Эсимде, бала чакта сүйгөн энем,
Эси жок кызың үчүн сарсанаа элең.
Атайлап акыл сөзүң айтсаң дагы,
Кай бирде тилиң албай коёр элем.

Шок элем, өткөрчүмүн түркүн жорук,
Кез-кезде кыжырыңа тийип коюп.
Камчылап чыбык атты качканымда,
Тап берип калчусуң капа болуп.

Бирок да пейли кенен, бейпил элең,
Ачууңду тез унутуп калар элең.
Чакырып чаңды күбүп, жуундуруп,
Бапестеп тойгузчусуң тамак берип.

Арадан андан бери көп жыл өттү,
Заманам ырыскысын элге төктү.
Аттиң, ай, кандай бакыт болор эле,
Азыр мен өз колуңдан токмок жесем.

Зар болдум бир жарк этип карашыңа,
Чөмүлдүм санаалардын санаасына.
Сезимди ушул таңда улап коюп,
Сен кеттиң жылдыздардын арасына.

Жыялбайм ошол күндөн мен эсимди,
Жалдырап, тиктей берем элесиңди.
Алтыным, ак таңдардан тосоюнчу,
А, балким, ак куу болуп келесиңби?

Кымбатым, сүйгөн жарым, асыл жарым,
Жүрөктө бир жылт этет жашыл жаным.
Ак таңда, ал күндөрдү кармай албай,
Жүрөктү колдон учуп качырганым.

Кайырма:
Той, той, мына бүгүн той, той.
Той, той, мына бүгүн той, той.

Казан-казан эт кайнаар, казак досум май чайнаар,
"Казак кызга үйленмесең, капа болом" деп чыгар.
Түзүк, түзүк деп күлсөм, түркмөн досум деп жүрсөм,
Түркмөн кызга мен үйлөнүп, түгөй болом деп жүрсөм.

Кайырма:

Ороо, ороо дан толсо, орус кызыман болсо,
Орок оргон жубайым орус кызынан болсо.
Уйгур достун лагманы - лагмандардын балбаны,
Уйгур кызга үйлөнөйүн, үзүр-үзүр калганы.

Кайырма:

Дуңган досто сөз болбойт, жумуш десең жөн койбойт.
Дуңган кызга үйлөнгөндөр өмүр бою кор болбойт.
Кыр-кырына көз жетпейт, кырман толо сөз жетпейт,
Кызыктырган дайыма кыргыз кызына жетпейт.

Кайырма

Чыйрыгып күзгү суукта,
Чыдабай жүрөк куса.
Өткөндү унутамбы,
Көз жашым жүзүм жууса?

Кайырма:
Эскирген эски бакта,
Экөөбүз эки жакта.
Ээрчишип бир басчу элек,
Жалгызмын ушул тапта.
Эскирген эски бакта.

Баягы биз жолукчу,
Бактагы ак кайыңга.
Жөлөнүп жалгыз турам,
Өткөн күн бүт оюмда.

Кайырма:

Тургузган махабаттын,
Аскасы урадыбы?
Жүрөктө куса толо,
Ал гүлдөр куурадыбы?

Кайырма:

Бир мен үчүн арналса да жүрөгүң,
Бирок бар го үйдө күткөн түгөйүм.
Бакыт кушуң адаштыбы, чүрөгүм?
Боло албаймын сенин эңсеп күткөнүң.

Кайырма:
Жалгыздыктын гүлүн жеңе албасам,
Сагынганда издеп келе албасаң.
Эмне кылам сени көрө албасам?
Жубайымды сен деп кече албасам.
Кандай кылам, күтсөң баралбасам?
Таңкы жылдыз күтүп туралбаса.

Сезилбестен күндөр өттү арадан,
Биз жолуктук байкоосуздан, кайрадан.
Махабаттан сүйүү сезим арнагам,
Гүлүң берип ыйлап кайттың сахнадан.

Кайырма:
Жалгыздыктын гүлүн жеңе албасам,
Сагынганда издеп келе албасаң.
Эмне кылам сени көрө албасам?
Жубайымды сен деп кече албасам.
Кандай кылам, күтсөң баралбасам?
Таңкы жылдыз күтүп туралбаса.

