Жаз жамгыры жаап келип шаштырып,
Жаш даракты калкаландык каткырып.
Жанга жагым бир сезимге арбалдык,
Тамчылардын тамган сымал жакшылык.

Кайырма:
Жалбырактан жаба куюп баратып,
Жамгыр суусу мени сенден талашып.
Алмак-салмак экөөбүздү өпкүлөп,
Көзүбүздөн өзүбүздү каратып.

Билбейм эмне мени тартып турган сыр,
Балким, бизге тагдыр буйрук кылгандыр.
Жаным менин, жамгыр, жамгыр жана сен,
Жашоо берет силер мага сунган ыр.

Кайырма:

Өткөн күндөр өттү, мейли, кечээки,
Бүгүнкүнүн кадырына жетели.
Жамгырдын да токтой турган кези бар,
Токтой элек кызыгында кетели.

Кайырма:

Таң да атты, таалайым батып баратты,
Үмүт катты, үзүлүп көздөн жаш акты.
Болду го деп өзүмө суроо бере албай,
Козгой албай, кансырап турган жараатты.

Кайырма:
Ак көгүчкөн, ак көгүчкөн,
Жан сырым сага бөлүшкөм.
Барбы же билбейм башка арга,
Көл кылып көз жаш төгүштөн?
Ак көгүчкөн, ак көгүчкөн,
Сырдашып сага көнүшкөм.
Билбеймин, неден жаңылдым,
Адаштым кайсы өрүштөн?

Арман кылар айтылбай, балким, сыр калар,
Унутулар, ырдалбай, балким, көп ырлар.
Ак көгүчкөн, сен дагы жалгыз, мен жалгыз,
Эгиз сыңар окшошту биздин тагдырлар.

Кайырма:
Ак көгүчкөн, ак көгүчкөн,
Жан сырым сага бөлүшкөм.
Барбы же билбейм башка арга,
Көл кылып көз жаш төгүштөн?
Ак көгүчкөн, ак көгүчкөн,
Сырдашып сага көнүшкөм.
Билбеймин, неден жаңылдым,
Адаштым кайсы өрүштөн?

Мен үзүлбөйм, аскада гүлдөй үзүлбөйм,
Мен өкүнбөйм, чайпалып көлдөй төгүлбөйм.
Мен жанамын, күндүзү күндөй, түнү айдай,
Булуттардай, бир көрүнүп, бир көрүнбөйм.

Кайырма:
Ак көгүчкөн, ак көгүчкөн,
Жан сырым сага бөлүшкөм.
Барбы же билбейм башка арга,
Көл кылып көз жаш төгүштөн?
Ак көгүчкөн, ак көгүчкөн,
Сырдашып сага көнүшкөм.
Билбеймин, неден жаңылдым,
Адаштым кайсы өрүштөн?