Бакытка алып барчу жол алыстай,
Баарына кайыл болуп,дүйнө кезели.
Сабалап, ак тилекке куштай сызып жетели,
Эгер сүйүү деңиз болсо, бирге кечели.

Башкалар арзый албас мага сендей,
Айтылса айың сөздөр, мейли түтөлү.
Жадырап, телегейи теңдей сабыр күтөлү,
Эгер сүйүү тозок болсо, бирге түшөлү.

Сүйүүнү тараза менен ченебес,
Сезим тунук бойдон турсун, төгүлбөй.
Жашоонун кыйыны жолдо кеп эмес,
Эгер кол кармашып жүрсөк бөлүнбөй.

Калбасын дүйнө кемип, көңүл толбой,
Сезимдин бийлигине жаным, көнөлү.
Ашыктык жүрөгүмө конбой өмүр өнөбү?
Эгер сүйүү бейиш болсо, бирге көрөлү.

Сыртына барып айылдын,
Сырдашкан чакты сагындым.
Түгөнбөй сырдын түйүнү,
Түбүндө аппак кайыңдын.

Ал кайың турат, өзүң жок,
Андагы айткан сөзүң жок.
Арзыган жарга кошпогон,
Ак сүйүү, сенин көзүң жок.

Жылдызын көккө таратып,
Жылмайып тоодон таң атып.
Кадыр түн тоскон кездер, ай,
Кай жакта калдың адашып?

Кайырма:

Айтылган таттуу ант калып,
Жүрөктөн кетпес так калып.
Сен кеттиң кайра кайрылбай,
Мен турам көзгө жаш алып.

Кайырма:
Ал кайың турат, өзүң жок,
Андагы айткан сөзүң жок.
Арзыган жарга кошпогон,
Ак сүйүү, сенин көзүң жок.
Эх, сүйүү, сенин көзүң жок.

Учамын сага, учамын,
Ох, жаным, жаман кусамын.
Сары оору кылган жүрөктүн,
Дарысы сенсиң кусанын.

Кайырма:
Төө ашуу менен Ала-Бел,
Жолдору татаал аман кел.
Сагындым айыл мөмөсүн,
Алма-өрүк бышса ала кел.

Учамын сага, учамын,
Ак сүйүүң менен тушадың.
Чыга албай калдым, чырмалып,
Чыгарбай тарткан тузагың.

Кайырма:

Учамын сага, учамын,
Ох, жаным, жаман кусамын,
Сары оору кылган жүрөктүн,
Дарысы сенсиң кусанын.

Кайырма:

Көз жетпейт көр дүйнөнүн тереңине,
Сөз жетпейт кайрымы жок кереңине,
Күмүштөй күндөрүмдү күүп алып,
Үлүштөй кайра мага берери не?

Октолот өргө кетип сайран өмүр,
Токтолот көргө жетип кайран өмүр.
Бир күндүк ырысыңа күлкү минип,
Миң жылдык жаш сүйүүнү байлана жүр.

Бал сындуу уу ичирген жашоо жалган,
Байлыгың, бийлигиң да кошо жалган.
Биз кетсек, комуз калат ырлар менен,
Билгенге жалгыз чындык ошол арман.

Жолоочу жол таба албай бала күндө,
Чолоо таап, айтып койбой кабарын же.
Алтындай ай жылдарды артка таштап,
Алдыда андан кымбат табаарым не?

Жылт этип күмүш күндөр калат алыс,
Жыйналбай мезгилдериң алыс, алыс.
Эң кымбат жылдарды биз жолго чачып,
Эй досум кайда шашып баратабыз?

Датымды айткым келет Теңирге мен,
Асылды теңеп койгон темир менен.
Асылды табамын деп алтын издеп,
Асылды жоготобуз өмүр деген.

Жашайбыз бала күтүп,кайрым тилеп,
Жашайбыз жадагандан кайгы-муң жеп.
Жан барда арман жоктой күлдөй жүрчү,
Жашайбыз дагы канча ай ким билет.

Бейиттер карызыңды козгоп сурап,
Адамдык парызыңды боздоп турат.
Бедериң бир ууч гана боз топурак,
Аларың бир ууч гана боз топурак.

Бал сындуу уу ичирген жашоо жалган,
Байлыгың, бийлигиң да кошо жалган.
Биз кетсек, комуз калат ырлар менен,
Билгенге жалгыз чындык ошол арман.

Армандар ичке толгонун,
Айтаарга адам болбоду.
Сыйлашып жүргөн достор көп,
Сырдаштан бирөө болгону.