Адыр-адыр тоолордо жүргөндүгүм, аа,
Акылымдан адашып сүйгөндүгүм, аа.
Сезимдердин сезилер назик кылдары,
Ошол адыр тоолордун ак гүлүндөй, аа.

Кайырма:
Аппагым, ай, аппагым, аппагым менин,
Айлап, жылдап, кылымдап тапканым менин.
Алтынга да, айга да, күнгө да эми,
Алмаштыра албаймын, аппагым сени.

Бийик-бийик тоолордо жүргөндүгүм, аа,
Бийиктигин талашып сүйгөндүгүм, аа.
Ойлогонум, ойлорум, күлүк ойлорум,
Ошол бийик тоолордун ак карындай, аа.

Кайырма:

Махабаттын ак жолун баштаганым, аа,
Кадамдарым алыска таштаганым, аа.
Калем-калем кашыңды, чийме кашыңды,
Чыбыгына чырмалып калгандыгым, аа.

Кайырма:

Мокок болуп далайга жүргөндүгүм, аа,
Мончок, кара көзүңдү сүйгөндүгүм, аа.
Мажүрүм тал көлөкөлөп кылымдар аккан, эй,
Ак тилегим Ак-Бууранын тилегиндей аа.

Кайырма:

Көргүм келип күндө сени,
Көңүл эңсеп, самаймын.
Үмүтүмдү үзө албай,
Келчү жолуң караймын.
Колумдагы кызыл гүлүм,
Ал да сени күткөнсүйт.
Өмүр бою сени сүйүп,
Күтүүгө мен жараймын

Кайырма:
Өмүрлүү бол, өксүбөгүн,
Бакыт гүлүн тере бер.
Көбөйсө экен жүрөктөгү,
Сүйүү баскан желелер.
Мөлтүрөгөн көздөрүңдөн,
Мен садага болоюн.
Бир да сулуу кыз көрбөдүм,
Бир өзүңө теңелер.

Сөздөрүңдү уккум келип,
Күлгөнүңдү сагынам.
Жарашасың, төп келесиң,
Мага бардык жагынан.
Сен да мени сагынасың,
Күндө бир маал жол карап.
Жакшы көрөм, жакшы көрөм,
Сени, жаным, баарынан.

Кайырма:

Ачык айтчы, жашырбачы,
Болбоймунбу убара?
Арманыма арман улап,
Ары көздөй улаба.
Ак сүйүүмдү ыраа көрбөйм,
Бир өзүңдөн башкага.
Өмүр бою бир болом деп,
Берем сага убада.

Кайырма:

Ушул ырым сага арнадым,
Оо, сүйгөнүм, менин ардагым.
Сүйүп жүрүп сага жетпедим,
Кимге айтам эми арманым?

Кайырма:
Алыстаса менден карааның,
Аянычтуу карап каламын.
А сен болсо кете бересиң,
Кучагында бөлөк баланын.
Алыс кетсе менден карааның,
Кызганычтуу карап турамын.
А сен болсо кете бересиң,
Кучагында бөлөк баланын.

Бар экен деп уккам сүйгөнүң,
Менден башка бөлөк жүргөнүң.
Тагдыр деген ушул турбайбы,
Сүйгөнү менен бирге кылбайбы?

Кайырма:

Кетсең эми кете бергиниң,
Эми сени көрөр бекенмин?
Түбөлүккө эстеп жүрөрмүн,
Сени менен жүргөн күндөрдү.

Кайырма:

Сизди сүйөм, кыз өппөгөн жигиттей,
Сиз сүйдүңүз көңүлүмдү кирдетпей.
Сүйгөнүм чын өмүрүмдө биринчи,
Сүйүү деген азап экен илдеттей.

Сизди сүйөм жашыңыздан жазганбай,
Түбөлүккө тагдырыма жазгандай.
Узун түндү көз ирмебей өткөрөм,
Эмне кылам, мени баскандай.

Көкүрөктү ээлеп алды атыңыз,
Түк түшүнбөйм, кантип мага жактыңыз?
Эч бир жанды тоготпогон кыз элем,
Жүрөгүмө кандай ачкыч таптыңыз.

