О тебе...
О тебе...
Я подбираю осколки слёз твоих,
Превращаю в цветы.
Я так люблю наблюдать твои мечты,
И исполнять их.
Я строил замки из песка лучами солнца,
Для тебя я на рассвете.
И летней музыкой дождя,
Прольется вновь любовь моя,
Я не могу без тебя.

Кайырма:
Я не хочу отпускать тебя,
Ты очень много значишь для меня.
Мне очень хочется тебя обнять,
Обнять тебя и не отпускать.
Пусть между нами будут города,
Твою улыбку не заменит ранняя весна.
Бриллианты слёз стекают по твоей щеке,
Они в моих руках напомнят о тебе.

Твоё имя рисую на песке,
Как мне жить без тебя?
Лучезарною улыбкою своей,
Ты губишь меня.
Слагаю строчки для тебя,
Ведь ты одна моя судьба,
Мы будем вместе.
Живу я с мыслю о тебе,
Пусть так угодно судьбе,
Но я вернусь к тебе.

Кайырма:

Эгиздей айым эне сен,
Эркелеп өскөн мен эсен.
Эх, тагдыр, неге татаалсың?
Энекем жалгыз, энекем.

Кайрыма:
Турмушта сүзүп барам жай,
Тумардай тутуп бага албай.
Балаңды, эне, кечиргин,
Бактыңды турсам таба албай.

Эмнеге бердим күчүмдү?
Эмгиче таппайм бүтүмдү.
Эх, эне, кантип актаймын,
Эмизген эмчек сүтүңдү?

Кайырма:

Өксүгү болбой, кейиш жок,
Өкүмү болбой, өлүш жок.
Эх, чиркин, өзөк өртөнөт,
Энекең күлбөй, бейиш жок.

Кайырма:

Тереңден өткөн терең жок,
Тек күндөй ысып, денем чок.
Эх, өмүр, эки келсечи?!
Энемден өткөн энем жок.
Энемден башка энем жок.

Кайрыма:

Агылган күнгө булактай,
Жагылган түнгө чырактай.
Ырыстан бүткөн ырым бар,
Ырдайын бүгүн суратпай.
Баталы кызыкка,
Бар мына музыка.

Кайырма:
Ачылам бул кечте, чачылам бул кечте,
Суурулуп жүрөктөн, сунулат ыр десте.
Кыргыз деп ырдалат, жылдыз деп ырдалат,
Кошулуп ырдасаң, көңүлүң нурданат,
Өмүрүң нурданат.

Кадырлуу журттун байлыгы,
Канаттуу ырдын кайрыгы.
Учалы бирге, замандаш,
Унутуп дилде кайгыны.
Жаныңды ысыта,
Жаңырсын музыка.

Кайырма:

Ыдырай бербей чоочуну,
Ырдасак бирге отуруп.
Биримдүү элден болобуз,
Дилибиз дилге кошулуп.
Бүйүрүңдү кызыта,
Бүтпөсүн музыка.

Кайырма:

Сымбатым жашыл жаздын көркөмүндөй,
Сулуусуң Болоттун Ак-Мөөрүндөй.
Суйкайып жүрөгүмдү жараладың,
Суктантып Барпы акындын Мөлмөлүндөй.

А бирок, Алымкандай Токтогулдун,
Тагдыр деп, башкага жар болбогунуң.
Ээрчишип кете бербе бөлөк менен,
Туруксуз Чолпонундай Жолболдунун.

Камыгып ичке сырын жашыра албай,
Топко айткан ак сүйүүсүн зарлай-зарлай.
Тагдыры татаал күнгө туш келсе да,
Сүйүүгө туруктуу бол Бегимайдай.

Жадырап жазда толуп чыккан айдай,
Жашайбыз көргөн жандар суктангандай.
Сүйүшкөн бизден кийин далай жаштар,
Мисалдап экөөбүздү ыр жазгандай.

Эртеден кечке жумуштан кетпей,
Эл үчүн иштеп тамак да ичпей.
Калкымдын иши жылса деп алга,
Талыкпай ойлоп издедиң айла.

Ар бир ак чачың үзүрлүү эмгек,
Үзүрлүү эмгек жөн эле келбейт.
Унутуп үйдү берилип ишке,
Кайтасың үйгө дайыма кечте.

Атаке, сага амандык тилеп,
Жолуңду жолдоп балдарың келет.
Залкар ой-акыл, насаатын айткан,
Карааның бизге күч-кубат берет.

Сый-урмат көрүп, узакка жашап,
Журтуңдан ызат көрүңүз эми.
Эмгегиң даңктап, кылганың айтып,
Ардактап жүрсүн айылдын эли.
Кадырлап жүрсүн кыргыздын эли,
Сыйлап бир жүрсүн айылдын эли.

