Жаз келип айлана жапжашыл,
Жалбырак ачыла баштаптыр.
Ак куулар катарын карасам,
Аларда өзүң жок таптакыр.

Сагынып, эстедим сени,
Эстедим сени...

Көңүлүм кусага баткандай,
Көзүмдөн ысык жаш аккандан.
Көрүнөр бекен деп карааның,
Көз албайм алыскы жактардан.

Сагынып, эстедим сени,
Эстедим сени...

Канчадан жолуңду карадым,
Канча кеч келет деп самадым.
Кыялым ээрчитип сен жакка,
Кымбатым, эң кымбат адамым.

Сагынып, эстедим сени,
Эстедим сени...
Сагындым, ай, сагындым,
Ардагым...

Мен өзүңдү күтпөй гулзардан,
Жолугууга келем талаага.
Чачтарыңды желге чачтырып,
Койсом кечир, кечир, садага.

Мен өзүңдү күтпөй кечтерде,
Кездешүүгө келем талаага.
Ак жүзүңдү күнгө күйдүрүп,
Койсом кечир, кечир, садага.

Мен өзүңдү күтпөй бий залдан
Сырдашууга келем талаага.
Үмүтүңдү жолго калтырып,
Койсом кечир, кечир, садага.

Мен өзүңдү күткөм азанда,
Иште тынбай дыйкан, садага.
Тоодой жыйнап алган түшүм, берекең
Толуп турсун жерде, элде, базарда.

Сүйүүм турат жердин кени тургандай,
Мойнумдагы ыйык аяр тумардай.
Көкүрөктө сыймык толо караймын,
Көп кыйналып жакшы бир үй кургандай.

Сүйүүм агат мелмилдеген суулардай.
Айбаттанат көлдө сүзгөн куулардай.
Таптым сайрап, элжиретет сезимди,
Таң алдында үн алышкан улардай.

Сүйүүм турат жай күнүндөй толукшуп,
Булбул сайрап, бутак сайын конушуп.
Көзүмдөн курч, көкүрөктөн ал кетер,
Унутпасмын кандай күндү жолуктук.

Бул дүйнөдө ачкан менин үнүмдү,
Жарык кылган көөдөндөгү сүйүүмдү.
Сенин гана аман жүргөн карааның,
Мен сен үчүн даңктап ырдайм сүйүүмдү.

Жалжал көздүү, жапжаш элең анда сен,
Жаз күнүндө жагымдуу элең, жанга сен.
Комуз элең, кыл тагылып күүлөнгөн,
Чолпон элең, балбыл жанган таңда сен.

Андан бери сан күн өттү арыштап,
Ал күндөрдөй сен да кеттиң алыстап.
Арыздашпай алысташың себепсиз,
Азыр дагы бир мен үчүн табышмак.

Сен куш болдуң кокус колдон качырган,
Сен гүл болдуң бир суктантып жашынган.
Арабызды айлар, жылдар бөлсө да,
Ашыктыгым бир өзүңө, ашыганы ашынган.

Жаным даяр сен дегенде балкыган,
Багым даяр сени күтүп аңкыган.
Кадырыңа жетер кезим ушул кез,
Кайкып учуп кайра келчи, каркырам.

Арманда калдым кезигип,
Унута албай жүрөк эзилип.
Эстейсиңби сен да сагынып?
Тагдырыма калдым багынып.

Кайырма:
Азапка мени таштаба,
Ардагым сүйөм, садага.
Алсызмын эми өзүң жок,
Нике шакек тактың башкага.

Ашууларды бийик ашпаймын,
Турмушумда эми шашпаймын.
Сага деген жылуу сезимим,
Өчүрбөстөн ыйык сактаймын.

Кайырма:

Тилегим аппак кар эле,
Унута албай жүрөм дагы эле.
Ата-энең кылып каршылык,
Айласыздан жаным айрылдык.

Кайырма:

Ардагым, сүйөм сени...

Эртеден кечке жумуштан келбей,
Эл үчүн иштеп тамак да ичпей.
Калкымдын иши жылса деп алга,
Талыкпай ойлоп издедиң айла.

Ар бир ак чачың үзүрлүү эмгек,
Үзүрлүү эмгек жөн эле келбейт.
Унутуп үйдү берилип ишке,
Кайтасың үйгө дайыма кечте.

Атаке, сага амандык тилеп,
Жолуңду жолдоп балдарың келет.
Залкар ой-асыл насаатын айткан,
Карааның бизге күч-кубат берет.

Сый-урмат көрүп, узакка жаша,
Журтуңдан ызат көрүңүз эми.
Эмгегиң даңктап, кылганың айтып,
Ардактап жүрсүн айылдын эли.
Сыйлап бир жүрсүн айылдын эли,
Кыргыздын эли...