Бүгүн сен көрдүң бекен, байкадыңбы,
Асмандагы берметтелген жааган карды?
Мен болсо жаш балача карды кечип,
Каткырдым жаңыртып айланамды.

Кайырма:
Кар жаады, аппак жаады,
Кар жаады, бакыт жаады.
Кар жаады, аппак жаады,
Кар жаады, бакыт жаады.

Кар жаады, тыным албай жумшак жаады,
Сен анын сездиң бекен назиктигин?
Айланып алаканга конгон карлар,
Отуна эрип жатты жүрөгүмдүн.

Кайырма:
Кар жаады, аппак жаады,
Кар жаады, бакыт жаады.
Кар жаады, аппак жаады,
Кар жаады, бакыт жаады.

Кошулушуп эки жаш, жуп болуптур, жар-жар,
Кубанышып эл-журту, кут конуптур, эй, жар-жар.
Толкуп келген мейманга той баштайбыз, жар-жар,
Болушунча аянбай, бой таштайбыз, эй, жар-жар.

Алтын ордо, гүл бакча, калаалуу бол, жар-жар,
Аркаңардан ээрчиген балалуу бол, эй, жар-жар.
Ак элечек колго алып, ырдап жүргүн, жар-жар,
Жакшы менен жаманды ылгап жүргүн, эй, жар-жар.

Ырыс алды – ынтымак, билип жүргүн, жар-жар,
Ата-энеңе башыңды ийип жүргүн, эй, жар-жар.
Ак булуттан себилген кар болгула, жар-жар,
Дайым ушул жашоодо бар болгула, эй, жар-жар.

Кайырма:
Сен назик жүрөгүмдү ээлеп,
Сен менин махабатым.
Мен сенин жүрөгүңдү элеп,
Мен сенин махабатың.

Мен сүйгөн адам сен белең,
Жаным, жаным.
Жүрөгүм ысып кайнады,
Каным, каным.
Тагдырдын ушул тапканы,
Сен деп, сен деп.
Бир татсак кантет сүйүнүн,
Балын,балын.

Кайырма:

Мен күткөн адам сен белең,
Жаным, жаным.
Сезимди өрттөп дүрт этти,
Жалын, жалын.
Арманда өткөн сүйүүсүз,
Өмүр жалган.
Гүлдөсүн эми махабат,
Багым, багым.

Кайырма:

Кечте күйгөн шамыңыздан,
Кетким келбейт жаныңыздан.
Кетким келбейт эмнеге эле?
Көзүм күйүп таарынычтан,
Кызганам, ай, жарыңыздан.
Биздин тагдыр ушундай беле?

Кайырма:

Оо, байке,
Байке, байке, санаасыз кезде,
Байке, байке, сагынттың неге?
Байке, байке, ойлоймун кечке,
Байке, байке, жолуктуң неге?

Жалгыз жүрөм убайым жеп,
Жабыгамын жаным сиз деп.
Таш боор жансыз мынча эмнеге?
Торгой болуп торго түштүм.
Тосуп жолдон сизди күттүм,
Же өчүңүз менде бар беле?

Кайырма:

Канча түндөр өтүп кетти?
Канча күндөр батып кетти?
Баштагыдай жалгыз келемин.
Өмүрдө жабык күн өттү,
Өрүктөр да бүрүн төктү,
Өкүнөмүн таппай себебин.

Кайырма:

Мен эми жазды жалгыз бир жаным тоспоюн,
Раймалы болсоң, Бегимайга мен окшоюн.
Жаңы ырың созсоң, жаңырык болуп коштоюн,
Жүрөктө жүргөн, жүрөгүм сүйгөн, ай, бозоюм.

Кайырма:

Жазыл, жазыл,
Биздин сүйүү, бүтпөс ыр болуп жазыл.
Жамгыр, басыл,
Сүйгөнүм келер деп, күн, дагы ачыл.
Ачыл, ачыл,
Биздин сүйүү, махабат дастаны болуп жазыл.