Кыргызым, Кыргыз го,
Күйүп турган жылдыз го.
Касташкан душманы,
Кыйратып эч кыргыс го.
Көксөп жеткен азаттыгы колдо бар,
Көктө учкан бир куш го.
Уулуң Манас эрдиктери ойдо бар,
Урпактары бирбиз го.

Кайырма:
Санатын сактаган,
Санжырасын баштаган.
Көөнөн тарых дастандарын калтырып,
Көчмөн элим каада-салтын барктаган.
Кыран куштай алга карай талпынып,
Кыргыз болуп туулганыма мактанам.

Кыргызым улук го,
Кылым кезген улут го.
Калкымдын тилеги,
Кашка суудай тунук го.
Жети дубан мамилеси куралган,
Жердигинен ыйык го.
Биримдике, ынтымака сугарган,
Биздин максат бийик го.

Кайырма:

Кыргызым, баяным,
Кызмат кылуу талабым.
Керемет пейилиңди,
Кайдан издеп табамын?
Чоң жазуучу Чыңгызымдын эли деп,
Чыга берсин кабарың.
Даражаңды ырларымда белгилеп,
Дайым сыймыктанамын.

Кайырма:

Карабачы, антип мени, караба,
Кайрадан жүрөгүмдү жаралаба.
Унутам деп өзүмдү-өзүм алдап келем,
Үзүлгөн үмүтүмдү, үмүтүмдү кайрылаба.

Сүйгөнүм бар, кечир мени садага,
Жүрөгүмдү арнаганмын башкага.
Кечигипмин бул жашоодо сүйүүдөн,
Өкүнбөйм өзүмдү-өзүм, өзүмдү-өзүм кыйнабайм.

Мейли тагдыр экөөбүздү кошподу,
Таш боор тагдыр ак сүйүүдөн коркподу,
Мейли бирок жашай берет ортодо,
Түбөлүк тунук сүйүү, тунук сүйүү оттору.

Келчи гүлүм, менин сүйүүм,
Сени издеп таппай жүрөмүн.
Өтпөй күнүм, жетпей үнүм,
Сени күтүп абдан жүдөдүм.

Кайырма:
Аттиң ай, аттиң ай,
Ак сүйүүнүн баркын, ай.
Өттү жалгыз алтын ай,
Көңүл салкын, ай.
Эркем ай, эркем ай,
Берекедей келсең, ай.
Жашап келем сен деп, ай,
Жаным сенсиң, ай.

Ойлор кысат, алып учат,
Айтчы неге жаным келбедиң?
Жолдор узап, жүрөк сызат,
Сени күтүп аттым, келбедиң.

Кайырма:

Чарпылдым айдыңында өмүрүмдүн,
Чабыттап көктөмүндө көңүлүмдүн.
Чарчадым чындык көрүп чыркыраган,
Чаң басып тээ түпкүрүн жүрөгүмдүн.

Каржалган жылдар гана жазык болуп,
Кан жолдо жаштык гана азык болуп.
Канча эшик каккыладың, бирок баары,
Калышты ар убакта жабык болуп.

Кишилер мен сыйлаган бал-бал болуп,
Кыялдар мен ишенген жалган болуп.
Кайрадан жан талаштың жашаганга,
Көөдөнгө касиеттүү арман толуп.

Ак боз ат өмүр өтөт айланганы,
Арыйсың көр тирликке байланганы.
Карыткан адамдарды жылдар эмес,
Карытат ишке ашпаган армандары.

Арзып келсең сагынычың жазылган,
Абаң атыр, арчаң килем жашылдан.
Ала-Тоодой аскар тоолор кимде бар?
Айланайын, кыргыз жери атыңдан.

Кайырма:
Ата Мекен өзүңдү ардактайбыз, даңктайбыз,
Ата Мекен өзүңдү өмүр бою сактайбыз.
Ала-Тоодой алтын,
Айланайын, калкым,
Ай ааламга даңктайбыз.

Кылымдардын күүсү сага катылган,
Кыйырына алп Манасын батырган.
Кызгалдактуу кымбат жайлоо кимде бар?
Кыргыз жерим айланайын атыңдан.

Кайырма:
Ата Мекен өзүңдү ардактайбыз, даңктайбыз,
Ата Мекен өзүңдү өмүр бою сактайбыз.
Ала-Тоодой алтын,
Айланайын, калкым,
Ай ааламга даңктайбыз.

Ак мөңгүлөр ай нуруна чачылган,
Арманым жок, таалай-бактың табылган.
Асманыңдан шумкар учуп ааламга,
Аска-зооңон достук үнү жаңырган.

Кайырма:
Ата Мекен өзүңдү ардактайбыз, даңктайбыз,
Ата Мекен өзүңдү өмүр бою сактайбыз.
Ала-Тоодой алтын,
Айланайын, калкым,
Ай ааламга даңктайбыз.

