлкөмдө,
Болбосо экен жамандык,
Болбосо экен касчылык.

Кайырма:
Биздин заман - нур заман,
Ушул заман - гүл заман.
Ден соолугуң болбосо,
Бул заманда эң жаман.

Ой, ой, адамдар,
Күлүп өмүр сүргүлө.
Өмүр кургур бир келет,
Жашоо баркын билгиле.

Ой, ой, адамдар,
Каалаганым ден соолук.
Ден соолугуң болбосо,
Калдың дей бер кор болуп.

Биздин заман - нур заман,
Ушул жыргал, гүл заман.
Ынтымагың болбосо,
Бул заманда эң жаман.

Түндүк, түштүк болбойлу,
Баарыбызга тең заман.

Кар жаады, жердин бети алтын тон жамынды,
Кар жаады, өмүр энчи биз жакка камынды.
Карачы карды, уялтат күлмүңдөй,
Жер энекенин ак, асыл сүтүндөй.

Кайырма:
Жаңы жыл, жаш өмүрүң сүргүн,
Жаңы жыл, жан эргитсин күлкүң.
Кубанычка бөлөп бизди,
Жаңырсын, Жаңы жыл, сенин үнүң.

Бүгүн мына жыл айланып,
Күлгөнсүйт сумсая.
Аткан таңда кош айтабыз өнөк эски жылга,
Эмнени белек кылсам деп издебе.
Тынчтык ала кел, жетет ошол бизге.

Кайырма:

Эсимде жаштык бактары,
Эсепсиз эле түрлөрү.
Эңилсе бизге шактары,
Эринин тосчу гүлдөрү.

Жадымда жаштык көктөмү,
Жашылга жашыл жарашчу.
Жалбырак турса өпкөнү,
Жоодурап гүлдөр карашчу.

Кайырма:
Ошонун баары эсимде,
Ошонун наары эсимде.
Ой чулгап турган кезимде,
Ошолор түшөт сезимге.

Жалындап күйгөн өрттөгү,
Жарк эткен издер табылчу.
Жымыңдап күйгөн көктөгү,
Жылдыздан чырак жагылчу.

Беш көкүл элең гүл бурап,
Бейиштен келген перидей.
Булбулду коштоп үндү улап,
Басчу элең назик берилей.

Кайырма:

Эмненидир мен сага арноом керек,
Көз көрүшүү болбойт го кайрадан бир.
Ал күндөрдө түбөлүк калгым келет,
Эмненидир мен сага арноом керек.

Кайырма:
Сен кайдасың бул күндө мен кайдамын,
Боз жоргодой таң ашчу жайдакталдым.
Биз жоголдук экинчи кайрылбайбыз,
Сен кайдасың бул күндө мен кайдамын?

Жакшы ыр жазып мен сага арноом керек,
Барбы алдыда көздөшүү эч ким билбейт.
Ошол түнгө кайрадан баргым келет,
Жакшы ыр жазып мен сага арноом керек.

Кайырма:

Өзүмдү-өзүм мен эми алдоом керек,
Качандыр бир кездерде жолугам деп.
Ушул ырды жакшы деп арноом керек,
Өзүмдү-өзүм ошентип алдоом керек.

Кайырма:

Аыйыл ичи караңгы,
Козгойт ички санааны.
Таң ыр атылган таңдай,
Жаңы жолго аттанды.
Айыл колун булгалай,
Тургансыды бизди узатып,

Кайырма:
Айылым ай, айылым ай,
Балачактын ширеси.
Айылым ай, айылым ай,
Алтын чактын элеси.

Дагы келербиз кайра,
Айлар айланып жылга.
Дагы күндөгү сырдай,
Сенин жылуу кучагыңдай.

Кайырма:

Таң шооласы нур чачканда,
Тал-теректер бүр ачканда.
Кыр-кырлардан кол булгалап,
Кызгалдактар гүл ачканда.

Кайырма:
Алга сүрөп үмүт гана,
Алоолонуп күйүп жана.
Бар жогуна кайыл болуп,
Барам сага, барам сага.

Жылдыз көктө тагылганда,
Жылгадан суу агылганда.
Алтын сөйкө сыяктанып,
Ай кайрадан жаңырганда.

Кайырма:

Дайра толуп чамынганда,
Дарак жоолук салынганда.
Санаам сары саман болуп,
Сага карай агылганда.

Кайырма:

Жолугуштук биз капыстан,
Жайдын кечинде.
Мага арнаган кызыл гүлүң,
Дале эсимде.

Ушул күнүм эстен кетпейт,
Эстен кетпейт, сенин гүлүң.

Кайырма:
Жалгыз сени күтө берем,
Тунук булагым.
Бирге айтып чечишели,
Сүйүү сырларын.
Ойлойм сени.

Ойлойм сени, күтөм сени,
Күндө кечинде.
Келм деген убадаңа,
Ишенип сага жүрөмүн мен.
Сагындым мен өмүр гүлүм,
Өмүр гүлүм сенин гүлүң.

Кайырма:

Адырдагы аппак гүлдү көрөм,
Аппагына кызыгып аны терем.
Аппак көйнөк кийинген, эй, сулуу кыз,
Колумдагы аппак гүл сизге берем.

Эй, сулуу кыз, токтой туруңуз!
Колумдагы аппак гүл сизге берем.

Кыр- кырлардан кызыл гүлдү көрөм,
Кызылына кызыгып аны терем.
Кызыл көйнөк кийинген эй, сулуу кыз,
Колумдагы кызыл гүл сизге берем.

Эй, сулуу кыз, токтой туруңуз!
Колумдагы кызыл гүл сизге берем.

Суу боюнан сулуу гүлдү көрөм,
Сулуусуна кызыгыл аны терем.
Сырлуу көйнөк кийинген эй, сулуу кыз,
Колумдагы сурлуу гүл сизге берем.

Эй, сулуу кыз, токтой туруңуз!
Колумдагы аппак гүл сизге берем.
Эй, сулуу кыз, токтой туруңуз!
Колумдагы кызыл гүл сизге берем.
Эй, сулуу кыз, токтой туруңуз!
Колумдагы сырлуу гүл сизге берем.

Береке чачып, берметин төккөн,
Борборум Бишкек жап-жашыл көктөм.
Жигит –кыз жандай, кумарлар канбай,
Гүл бакчаң таза кулбуруп көчөң.
Бишкегим сүйкүм,
Бишкегим көркөм, көктөм.

Заңгырап үйлөр салынат күндө,
Фонарлар жарык, жаркырап түндө.
Күн санап өсүп, күмүшүн төгүп,
Күлкү, шаң гана көрүнөт көзгө.

Бишкегим гүлдө,
Бишкегим өргө.

Достукта жашап ар улут келет,
Ала –Тоом коштоп күч, кубат берет.
Ай, күнгө жетип, ааламга кетип,
Атыңды сенин жокко дейм билбес?

Өркүндөп,өскүн шаарым Бишкек,
Гүлдөй бер күндө борборум Бишкек.

Аксаткындын селкинчек,
Андай теппей мындай теп.
Бурулчанын селкинчек,
Бурбай теппей мындай теп.
Ойноп,ойноп алгыла,
Ойрон калаар бул дүйнө.
Күлүп,күлүп алгыла,
Күмүрөң калаар бул дүйнө.

Жашыл жоолук дүрдөй жан,
Жаңы ачылган гүлдөй жан.
Кызыл жоолук гүрдөй жан,
Кыз-келиндер гүлдөй жан.

Кайырма:

Бурулчанын селкинчек,
Бурбай теппей мындай теп.
Сүйүмкандын селкинчек,
Сүйлөп тепчи келинчек.
Биз болбосок өмүрдө,
Кызыгы жок кыздар ай.
Тамылжыган жүзүңдүн,
Кызылы жок кыздар ай.

Кайырма:

Көрүндүң көзгө илине,
Көп карап а жал-жал тигиле.
Кете алгыс кылып байладың,
Керемет сүйүү жибине.

Сезимиң мага билдире,
Себепкер сенсиң ириде.
Чыга алгыс кылып чырмадың,
Сыйкырлуу сүйүү жибине.

Карашың мага ок болуп,
Калтырайт денем чок болуп.
Камдаган жылуу сөздөрүм,
Кабылсаң кетет жок болуп.
Көрүнбөй кайда жүрөсүң?
Көрүнсөң кетем жок болуп.