Күттүргөн жазда жаз гүлү болуп келерсиң,
Мага арнап жазган жаңы ырың ырдап берерсиң.
Махабат күүсү кылымдар жүрөк козгосун,
Көңүлдө жүргөн, көңүлүм сүйгөн, ай, бозоюм.

Кайырма:

Мен сага мына минтип жагынайын,
Гүл болуп оң төшүңө тагылайын.
Болбосо бир кичине күнүң болуп,
Бир сенин маңдайыңда жагылайын.

Бак болсоң, мөмөлөрү бышып турган,
Багбаның болоюн мен суусундурган.
Гүл болсоң, кең талаада жайнап турган,
Төгөйүн жамгыр болуп жүзүң жууган.

Көл болсоң, бирде көлкүп, бирде толкуп,
Сүзөйүн толкунуңда ак куу болуп.
Жабыркап жаның кейип турганыңда,
Булбулуң болоюн мен бакка конуп.

Жүрчү, жаным, бул жерден кетеличи,
Махабаттын дайрасын кечеличи.
Өткөн-кеткен капалык унутулуп,
Жетпей жүргөн максаттарга,
Жетпей жүргөн максатка жетеличи.

Качырбачы, көзүңдү качырбачы,
Жашырбачы, жүзүңдү жашырбачы.
Ансыз деле топтолгон кусалыкты,
Арманымды, арманымды,
Арманымды чегинен ашырбачы.

Жүрчү, жаным, бул жерден качалычы,
Кыналышып бир черди жазалычы.
Армандарды жамгырдай төгүп таштап,
Муңга толгон көңүлдөрдү,
Муңга толгон көңүлдү ачалычы.

Ачтым күндөлүк дептерин,
Өткөн күндү мен эстедим.
Ах, чиркин, тунук сезимдер,
Кайдасың жаштык кездерим?

Кайырма:
Барактап ыр дептерин,
Мен жаштыкты эстедим.
Барагы бул өмүрдүн,
Балалыгым эңседим.

Эстей жүр деп сен берген,
Эстелик ыр дептериң.
Эрмеги болду жүрөктүн,
Эстетип сенин элесиң.

Кайырма:

Көңүлүм кыйбайт көңүлүң,
Өтүптүр жаштык өмүрүм.
Көрсөм деп сени кайрадан,
Көксөгөн максат-үмүтүм.

Кайырма:

Кош бол, сүйүү, бир жарк этип жок болгон,
Кош бол, сүйүү, жалын болуп, от болгон.
Кош бол, сүйүү, чагылгандай чарт этип,
Бир дүрт этип, кайра өчүп жок болгон.

Кайырма:
Буулугуп, ыйлап жаттым,
Тагдырга арман айттым.
Сүйүүдөн азап чегип,
Жок окшойт менин бактым.

Кош бол, сүйүү, көп күттүрүп, кеч келген,
Кыска өмүрдө жазым болуп кез келген.
Закым болуп өтүп кеткен махабат,
Эми сени издеп таппайм эч жерден.

Кайырма:

Кош бол, сүйүү, көңүлүмдү жашарткан,
Кош бол, сүйүү, сезимимди тазарткан.
Түбөлүккө кош дебеске аргам жок,
Кутула албай турам эми азаптан.

Кайырма:

Шаңдуу, шайыр менин наристем,
Ширинимсиң, менин периштем.
Сагындым дейсиң наздана карап,
Келгенде дайым мен иштен.
Көрүнсө менин сага карааным,
Жадырай түшөт маанайың.
Жүрөктү эзип эркелеп дайым,
Апа деп аяп калганың.

Кайырма:
Наристем, менин татынакай жыргалым,
Сеңселген тал-тал сенин саамайың.
Теңдешсиз бактыма жаралган таалайым,
Наристем менин, наристем.

Өзүңсүң менин дайым жайдарым,
Бүркөлбөсүн эч кабагың.
Өзгөлөр билбей менин сырымды,
Билесиң өзүң ар дайым.
Сен үчүн келет дайым иштегим,
Турмуштан мен көптү издеймин.
Жоругуң ойлорумду ыр кылмак,
Карасам сырдуу быйтыңдап.

Кайырма: