Бир, эки, үч, кетип барат күч,
Кээде ийреңдеп, кээде басып түз.
Алгачкы кадам, биринчи кадам,
Ушинтип араң үйрөнөт адам.
Тай-тай-тай, бөбөк, тай-тай-тай, бөбөк,
Ушинтип араң үйрөнөт адам.

Кубанып карап, кадамдап барат,
Элеңдеп кайра отура калат.
Алгачкы кадам, биринчи кадам,
Ушинтип араң үйрөнөт адам.
Тай-тай-тай, бөбөк, тай-тай-тай, бөбөк,
Ушинтип араң үйрөнөт адам.

Ооп оң-солго, оңолуп зорго,
Башталды сапар алыскы жолго.
Алгачкы кадам, биринчи кадам,
Ушинтип баарын үйрөнөт адам.
Тай-тай-тай, бөбөк, тай-тай-тай, бөбөк,
Ушинтип араң үйрөнөт адам.

Керме-Тоо этегинде бир калаа бар,
Ал шаарды көрктөндүрөт бак-дарактар.
Суктанып аваз кылып жамалыңа,
Дайыма ыр ырдайбыз, ыр ырдайбыз, дайыма биз, таланттар.

Илгертен жол арытып кербен келген,
Байыркы Улуу Жибек Жолу менен.
Сулайман, Ак-Буураны жердеп элим,
Карытып кылымдарды, кылымдарды карытып жашап келген.

Ошум - ордо калаам байыркы
Ошум - жаштар шаары азыркы
Ошум, Ошум суктанган дүйнө элдери
Ошум - көп улуттар мекени
Ошум...

Ошумдан далай өнөр ээси чыккан,
Калкы бар ынтымактуу ар улуттан.
Элимдин пейли кенен, эмгеги зор,
Салт кылып улуулардын, салт катар акылмандын кебин уккан.

Ошум - ордо калаам байыркы,
Ошум - жаштар шаары азыркы.
Ошум, Ошум суктанган дүйнө элдери
Ошум - көп улуттар мекени
Ошум...

Кошулушуп эки жаш,
Жуп болуптур жар-жар.
Кубанышып эл-журту,
Кут конуптур жар-жар.

Толкуп келген мейманга,
Той баштайбыз жар-жар.
Болушунча аянбай,
Бой таштайбыз жар-жар.

Алтын ордо гүл бакча,
Калалуу бол жар-жар.
Артыңардан ээрчиген,
Балалуу бол жар-жар.

Ак элечек колго алып,
Ыргап жүргүн жар-жар.
Жакшы менен жаманды,
Ылгап жүргүн жар-жар.

Асманга учсун куш болуп,
Ак тилегиң жар-жар.
Ажырашпай бир жүрсүн,
Ак билегиң жар-жар.

Баскан жериң дайыма,
Гүлдүү болсун жар-жар.
Бүгүн курган жашооңор,
Бүрдүү болсун жар-жар.

Ырыс алды – ынтымак,
Билип жүргүн жар-жар.
Ата-энеге башыңды,
Ийип жүргүн жар-жар.

Кылымды санап мөл даңкы,
Жайлатып ойду төр даңкы.
Ааламда мындай ажайып,
Соң-Көлдөй бермет көл, көл барбы?

Жыргалга толгон өрүшү,
Ырахат жанга бериши.
Табият көркү - кең Соң-Көл,
Ак Мөөр - кыргыз элдин периси.

Кыялдай көрктү талашкан,
Кыялың буудан таң ашкан.
Тамшантып адам пендесин,
Соң-Көлгө Ак Мөөр жарашкан.

Соң-Көлдө көңүл турмушу,
Соң-Көлдө Мөөр нур кызы.
Соолубас көлдөй нурданган,
Соң-Көлдө сүйүү, өмүр жылдызы.

Суурулуп өмүр мүрөгү,
Сулуулук сүйүү жүрөгү.
Ак Мөөр өскөн бейиш жер,
Арзышкан жаштар билеби?

Жалындуу жаштык өмүрдөй,
Жанбаган кумар көңүлдөй.
Кылымдар турат айкашып,
Ак Мөөр менен Соң-Көл бөлүнбөй.

Жыргалга толгон өрүшү,
Ырахат жанга бериши.
Табият көркү - кең Соң-Көл,
Ак Мөөр - кыргыз периси.

Жыргалга толгон өрүшү,
Ырахат жанга бериши.
Табият көркү - кең Соң-Көл,
Таттыбүбү - кыргыз элдин периси.

Санаа деген үзбөйт тура сапарын,
Кээде жыргап кур кыялга батамын.
Чөлдө турган мөлтүрөгөн булактай,
Үмүтүмө балкып бара жатамын.

Кайырма:
Айтчы деги, күнөө кимде, мендеби же сендеби?
Чындык үчүн жашырбастан айт ачык.

Мезгил бизге бөгөт болуп неликтен,
Жашоодогу кубанычтан кемиткен?
Жароокерим, жалгыз гана сени ойлойм,
Кичине эле мен жашоодон зериксем.

Кайырма:

Жүрсөк дагы бак аралап бир басып,
Жүрө албадык колтукташып сырдашып.
Күнөө кимде, мендеби же сендеби,
Чындык үчүн жашырбастан айт ачык.

Аттанган туулган жер үчүн,
Аттанган кутман эл үчүн.
Гүл коюп, эскер, ыйлап ал,
Уулуңар, жоокер эл үчүн

Кайырма:
Эстелик жанына келип,
Энелер ыйлабагыла.
Уулуңар тирүү биз менен
Сезимди кыйнабагыла.

Жан берип кандуу кармаштан,
Кайткан жок, кайра батыштан.
Эстелик болду эми алар,
Түбөлүк отту жагышкан.

Кайырма:

Тосушуп таңды атардан,
Узатып күндү батардан.
Түбөлүк тирүү турушат,
Уулуңар биздин катарда.

Кайырма:

Көрүнүп көзгө ириде,
Көп карап жалжал тигилсем.
Кете алгыс кылып байладың,
Керемет сүйүү жибине.

Карашың мага от болуп,
Жалындайт денем чок болуп.
Арнаган жылуу сөздөрүң,
Кабылсам кетет жок болуп.

Созулду жылдан жыл өтүп,
Суурудуң жазда гүл үзүп.
Табышпай канча жүрмөкпүз,
Табышмактуу, сырдуу сүйлөшүп?..

Серп этип кирпик илине,
Себепкер сенсиң ириде.
Чыга алгыс кылып байладың,
Сыйкырдуу сүйүү жибине.

Жыпар жыт каптап,
Дүйнөнүн жибек жел эзген.
Жүрөгүм чакмак,
Жүлүндөн бери "дүрт" эткен.
Сел болуп аппак,
Нур болуп каптап,
Түшүмө кирдиң,
Түшүмө кирдиң түндө сен.

Ак кайың бүрдөп,
Ажайып аалам тиктесем.
Толкуну түрмөк,
Айдың көл мына издесем.
Токтолбо жүр деп,
Толкунга мин деп,
Түшүмө кирдиң,
Түшүмө кирдиң түндө сен.

Ак шумкар шаңшып,
Канатын күүлөп бийиктен.
Көңүлдү тартып,
Кайберен жүргөн бийик бел.
Көл болуп чалкып,
Жыт болуп аңкып,
Түшүмө кирдиң,
Түшүмө кирдиң түндө сен.