Эсимде, бала чакта сүйгөн энем,
Эси жок кызың үчүн сарсанаа элең.
Атайлап акыл сөзүң айтсаң дагы,
Кай бирде тилиң албай коёр элем.

Шок элем, өткөрчүмүн түркүн жорук,
Кез-кезде кыжырыңа тийип коюп.
Камчылап чыбык атты качканымда,
Тап берип калчусуң капа болуп.

Бирок да пейли кенен, бейпил элең,
Ачууңду тез унутуп калар элең.
Чакырып чаңды күбүп, жуундуруп,
Бапестеп тойгузчусуң тамак берип.

Арадан андан бери көп жыл өттү,
Заманам ырыскысын элге төктү.
Аттиң, ай, кандай бакыт болор эле,
Азыр мен өз колуңдан токмок жесем.

Зар болдум бир жарк этип карашыңа,
Чөмүлдүм санаалардын санаасына.
Сезимди ушул таңда улап коюп,
Сен кеттиң жылдыздардын арасына.

Жыялбайм ошол күндөн мен эсимди,
Жалдырап, тиктей берем элесиңди.
Алтыным, ак таңдардан тосоюнчу,
А, балким, ак куу болуп келесиңби?

Кымбатым, сүйгөн жарым, асыл жарым,
Жүрөктө бир жылт этет жашыл жаным.
Ак таңда, ал күндөрдү кармай албай,
Жүрөктү колдон учуп качырганым.

Кайырма:
Той, той, мына бүгүн той, той.
Той, той, мына бүгүн той, той.

Казан-казан эт кайнаар, казак досум май чайнаар,
"Казак кызга үйленмесең, капа болом" деп чыгар.
Түзүк, түзүк деп күлсөм, түркмөн досум деп жүрсөм,
Түркмөн кызга мен үйлөнүп, түгөй болом деп жүрсөм.

Кайырма:

Ороо, ороо дан толсо, орус кызыман болсо,
Орок оргон жубайым орус кызынан болсо.
Уйгур достун лагманы - лагмандардын балбаны,
Уйгур кызга үйлөнөйүн, үзүр-үзүр калганы.

Кайырма:

Дуңган досто сөз болбойт, жумуш десең жөн койбойт.
Дуңган кызга үйлөнгөндөр өмүр бою кор болбойт.
Кыр-кырына көз жетпейт, кырман толо сөз жетпейт,
Кызыктырган дайыма кыргыз кызына жетпейт.

Кайырма

Чыйрыгып күзгү суукта,
Чыдабай жүрөк куса.
Өткөндү унутамбы,
Көз жашым жүзүм жууса?

Кайырма:
Эскирген эски бакта,
Экөөбүз эки жакта.
Ээрчишип бир басчу элек,
Жалгызмын ушул тапта.
Эскирген эски бакта.

Баягы биз жолукчу,
Бактагы ак кайыңга.
Жөлөнүп жалгыз турам,
Өткөн күн бүт оюмда.

Кайырма:

Тургузган махабаттын,
Аскасы урадыбы?
Жүрөктө куса толо,
Ал гүлдөр куурадыбы?

Кайырма:

Бир мен үчүн арналса да жүрөгүң,
Бирок бар го үйдө күткөн түгөйүм.
Бакыт кушуң адаштыбы, чүрөгүм?
Боло албаймын сенин эңсеп күткөнүң.

Кайырма:
Жалгыздыктын гүлүн жеңе албасам,
Сагынганда издеп келе албасаң.
Эмне кылам сени көрө албасам?
Жубайымды сен деп кече албасам.
Кандай кылам, күтсөң баралбасам?
Таңкы жылдыз күтүп туралбаса.

Сезилбестен күндөр өттү арадан,
Биз жолуктук байкоосуздан, кайрадан.
Махабаттан сүйүү сезим арнагам,
Гүлүң берип ыйлап кайттың сахнадан.

Кайырма:
Жалгыздыктын гүлүн жеңе албасам,
Сагынганда издеп келе албасаң.
Эмне кылам сени көрө албасам?
Жубайымды сен деп кече албасам.
Кандай кылам, күтсөң баралбасам?
Таңкы жылдыз күтүп туралбаса.