Достуктун шертин танбаган,
Дайыма колдоп, жандаган.
Түйшүктүү ушул жалганда,
Күйүттө бел болгон,
Күлкүгө дем болгон,
Досу жок деги барбы адам?
Айтчы, барбы адам?

Бак-дөөлөт консо башыңа,
Ким келбейт дос деп жаныңа.
Кыйналсаң анын бири жок,
Кан досуң чыдайт баарына.

Жан досум мага көп айтты,
Кайратың болсун деп айтты.
Түйшүктүү ушул жалганда,
Сүйөөрүң көп болсун,
Санааң жок болсун,
Сабырың болсун деп айтты.
Досум көп айтты.

Кызмат дос, аш дос, акча дос,
Курчабайт сени канча дос.
Тар жолдо тизгин талашпас,
Табыла бербейт накта дос.

Достуктун шертин танбаган,
Дайыма колдоп, жандаган.
Түйшүктүү ушул жалганда,
Күйүттө бел болгон,
Күлкүгө дем болгон,
Досу жок деги барбы адам?
Айтчы, барбы адам?

Ак мөңгү тоолордон кемер курчанган,
Акак таштай шаарым, сенсиң суйкайган.
Көк тиреп үйлөрүң көкөлөп, ай,
Көчөлөр көркөм көгүш нур чалган.

Кызгалдак гүлдөрүң жылдыз тагынган,
Кымбатсың сен көргөн адам сагынган.
Биздин куттуу элдин ордосу, ай,
Кылымдап тур деп бизге салынган.

Кайырма:
Бишкек, мекен кылып, аталар жүргөн жер,
Жигит-кызы кайтарып, бекем сүйгөн жер.
Өмүр берилет баладан балага,
Өс дагы да улам жайнап, гүлдөй бер.

Делами славен будь, мой дивный город,
Сердцам простых людей, ты мил и дорог.
Напрасным будет пусть извечный спор,
Ты самый лучший город среди гор!

Кайырма:

Баратабыз, багытыбыз Ош тарап,
Жаным секет, күттүң бекен жол карап.
Сапарымда неге сага шашылдым,
Куса болуп, жолугууну мен самап.

Кайырма:
Күтчү жаным, Бишкек жолу узак да,
Мына-мына баратамын Сузакта.
Сагынычтар көкүрөккө толдубу,
Жаным секет, тосуп алчы Фуркатта.

Узун жолдо зымыраса мерседес,
Кыялымда тилеп келем жетсе тез.
Телефондун шыңгыр үнүн тындырбай,
Улам-улам жөнөтөсүң СМС.

Кайырма:
Күтчү жаным, Бишкек жолу узак да,
Мына-мына келип калдым Куршабка.
Сагынычтар көкүрөккө толдубу,
Жаным секет, тосуп алчы Фуркатта.

Сапарыбыз эч бир койду арбыбай,
Айдоочу да өчөштүбү шашылбай.
Келатабыз Отуз-Адыр аралап,
Артта калып Жны-Аргы, Садырбай.

Кайырма:
Кантем анан, Бишкек жолу узак да,
Мына-мына келип калдым Фуркатка.
Кусалыктар көкүрөккө толдубу,
Сүйүү кушу сени издей учат да.

Сени дегдеп, самап келдим узактан,
Мына-мына жолугуштук Фуркаттан.
Тараганча бизде болгон кусалык,
Жаным, эми чыгарбаймын кучактан.

Жаңы эле даамын татаарда,
Бир келген сүйүү бактысын.
Кабарың, дайның билинбей,
Кай жакка (ай) кеттиң, ак кушум.

Кайырма:
Ак кушум ай, ак кызым,
Бирге жүрчү гүлүңдөй.
Кайда жүрөсүңбелгисиз?
Кабар, дайыныңбилинбей?
Билинбей, билинбей,
Бирге жүрчү гүлүңдөй.
Кайда жүрөсүңак кушум,

Күтөм дале түңүлбөй.

А балким менден жакшыраак,
Бактыңа бирөө туш болуп.
Кондуңбу анын шагына,
Койкойгон аппак куш болуп.

Кайырма.

Ар түркүн ойлор жаралып,
Чыга албай койдум соңуна.
Белгисиз учуп кеттиңсен,
Бактыңа, же бир шоруңа.

Кайырма.

Арабыздан жакшы-жаман сөз өттү,
Ич жылытып, сыздатып да өзөктү.
Эми качан бий бийлейбиз чогулуп?
Убакытты таппай жүрүп жаз өттү.

Адам болдук, бой көтөрдүк, кыйналдык,
Жамандыкка бирибизди кыйбадык.
Өмүр кыска, алтындарым, кайдасың?
Көзүңөрдөн турар эле нур жанып.