Тагдырдын жарлыгын күтүп,
Табышмак сүйүүңдөн бүтүп,
Төрөлгөн перзентиң, перзентиң сенин,
Таштаба балаңды, күкүк, күкүк.

Кайырма:
Теректе уяң күкүк, кетпе деп турам, күкүк,
Кайыңда уяң күкүк, кайгыр деп турам, күкүк.
Күкүк, күкүк, күкүк,
Күкүк, күкүк, күкүк...

Кудурет жардыгын күтүп,
Керемет сүйүүңдөн бүтүп,
Төрөлгөн перзентиң, перзентиң сенин,
Көчөлөп таштаба, күкүк, күкүк.

Кайырма:

Жалын от жаштыгың бүтүп,
Жүзүңө жүз чийин түшүп.
Жаныңа эш болор жан таба албай,
Жапжалгыз каласың, күкүк, күкүк.

Кайырма:

Байкоосуздан сени бүгүн көрүп калдым,
Балдай таттуу махабатты ойго салдың.
Кантип ал кезди эске салбайын?
Жаштыктын жылдызы,
Таалайым, ай, таалайым.

Кайырма:
Жалгыз өтүп күндөрүм,
Сени күтүп жүргөнмүн.
Жанымда бол, сүйгөнүм,
Сүйгөнүм.

Өттү десем алгач сүйүүм эрте гүлдөп,
Азыр дагы турам неге сенден сүрдөп?
Көптөн адашкан колуң кармайын,
Ак сүйүүм элең го,
Таалайым, ай, таалайым.

Кайырма:

Койсо дагы ортобузду жылдар бөлүп,
Кыйбай турам баштагыдай ынак көрүп.
Кантип кезиксем, көзүм салбайын,
Жаштыктын жылдызы таалайым, ай, таалайым.

Кайырма:

Кечирип кой сезимиңде ойнодум.
Сүйүп калып чачырады ойлорум.
Канча жолу унутайын десем да,
Сүйүүм күчөп жүрөгүмдү козгоду

Кайырма:
Кечирип кой, кечирип кой садагам,
Кечигиппиз сүйүү жанбас кайрадан
Кечирип кой, кечирип кой суранам,
Жолукканда байкабастан,
Жолукканда байкабастан.

Сагынычта өтөөр менин өмүрүм,
Сенде калды менин өчпөс көңүлүм.
Сен да мени сагынаарсың эскерип
Садагасы койчу мени кечирип.

Кайырма:

Дайыны жок мен өзүңдү сагынам,
Издеп келем элесиңе зарыгып.
Дайым бирге болобуз деп самагам,
Ишеничтүү күндөр келбес кайрадан.

Кайырма:

Сулуу келбети,
Көздөрү - көлдүн бермети.
Кылгырып караганың,
Кымбатым, самаганым.
Жымыңдаган көз карашың,
Кыялдарга терметти.
Оюмдан кетпеди неге,
Жомокто ханыша беле?
Сыйкыры арбады,
Сыр болуп калганы,
Жүрөктө кадалды жебе.

Кайырма:
Сезимди арнап беремин,
Сездирбей, бирок келемин.
Айта албайм, айта албайм,
Айта албайм анын себебин.
Ийилген белиң, билегиң,
Имерип алды илебиң.
Жүрөктү, жүрөктү,
Жүрөктү неге эзесиң?

Эсимден кетпейт элесиң,
Эңсетип дайым келесиң.
Күн болуп көрүнүп,
Нуруна төгүлүп.
Муздай тоңгон жүрөгүмө,
Муза болуп бересиң.
Карабай башканын баарын,
Карады, жүрөктө жалын.
Кылыктуу каш кагып,
Сезимге баш багып,
Сүйдүрүп алдыңбы, жаным?

Кайырма:

Теңирден бүткөн түркүгүм менин,
Теңдеши чыкпас сүйкүмдүү жерим,
Төп келген көркүң көзүмдөн кетпес,
Тоңсо да баары, тоңбогон көлүм.
Өзүңдөн ыйык Мекке жок мага,
Өмүрдө сүйүүм экөөңө гана, экөөңө гана.

Чыт курсак кезим, жээгиңде өскөм,
Чымылдап келип, бир чумкуп кеткем.
Чок таштап анан алгачкы сезим,
Чолпондой кыздын бетинен өпкөм.
Ашыксам көлгө апама жетем,
Апамдай күтөт Ысык-Көл гана, Ысык-Көл гана.

Тирүүлүк түркүн тагдырдын жолу,
Тургандыр күтүп багы же шору.
Буулугуп келсем башымды жөлөөр,
Толкунуң жана апамдын колу.
Өзүңдөн ыйык Мекке жок мага,
Өмүрдө сүйүүм экөөңө гана, экөөңө гана.
Ашыксам көлгө апама жетем,
Апамдай күтөт Ысык-Көл гана, Ысык-Көл гана.