Баарынан кечтим, жүрөктө жанган жылдыздар,
Аярлап күткөн ыйыктай боло алган жок.
Кол тийгиз таза, аруу деп жүргөн көп кыздар,
Мен сүйгөн бойдон жүрөктө жанып калган жок.

Үзүлүп түштү, үлбүрөк назик сезимим,
Кубаты болчу, жалындап күйгөн кезимдин.
Алоолоп эми сүйө албай калды бир жүрөк,
Күнөлүү өзүң, күнөлүү болсом кечиргин.

Бир адам эми эстебейт сени күнү-түн,
Жандырбайт эми байлантып сага үмүтүн.
Бийликтен кетүү, байлыктан кечүү опоңой,
Жоготуу сени кыямат болду мен үчүн.
Жан дүйнөм кыыйрап, акылдан атың өчүрдүм...

Көзүңдөн айланайын күлүңдөгөн,
Энеңдин тийип турган күнү менен.
Ар дайым кубанчыңда, таалайыңда,
Дүйнөдө сени менен болсун энең.

Алдыңа курман сагылайын,
Таарынтып албайын мен, жаңылайын.
Көрбөсөм, кайра-кайра өппөй калсам,
Эрмегим кармап кетет сагынайын.

Күлкүңдөн, жооругуңдан эркетайым,
Периштем бешенеме тийген айым.
Уядан канат күүлөп учканыңча,
Жаныңда энең-атаң болсун дайым.

Күчүгүм кебетеңден кагылайын,
Баласак болсом кантип жаңыртпайын.
Күн тийип, куштар сайрап сен кубанып,
Бактыңа элде тынчтык болсун дайым.

Жыпар жыт мончок жыттанган,
Каректен шоола нур тамган.
Жылаажын күлкүң шыңгырап,
Жылдызым сага суктанган.
Жаркыным кайда жоголдуң,
Жан дүйнөм эми бүт арман.

Бардым ат минип камчылап,
Агылды жылдар мынча бат?
Ырдалып барат өмүрдү,
Ансайын жүрөк муңканат.
Тагдырың болбой мен үчүн,
Алыстап күйгөн шам чырак.

Махабат бүрдөп жакындан,
Жүрсөңчү жайнап жанымда,
Жаштыктын кечир катасын,
Кайрымдуу болгун карыган,
Өмүргө бирге жуурулуп,
Өрттөнсүн кайра кабырга.

Мен үчүн дале бийик Күнсүң, Айсың,
Мамилең кыш, а бирок өзүң жайсың.
Сезимим оюм баары сени дешет,
Сен аны сезалбайсың, сезалбайсың.

Кыялда жакын басып ыктап жүрдүм,
Түшүмдө көргүм келип уктап жүрдүм.
Бир келген өмүр бирге өтсө гана,
Чын дилден мен өзүңдү сүйдүм, сүйдүм.

Өзүңдөн муктаждык бар мээрим издейм,
Чакырам махабатты келиңиз дейм.
Сүйөрүм ушул сөздөн дааналансын,
Түшүмдө сени көргөн түндү сиз дейм.

Кайрылгыс жомок кезди эске салып,
Түшүмө кирдиң бүгүн айсыз түндө.
Чыркырап жанып турдум кете албай,
Алыскы биздин аалам, биздин күнгө.

Турмушум жаным ошо түштө калып,
Боштукта аңылдаган кууруламын.
Карттанган жарам сыйрып жөн кирбедиң,
А балким, ушул түнү сен ыйладың.

Жашоого кайрыла албай турам азыр,
Сени жок окшош күндөр коштоп алган.
Сыягы башым менен кошо жатат,
Сен деген, сен, сен деген бүтпөс арман.