Турмуштун чоң агымында агылдык,
Өжөр болдук, өрттү кечтик, жаңылдык.
Кайда калды бала кыял мүнөздөр?
Түшкө кирет жылажындай жаңырып.

Өмүр кыска, алтындарым, кайдасың?
Көзүңөрдөн турар эле нур жанып.

Ты, теперь я знаю, ты на свете есть,
И каждую минуту.
Я тобой дышу, тобой живу,
И во сне и наяву...

Нет, мне ничего не надо от тебя.
И всё, чего хочу я, –
Тенью на твоём мелькнув пути,
Несколько шагов пройти.

Кайырма:
Пройти, не поднимая глаз.
Пройти, оставив лёгкие следы.
Пройти хотя бы раз,
По краешку твоей судьбы.

Пусть, любовь совсем короткой будет, пусть.
И горькою разлукой.
Близко от тебя пройти позволь,
И запомнить голос твой.

Кайырма:

Ты, теперь я знаю, ты на свете есть.
И все, о чём прошу я -
Солнечным лучом мелькни в окне,
Вот и все, что нужно мне.

Кайырма:

Жыл тосуп, жыл узатып,
Чыккан күн кайра батып,
Убакыт - зымырык куш,
Негедир барат шашып.
Мынакей Жаңы жыл да,
Мээримин төгүп келди.
Тазартып көңүлдөрдү,
Агартып тоону жетти.

Кайырма:
Сезимдин жарык таңы,
Жыл жаңы, көңүл жаңы.
Жүрөктү толкундаткан,
Жаңы жыл келди дагы.
Бакыттын жылы болуп,
Ачылсын элдин багы.
Апабыз сүйүү берсин,
Сага да, мага дагы.

Белекте бейпилчилик,
Кубаныч, күлкү менен.
Элиме ырыскы бер,
Койнуңду ачып кенен.
Жарык чачкан Жаңы жыл,
Сага арнап ырдайбыз ыр.
Жакшы тилек, жакшы үмүт
Ала келгин Жаңы жыл.

Кайырма:

Күндө күтүп бакыт берген сезимди,
Күтүү мага үмүт болуп сезилди.
Кыялымда барсың, бирок, өзүң жок,
Кусалыктар каптап турат кечимди.

Жашоо бизге сынак тура бир келген,
Жакшылыгы аз сыяктуу иргелген.
Сынай карап, сен дилиңди ачкыча,
Өмүр өтөт бир көз караш ирмемден.

Кайырма:
Бакыт күнүн күтүү менен жылдырба,
Биздин сүйүү калат балким миң жылга.
Бир болбосок, өмүр жолун карытып,
Бир махабат кала берет бул ырда.

Махабатка суусагансыйт жүрөгүм,
Күн карытып мейли сени күтөйүн.
Ачуусу да, таттуусу бар өмүрдүн,
Сени менен бир өтөөрүн билемин.

Кайырма:

Ар үйдө өмүр, бак тилеп,
Ак кардай жаайт жакшы кеп.
Кадыр түн бүгүн тосолу,
Кабыл бол бардык ак тилек.
Акжолтой күндөр куш келсин,
Жаңы жыл бизге кут берсин.

Кайырма:

Жаңы, жаңы, жаңы жыл,
Кубаныч жалпыга.
Жаш үмүт шамы бул,
Куш көңүл талпына.
Жаңы, жаңы, жаңы жыл,
Кундуздай кулпуна.
Майрамдын шаңы бул,
Кут болсун журтума.

Жүрөккө сүйүү, ыр толсун,
Жүзүңө күлкү, нур консун.
Бешигин термеп дүйнөнүн,
Береке толгон жыл болсун.
Мезгил агып мейкиндикте,
Эл жашасын бейпилдикте.

Кайырма:

Келечек деңиз кең болуп,
Телегей тегиз эл болуп.
Жылыга кыргыз көбөйсүн,
Жылдызга саны тең болуп.
Күндөр келип дагы жаркын,
Дүйнө бүтүн жаңылансын.

Кайырма:

Өзүмө-өзүм бөтөнмүн, эркем,
Өкүнүч жүгүн көтөрдүм, эркем.
Өзүңдү таппай, өзгөлөр жакпай,
Өрт жутуп жүрүп өтөрмүн, эркем.

Сабырсыз өтүп ай-жылы, эркем,
Санаага батам, кайгырып, эркем.
Каркыра менмин – түгөйүн таппай,
Канаты калган кайрылып, эркем.

Кеткен куш кайтып конбостур, агай,
Кемтигим кайра толбостур, агай.
Өзөгүн өрттөп жалынга, агай,
Өксүгөн менче болбостур, агай.

Жөлөгүм болуп таянган, агай,
Керегем болуп карманган, агай.
Кемтигим толот деп жүрсөм минтип,
Кейишке салдың, кейишке салдың,
Кеийшке салдың арман ай, агай.

Жалгыз тал турса белесте, эркем,
Жабыккан жанга керектей, эркем.
Күкүктүн үнүн эшитип калсаң,
Күйүтүң тарткан мени эсте, эркем.

Эки тал турса белесте, эркем,
Эриккен жанга керектей, эркем.
Жалгыздап учкан куш көрүп калсаң,
Жабыгып жүргөн мени эсте, эркем.

Ак кайың турса белесте, агай,
Арзыган жанга керектей, агай.
Адашып жүргөн түгөйдү көрсөң,
Азабың тарткан мени эсте, агай.

Кызгалдак турса белесте, агай,
Кызыккан жанга керектей, агай.
Кыялдар соолуп баратса, агай
Кыйнооңду тарткан, кыйнооңду тарткан,
Кыйнооңду тарткан мени эсте, агай.

Ачылган гүлдөй периштем, эркем,
Ажарың жүрөк ээриткен, эркем.
Тагдырлар бирге деп жүрүп анан,
Табышпай калдык неликтен, эркем?

Жаздагы гүлдөй периштем, эркем,
Жамалың жанды ээриткен, эркем.
Кол жетпей ошо ой жеткен ишке,
Кошулбай калдык неликтен, эркем?

Жашчылык жанган от беле, агай?
Жалыны күчтүү чок беле, агай?
Жанаша жүрүп кошулбай калдык,
Жазмышка арга жок беле, агай?

Арманым арбын айла жок, агай,
Адашкан жандар кайда жок, агай?
Качырдык колдон бактыны, агай,
Кайрууга эми, кайрууга эми,
Кайрууга эми айла жок, агай.

Жалгашпай калды жолубуз арман,
Кармашпай калды колубуз арман.
Ишке ашпай калды оюбуз арман,
Кайыр кош, аман болуңуз арман.

Аял дебе, аялдын бил түйшүгүн,
Балдарым деп тынбай чапкан күн-түнүн.
Түндүк болсо биздин жашоо илинген,
Аял анын тиреп турган түркүгү.

Кайырма:
Аял – жазсың, аял – күзсүң,
Аял – жайсың, аял – гүлсүң.
Аял дебе, аял – эне,
Дүйнөдө теңдешсиз асыл жансың.

Аял дебе, аялдын бил кадырын,
Аял тартат азабыңдын жарымын.
Ырыскысын балдарына таратып,
Ызатына жеткилечи аялдын.

Кайырма:

Аял дебе, кылба аялга кыянат,
Акыл калчап чыгаралык тыянак.
Арабызда аялзаты түгөнсө,
Ошол күнү башталат го кыямат.
Кайырма:

Көзүмдү албай коломтонун отунан,
Көөдөнүм өрт, шуу үшкүрүп олтурам.
Тагдыр турат коломтого байлануу
Таштап кетсем не болот деп чочуган.
Арзуу бизге азап болду кайдагы?
Асылкечим, бир сөз айтчы жайдары.

Агай, мени өзүң элең азгырган,
Астыртадан көздү кысып, жазгырган.
Калбай ээрчип, күндө белек калтырып,
Карындаш деп эркелетип, наз кылган.
Ал ансайын жүргөн элем тартынып,
Моюнума колуң турса артылып.

Бирге сыздап жүрөктөгү жарабыз,
Биздин дайым бирге дүйнө санаабыз.
Арзуу деген азап экен туйланган,
Жакын туруп алыс минтип арабыз.
Көңүлүбүз,
Көңүлүбүз толгон кезде муң-зарга,
Бей убакта,
Бей убакта биз келебиз гүлзарга.

Жалын сүйүү болсо дагы ортобуз,
Жаным, неге биз сүйүүдөн коркобуз?
Эч жөнү жок, өзүбүздө күнөөлөр,
Эки жүрөк экөөбүздүн эркебиз.
Булганычтуу ушак кылаар бирөөлөр,
Бул сүйүүнү аздек сактап жүрө көр.

Жашырынган сүйүү - ушул сүйүүбү?
Жанды кыйнап бүттү сырдын түйүнү.
Алысташып жашайлычы, агайым,
Азап толду сени кыя албай, үйүңдү.
Мен тагдырдан өз теңимди табайын,
Сизди болсо, жан туйгум деп санайын.